«مهشید خاکبازنژاد» در خانه‌ای قد کشید که مرکز رفع مشکلات نیازمندان کمک‌رسانی به مجروحان جنگی، سیل‌زدگان و زلزله‌زدگان بود. او بعد از فوت مادر از سال ۱۳۷۶ فعالیت‌های خیرخواهانه را به دست گرفت و ادامه‌دهنده راه خانواده شد. خاکبازنژاد بانوی ۶۵سالهای است که طی این سال‌ها ۳ مدرسه در شهرستان تکاب آذربایجان‌غربی با هزینه شخصی‌اش ساخته است. او با ۲۰ سال عضویت افتخاری در مجمع خیّران مدرسه‌ساز و مشارکت در ساخت بیش از ۱۰۰ مدرسه در نقاط محروم شمال، جنوب، شرق و غرب کشور، حالا مدیریت مجمع خیّران مدرسه‌ساز منطقه ۱۸ را به عهده گرفته و یکی از دغدغه‌های این روزهایش کمک‌رسانی به دانش‌آموزان این منطقه است.
ابتدای سال، درست بعد از کلنگ‌زنی ۲ مدرسه خیّرساز در زمین‌های ۲ هزار و ۵۰۰ متری همجوار اداره آموزش و پرورش منطقه با او تماس گرفتیم، اما به دلیل حضور در مناطق سیل‌زده، حصول این ملاقات کمی طولانی شد. «مهشید خاکبازنژاد» با اعتقاد به اینکه مهم‌ترین وظیفه‌اش کمک به مردم است از سال‌ها پیش در ساخت مدارس خیّرساز نقاط حاشیه‌ای کشور مشارکت دارد و از فعالیتش در این منطقه یک سال می‌گذرد. او با اشاره به اینکه در کودکی ساکن محله سهروردی بود و با تلاش‌های شبانه‌روزی مادرش محل سکونتشان به خیریه تبدیل شده بود، می‌گوید: «خیریه مردمی حضرت زهرا(س) در زمینه‌های مختلفی همچون کمک‌رسانی به مستمندان، رزمندگان جبهه جنگ و سیل‌زدگان و زلزله‌زدگان پیشقدم بود. بعد از فوت مادرم، از ۲۲ سال پیش اداره این مرکز خیریه را به عهده گرفته‌ام و فعالیتم را با نگاه ویژه به نقاط محروم استان خراسان آغاز کردم.
مدتی بعد فعالیت در استان‌های آذربایجان، کردستان، کهکیلویه و بویراحمد، ایلام، همدان و آذربایجان شرقی و... نیز به آن اضافه شد. » این تحصیلکرده رشته جامعه‌شناسی ادامه می‌دهد: «سال ۱۳۷۷ با اعتقاد به اینکه کمک‌رسانی در حوزه آموزش نتایج مثبت بیشتری خواهد داشت شروع به مدرسه‌سازی کردم. با حمایت‌های مالی همسرم ۳ مدرسه در سالهای ۱۳۷۷، ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ در شهرستان تکاب آذربایجان غربی ساختم. » این عضو هیئت‌مدیره مجمع خیّران مدرسه‌ساز استان کهکیلویه و بویراحمد و رئیس مجمع خیّران مدرسه‌ساز منطقه ۱۸ با اشاره به اینکه مجمع خیّران مدرسه‌ساز سال ۱۳۷۹ راه‌اندازی شد، می‌گوید: «در کنار فعالیت شخصی در مناطق محروم، همراه ۴ نفر از دوستانم، داوطلبانه در این مرکز هم عضو شدم تا بتوانم با توجه به پیش‌زمینه‌ای که در کارهای خیریه داشتم، خیّران مدرسه‌ساز را برای ساخت مدرسه جذب کنم. طی این ۲۲ سال در حوزه مدرسه‌سازی نقاط محروم کشور هم فعالیت کرده‌ام که نتیجه آن مشارکت در روند ساخت بیش از ۱۰۰ مدرسه خیّرساز بوده است. »
- دل بزرگم را از مادرم به ارث بردم
«بخشیدن دل بزرگ می‌خواهد، نه توان مالی! » با نوشتن این جمله روی تخته خود را به دانش‌آموزانی که برای ملاقات با او در مدرسه خرم‌نژاد ۲ دورهم جمع شده‌اند، معرفی می‌کند. خستگی در چشمانش پیداست، اما بی‌وقفه لبخند می‌زند. طوری با بچه‌ها صحبت می‌کند انگار که مدت‌هاست آنها را می‌شناسد. در میانی‌ترین نیمکت کلاس کنار دانش‌آموزان می‌نشیند و با خوشحالی از اتفاقات خوبی که در منطقه در حال اجراست حرف می‌زند. خاکبازنژاد می‌گوید: «من شغل ثابتی ندارم و پول زیادی برای بخشیدن و فعالیت در کار خیر نداشتم.
تنها دارایی‌ام برای قدم گذاشتن در این مسیر دل بزرگی بود که از مادرم به ارث برده بودم. همیشه از من گلایه می‌شد که چرا در نقاط محروم شهر تهران فعالیت نمی‌کنم. با این پیش فرض بعد از راه‌اندازی جامعه خیّران مدرسه‌ساز در هریک از مناطق شهر، به فعالیت بیشتر در این حوزه جغرافیایی علاقه‌مند شدم و سال گذشته به‌عنوان رئیس مجمع خیّران منطقه ۱۸ آغاز به کار کردم. » وی ادامه می‌دهد: «به نظر من این منطقه با وسعت بالا و زمین‌های بایر بسیار زیاد، شرایط ایده‌آلی را برای مدرسه‌سازی ایجاد کرده است که با توجه به تراکم جمعیت باید از فضای آموزشی مناسب و صحیح هم بهره‌مند شود. »
تلاش ما این است که ابتدا بتوانیم کمبودهای مدارس حاضر در این منطقه را ارزیابی کنیم و برای رفع این کمبودها، چه در تعمیر و بهسازی و چه در ساخت ساختمان‌های جدید با کمک گرفتن از خیّران قدم برداریم. » این بانوی خیّر درباره ۲ مدرسه آماده ساخت در منطقه۱۸ می‌گوید: «گیتی کبیری و حمید عسگری» از خیّرانی هستند که چندی پیش هزینه ساخت ۲ مدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه را متقبل شدند. خانم کبیری بعد از ساخت ۲ مدرسه در کهکیلویه و بویراحمد و ۲ مدرسه در استان ایلام، جذب این منطقه شد و با درخواستی که از او داشتیم، در اینجا یک مدرسه ساخت. هریک از این مدارس با مساحت ۲ هزار و ۵۰۰ مترمربع، ظرفیت تحصیل ۵۰۰ دانش‌آموز ابتدایی را فراهم خواهند ساخت. »
- نیم نگاه
- توانمندسازی زنان محروم
«مهشید خاکبازنژاد» در کنار دغدغه مدرسه‌سازی، در حوزه‌های دیگری هم فعال است. بعد از تخریب کامل بیمارستان هریس در زلزله شهرستان هریس، با همراهی خیّران جای خالی این بیمارستان را با ساخت یک مرکز جامع سلامت پر کردند که بعدها با مشارکت مدیر دانشگاه پزشکی تبریز به یک بیمارستان ۷۴ تخته‌خوابی تبدیل شد. او در ساخت یک مرکز جامع سلامت در منطقه سرباز سیستان و بلوچستان مشارکت داشته و همچنین از ۲ مرکز جامع سلامت در مناطق دشتیاری بلوچستان و رودبار جنوب که در دست ساخت هستند خبر می‌دهد. با اطلاعاتی که درباره نقش او در توانمندسازی بانوان داریم، وقتی او را ترغیب می‌کنیم تا در این‌باره صحبت کند، می‌گوید: «در نقاط محروم خراسان جنوبی، بیجار و شهرستان مود بیرجند در بحث توانمندسازی زنان کار کرده‌ایم. برای مثال کارگاه رشته بری بیجار نمونه موفقی است که حتی محصولاتش صادر هم می‌شود. » وقتی از تأثیرات کار خیر در زندگی‌اش سؤال می‌کنیم، لبخند می‌زند و می‌گوید: «حال خوش خودم و همسرم، لبخندی که روی لب داریم، داشتن ۴ پسر خوب و عروس‌های خوب‌تر و نوه‌های شیرین، بزرگ‌ترین دستاوردهای زندگی‌ام است. »