هریک از این خیریه‌ها بنا به سلیقه و توافق اولیه نوعی خدمتگزاری به خلق خدا را در پیش گرفته‌اند؛ از توزیع غذا بین بی‌خانمان‌ها گرفته تا تهیه پوشاک و نوشت‌افزار برای کودکان کوره‌پزخانه‌های حاشیه شهر.واقعیت این است که این اقدامات نیکوکارانه براساس سلیقه شهروندان و عمدتاً بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های جامعه هدف و تبعات کوتاه و بلندمدت آن اجرا شده‌اند. در همین حال، تاکنون فعالیت‌های متنوع تشکل‌های اجتماعی الزاماً هم‌پوشانی نداشته‌اند و فی‌الواقع هدفمند هم نبوده‌اند. توزیع غذای گرم در محله هرندی نمونه روشنی در این زمینه است. با فعال شدن خیریه‌های مختلف در این موضوع خاص، این محله به نقطه جذب معتادان و کارتن‌خواب‌ها برای دریافت غذا از کل شهر بدل شد که نه تنها ساکنان محله را به ستوه آورد بلکه با سیاست‌های پاکسازی آن محدوده و کنترل معتادان و خرید و فروش موادمخدر در تناقض بود.
در حالی که این مشکل هنوز در محله‌های محروم به چشم می‌خورد، حاشیه یکی از برنامه‌های خیریه در محله‌ای نه چندان دور از هرندی نگاه ما را به خود جلب کرد و تذکرهای رسانه‌ای را مجدد یادآور شد. اخیراً اعضای یکی از تشکل‌های خیریه که در نقاط مختلف تهران غذای گرم بین بی‌خانمان‌ها توزیع می‌کنند، سفره مهربانی این نوبت را در محله راه‌آهن پهن کردند. شورایار و کارشناس پیشگیری از آسیب‌های شهرداری منطقه ۱۱ که در این برنامه حضور داشتند به جوانان غیرتمند تشکل مزبور این نکته را یادآور شدند که اطعام نیازمندان به تنهایی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی گریبانگیر جامعه هدف کافی نیست، بلکه این فضای همدلانه فرصت بی‌نظیری برای رهاسازی معتادان و ره‌گم‌کردگان از منجلاب تباهی است. خوشبختانه با همین گفت‌وگوی کوتاه و صمیمانه قرار و مدار نشست‌های بعدی برای اتخاذ تدابیر مقتضی گذاشته شد.
الگویی که محله راه‌آهن برای ما ترسیم می‌کند از چند بعد حائز اهمیت است. اول اینکه حضور کنشگران اجتماعی متعهد و فعال در قامت شورایار و کارشناس می‌تواند در تعامل با سایر کنشگران، راهکاری مؤثر در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی ارائه دهد. دوم اینکه اگر سازمان‌های مردم‌نهاد بیاموزند از ظرفیت محلی در انتخاب نوع و نحوه خدمت‌رسانی بهره‌مند شوند به نتایج مطلوب‌تری می‌رسند که حداقل آن، جلوگیری از هدررفت هزینه‌هاست. و بالاخره اینکه نهادهای متولی و نظارتی سازمان‌های مردم‌نهاد باید راهبردهای جدی در هماهنگی و هدفمندسازی فعالیت خیریه‌ها اتخاذ کنند و به اجرا بگذارند. و چه بهتر که شهرداری در این زمینه پیشقدم شود.