شارل هانری دوفوشه کور مترجم ،نویسنده و پژوهشگر متخصص و استادزبان فارسی در پاریس است .
پدرش مهندس راه آهن و مدیر قطار در مراکش بود. زندگی در آن‌جا این فرصت را برای وی فراهم آورد تا اندکی با تمدن اسلامی و به‌ویژه طرز فکر مردم مراکش آشنا شود. او در الجزایر، تونس و در شهر لیون در فرانسه به فراگیری علوم دینی و زبان عربی پرداخت.
روزی یکی از اساتید زبان عربی او در تونس به او پیشنهاد کرد: «اگر به تمدن اسلامی قرون وسطی علاقه دارد، لازم است با زبان و ادبیات ایران آشنا شود، زیرا ایرانیان در تاسیس این تمدن نقش اصلی ایفا کرده‌اند.»؛ بنابراین او به فراگیری زبان و ادبیات فارسی روی آورد و از سال ۱۳۴۳ هجری تحصیلات رسمی خود را در لانگزو و در سوربن پاریس شروع کرد و تا دوره دکتری پیش رفت.
شارل هانری دوفوشه کور شاگرد «هانری کُربَن» و «ژیلبر لازار» است که به بالاترین درجات علمی و دانشگاهی در مطالعات ایران دست یافته‌اند. او رساله دکتری دوره سوم دانشگاهی را درباره «توصیف طبیعت در شعر فارسی قرن پنجم هجری» و رساله دکتری دولتی خود را در زمینه «اخلاقیات در ادبیات فارسی تا پایان قرن هفتم هجری» نوشته است.
شارل هانری دو فوشه کور، متخصص زبان و ادبیات فارسی و استاد ممتاز و بازنشسته دانشگاه پاریس ۳ سوربن جدید است و مدت‌ها نیز استاد زبان و ادبیات فارسی در انستیتو زبان‌های شرقی پاریس (اینالکو) بوده است.
دو فوشه کور از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹.م رییس انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران بود و در سال ۱۹۷۸ مجله سالانه کتابشناسی (Abstracta Iranicaچکیده‌های ایرانی) را بنا نهاد.
ترجمه کامل دیوان حافظ به زبان فرانسه در مدت ۱۶ سال و ترجمه مقالات شمس تبریزی به مدت ۶ سال از دیگر آثار استاد دوفوشه کور است