از گفتنیهای این جشن میتوان به اهدای انگشتر طلا توسط یکی از بانوان سالخورده هممحلهای برای آزادی زندانیان اشاره کرد و به گفته این بانو تنها دارایی و یادگار زندگیاش بود که آن را با کمال میل اهدا کرد تا صرف کار خداپسندانه شود. در جشن گلریزان آزادی زندانیان غیرعمد چهرههای ورزشی و هنری هم حضور داشتند. «فرشاد پیوس» پیشکسوت فوتبال و ساکن قدیمی محله نازیآباد از مهمانان ویژه این جشن بود. برای اینکه بدانید در شب گلریزان آزادی زندانیان چه گذشت. این گزارش را بخوانید.
سالن آبگینه مملو از جمعیت شده، اما با این حال چهرههای ورزشی و هنرمندان سینما و تلویزیون میان آنها خیلی زود شناسایی میشوند. یکی از بانوان هنرمند که در ردیفهای جلویی سالن نشسته «گیتیمعینی» بازیگر است. او همراه خانوادهاش به این مهمانی آمده و از صحبتهایش پیداست که از افراد ثابت اینگونه برنامههاست.
- لذت تماشای شادی خانوادهها
معینی از لذت کمک به همنوعان بهویژه زندانیان غیرعمد صحبت میکند و میگوید: «چهکاری بهتر از اینکه چند نفر آدم بیگناه که فقط به دلیل مشکلات مالی و بدهی به زندان افتادهاند آزاد شوند و نزد عزیزان خود برگردند. دیدن چهره خندان بچههایی که پدر یا مادرشان را دوباره کنار خود میبینند لذت زیادی دارد. نمیدانید همسران این زندانیها چقدر احساس خوشبختی میکنند وقتی پشتیبان خانواده را کنار خود میبینند و دیگر بارسنگین زندگی را به تنهایی به دوش نمیکشند. »
این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون هر جایی که گلریزان برگزار میشود با اشتیاق در آن شرکت میکند و همین باعث شده تا خانوادهاش هم به کار خیر علاقهمند شوند. معینی میگوید: «در کار خیر ملاک حضور قلبی آدمهاست و اینکه هر شخص چقدر کمک میکند و چه مقدار پول کنار میگذارد، اهمیتی ندارد. در همین جشن گلریزان دیدیم که برخی با ۵ هزار تومان و تعدادی با چند صد میلیون تومان در امر آزادی زندانیان سهیم شدند، مشارکت هر کسی به بضاعت مالیاش بستگی دارد و به نظر من همه آدمهای نیکوکار به یک اندازه ثواب و اجر معنوی میبرند. »
- قراری که خودش جور میشود
محل برگزاری جشن گلریزان هر لحظه شلوغتر میشود به طوری که تعدادی از مهمانها جایی برای نشستن پیدا نمیکنند و گوشهای از سالن میایستند. مجری برنامه از کار خیر و تعدادی از خیّران پیشکسوت از آثار و برکات آن در زندگیشان میگویند. پهلوان«محمد محمودی» از پیشکسوتان باستانی کار شهرری که بانی برگزاری جشن گلریزان در نقاط مختلف کشور است، برای دقایقی پشت تریبون میرود و با بیان اینکه فرصت حضور در کار خیر خودبهخود فراهم میشود، میگوید: «مردم ما نشان دادهاند که در سختترین شرایط کنار هم هستند و برای کمک به همنوعان خود همیشه در صف اول قرار میگیرند. » در ادامه محمودی به همراه چند چهره هنری و ورزشی میان مهمانها رفته تا ضمن اهدای شاخه گل به آنها، هدایای نقدی آنها را جمعآوری کند. در این لحظه اتفاق جالبی میافتد. بانویی سالمند محمودی را صدا میزند تا هدیهاش را برای آزادی زندانیان اهدا کند. این شهروند سالخورده تنها داراییاش را که انگشتری قدیمی بود به پهلوان محمودی میدهد و میگوید: «من همین انگشتر را داشتم و امروز اتفاقی مهمان این جشن شدم و خوشحالم که آن را صرف آزادی زندانیان میکنم. »
- پدرهایی که عید به خانه برمیگردند
«فرشاد پیوس» وقتی در راهرو سالن آبگینه قدم میزند، همه به احترامش از جا بلند میشوند. او پس از ادای احترام به حاضران از اینکه در جمع نیکوکاران قرار گرفته احساس خرسندی میکند. پیوس از لحظه ورود، تمام حواسش به قاب عکس بچههای زندانیانی است که زینتبخش دیوار سالن شده است. این پیشکسوت فوتبال که عمرش را در کوچه پسکوچههای نازیآباد گذرانده، بارها شاهد آزادی زندانیان غیرعمد بوده و بهزعم خودش سهم کوچکی نیز در این کار خیر داشته است. میگوید: «همت افراد نیکوکار برای رهایی انسانهای آبرومند که به دلایلی مثل بدهکاری، تصادف رانندگی، چک برگشتی و... در زندان هستند باعث دوری خانواده و فرزندان آنها از انواع آسیبها میشود. »
این چهره ورزشی منطقه ۱۶ ابراز امیدواری میکند که با مشارکت اقشار مختلف بهویژه ورزشکاران، هنرمندان و بازیگران بتوان جشنهای گلریزان بیشتری در مناطق مختلف برگزار کرد تا زندانیان آبرومند و بیبضاعت بیشتری آزاد شوند. وقتی از پیوس میپرسیم که آیا اطلاعی از آمار زندانیان غیرعمد منطقه ۱۶ و محله نازیآباد دارید، پاسخ میدهد: «متأسفانه آمار منطقهای در اختیارمان نیست، اما میتوان به کمک ستاد دیه و سازمان زندانها این افراد را شناسایی کرد که آن هم نیاز به دستور قضایی و طی مراحل اداری دارد. با این حال معتمدان محلی، شورایاران و ریشسفیدان هر محله میتوانند این خانوادههای آبرومند و بیبضاعت را شناسایی و به انجمنهای خیریه منطقه ۱۶معرفی کنند. »
- آزادی ۵ زندانی توسط نمازگزاران مسجد ابوذر
- منطقه ۱۷
نمازگزاران مسجد ابوذر واقع در منطقه۱۷ با جمعآوری ۵۸میلیون تومان، بانی آزادی ۵ نفر از زندانیان غیرعمد شدند. در جشن گلریزان این مسجد که به همت امام جماعت و هیئت امنای مسجد برگزار شد ۵۸میلیون تومان برای آزادی ۵ نفر از محکومان غیرعمد جمعآوری شده و قرار است این افراد هرچه زودتر به آغوش گرم خانوادههایشان برگردند. «منوچهر رحمانی» مدیر نمایندگی ستاد دیه استان تهران گفت: «این زندانیان به علت بدهی مالی بخشی از عمرشان را در زندان گذراندهاند و پس از طی مراحل اداری و پرداخت بدهیشان به شاکیان پرونده از زندان آزاد شده و به کانون گرم خانوادهشان برمیگردند. »
وی با بیان اینکه این زندانیان از خانوادههای آبرومند هستند و ناخواسته و بر اثر وقوع یک پیشامد غیرمنتظره به زندان افتادهاند، ادامه داد: «برای نمونه یکی از این زندانیان کابینتسازی بود که ۳ دختر و یک پسر خردسال و نوجوان دارد. او به دلیل وضعیت نابسامان بازار نتوانسته بود چکهایش را در موعد مقرر پرداخت کند. با اینکه این فرد تمام سرمایهاش را صرف کرده بود تا بتواند رضایت شاکیان را جلب کند، اما موفق نشد و بهعنوان بدهکار با شکایت آخرین فرد شاکی راهی زندان شده بود. » رحمانی در ادامه آماری از زندانیان غیرعمد میدهد و میگوید: «اکنون یک هزار و ۲۲۹ زندانی جرائم غیرعمد در تهران وجود دارد که امیدواریم با مشارکت نیکوکاران امکان رهایی آنها از بند زندان فراهم شود. »
- ۱۷ زندانی آزاد شدند
- منطقه ۲۰
نماینده موقوفه ملاعلی کنی با مراجعه به ستاد دیه استان تهران برای شرکت در پویش نیکوکارانه، مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان برای آزادی زندانیان جرائم غیرعمد اهدا کرد. «منوچهر رحمانی» مدیر نمایندگی ستاد دیه استان تهران از کمک ۲۰۰ میلیون تومانی اداره موقوفات آیتالله حاج ملاعلی کنی برای آزادی زندانیان نیازمند جرائم غیرعمد خبر میدهد و میگوید: «با مبلغ اهدایی این اداره ۱۷ زندانی نیازمند جرائم غیرعمد استان تهران آزاد شده و به آغوش خانواده برگشتند. » رحمانی درباره آثار این قبیل کارها در جامعه میگوید: «فرهنگسازی برای آزادی زندانیان از محل موقوفات اهمیت بسیار زیادی دارد و خانواده زندانیان هم با آزادی سرپرست خانواده، با آسیبهای اجتماعی کمتری مثل ترک تحصیل فرزندان، طلاق و... مواجه میشوند. »
وی در این زمینه ادامه میدهد: «اواخر سال گذشته با اقدام ارزشمند دانشجوی نیکوکار«سجاد پوراحسان» که ۳روز قبل از فوتش در حادثه واژگونی اتوبوس دانشگاه علوم و تحقیقات با اهدای پساندازش، بدهی یک زندانی نیازمند را پرداخت کرد، همچنین با همت خیّران و همراهان پویش، ۱۶۷ زندانی غیرعمد در استان تهران آزاد شدهاند.اجرای چنین برنامههایی تأثیر زیادی در ترغیب خیّران برای کمک به آزادی زندانیان جرائم غیرعمد داشته و معمولاً روزانه بین ۳ تا ۵ نفر از زندانیان غیرعمد با کمکهای خیرخواهانه شهروندان آزاد شدند. » وی تصریح میکند: «کمکهای خیرخواهانه مردم نیکوکار استان تهران به این پویش ختم نمیشود و سال گذشته ۶۸۸ زندانی جرائم غیرعمد از زندان آزاد شدند که ۲۷زن بین آنها بود. بدهی این زندانیان بالغ بر ۱۹۹میلیارد تومان بود که با گذشت شاکیها و کمک ۱۸میلیارد و ۶۵۰میلیون تومانی ستاد دیه به آغوش خانواده برگشتهاند. »
- برپایی جشن گلریزان در زورخانه یافتآباد
- منطقه ۱۸
در جشن گلریزان منطقه۱۸ مبلغ ۳۲میلیون تومان جمعآوری شده که قرار است برای آزادی زندانیان غیرعمد صرف شود. این جشن گلریزان به همت مسئولان ناحیه بسیج مسلم بن عقیل منطقه۱۸ با حضور پهلوانان، ورزشکاران، کاسبان و شهروندان در زورخانه مسلمبن عقیل(ع) یافتآباد برگزار شد تا فرصت رهایی از زندان برای چند شهروند بیگناه فراهم شود. «رضا شیرزادیان» شهردار ناحیه۲ شهرداری منطقه۱۸ در اینباره توضیح میدهد: «ناحیه مقاومت بسیج مسلمبنعقیل(ع) یکی از مراکز فعال جنوب شهر تهران است که در طول سال برنامهها و طرحهای متنوعی اجرا میکند. اعضای بسیج این ناحیه در کارهای نیکوکارانه همیشه پیشقدم هستند و این بار بهصورت خودجوش بانی برپایی جشن گلریزان برای آزادی زندانیان آبرومند شدهاند. »
وی اضافه میکند: «در این محفل روحانی و معنوی، عموم شهروندان، پیشکسوتان رشته باستانی و ورزش زورخانهای و خانوادههای معظم شهدا و جانبازان حضور داشتند و با نیت خیرخواهانه مبالغی را برای آزادی زندانیان غیرعمد اهدا کردند. » شیرزادیان عقیده دارد که آزادی هر زندانی آبرومند مساوی است با نجات یک خانواده و کاهش مسائل و مشکلات اجتماعی و فرهنگی. وی ادامه میدهد: «فراموش نکنیم هر فردی که به زندان میافتد، بهویژه زمانی که سرپرست و ولی خانواده باشد، چه مسائل و مشکلاتی پیش میآید. آینده همسر و فرزندان خانواده زندانیان چه میشود؟ آنها چگونه به زندگیشان ادامه دهند؟ فرزندانشان چگونه تحصیل کنند؟ در واقع برپایی جشن گلریزان برای آزادی زندانیان آبرومند، برای کاهش این قبیل مشکلات و ناهنجاریهاست. او از فعالیت انجمنهای مردمی متشکل از هنرمندان، ورزشکاران و... برای بهبود وضعیت زندگی خانوادههای محروم و گرفتار بهعنوان نقطه طلایی مشارکت اجتماعی یاد میکند و میگوید: «با وجود چنین پتانسیلهایی میتوان انتظار داشت در آیندهای نه چندان دور، هیچ زندانی آبرومندی در زندان باقی نماند. »