این روزنامه در مقالهای آورده است: سفر شیخ محمد بن راشد آل مکتوم نایب رئیس و نخست‌وزیر امارات و حاکم دبی در رأس هیاتی بلندپایه به ایران ضمن اینکه به واسطه روابط دیرینه دو کشور، رابطه دبی با ایران به عنوان اولین شریک تجاری منطقه‌ای و حضور نیم میلیون ایرانی در امارات و پیوندهای مشترک دو کشور، رویدادی طبیعی و در چارچوب روابط ویژه و نزدیک دو کشور است – روابطی که حتی در دوران جنگ تحمیلی هم با موضع مثبت شیخ زاید نسبت به ایران متمایز بود – اما در مقطع کنونی تبلور و ثمره‌ای از سیاست همگرایی منطقه‌ای ایران تلقی می‌شود، سیاستی که در سایه آن شاهد دوره‌ای ممتاز در روابط ایران با کشورهای منطقه هستیم، آن هم در شرایطی که برخی قدرت‌های فرامنطقه و در رأس آنها آمریکا کمر به نابودی این روابط بسته و حتی در همین چند روز پیش، بوش در سفر به امارات درباره ایران عباراتی به کار برد که حالا با این سفر پاسخ خود را از اماراتی‌ها همچون دیگر برادران ایران در منطقه دریافت می‌کند.
لغو سفر نمایندگان دانمارک
روزنامه جمهوری اسلامی در مورد حضور چند نماینده پارلمان هلند در تهران نوشته است: قانون‌گذاران دانمارکی که قرار بود برای عذرخواهی به خاطر چاپ مجدد تصاویر کاریکاتوری از پیامبر گرامی اسلام، به ایران سفر کنند، سفر خود را لغو کردند. پلیس دانمارک روز سه‌شنبه گذشته 3 نفر مظنون به طرح نقشه‌ای جهت قتل یکی از کاریکاتوریست‌ها که تصاویر وی در یکی از روزنامه‌ها درج شده بود را دستگیر کرد.
15 روزنامه برای اعتراض به این مطلب تصاویر کاریکاتور وی را تجدید چاپ کردند. پراستینگ مولر، وزیر امور خارجه دانمارک در این باره گفت: نه ما و نه رسانه‌های ما برای چیزی که آن را آزادی بیان می‌خوانیم از هیچ کسی عذرخواهی نخواهیم کرد. به گفته وزیر امور خارجه دانمارک شاید اقدام جدید روزنامه‌ها تحت تأثیر بازداشت افراد مظنون به قتل اتباع دانمارکی باشد. مولر در این باره افزود: اگر کسی باید به واسطه نقض حقوق بشر، نقض آزادی بیان، نبود دموکراسی، اعدام در ملاءعام و... از جامعه جهانی عذرخواهی کند، بدون‌شک ایرانیان هستند.
وزارت امور خارجه کشورمان باید با این قبیل گستاخی‌ها برخورد نماید و در روابط با چنین دولت‌هایی تجدیدنظر کند.
بازتاب‌های یک اهانت
روزنامه‌های رسالت و کیهان موضوع اهانت به حجت‌الاسلام وا لمسلمین سید حسن خمینی را هنوز مورد بحث قرار داده‌اند.
کیهان می‌نویسد:اهانت به نوه حضرت امام(ره) و فوت مرحوم آیت‌الله توسلی 2 رخداد همزمان نیز نبوده‌اند. ماجرای اهانت 6روز قبل از فوت آقای توسلی اتفاق افتاده و خبر آن نیز در سطح گسترده‌ای منتشر شده بود، بنابراین کسانی که با موذی‌گری در پی ارتباط دادن این 2 رخداد با یکدیگر هستند باید توضیح بدهند که چرا مرحوم توسلی 6 روز قبل، یعنی به هنگام شنیدن خبر اهانت دچار عارضه سکته قلبی نشده بودند؟!
مخصوصا آن یک خبر ناگوار وقتی برای اولین‌بار مطرح شده و به گوش کسی می‌رسد بسیار تکان دهنده‌تر و تحمل آن به مراتب سخت‌تر از هنگامی است که همان خبر را برای چندمین‌بار شنیده و مدتها از هنگام وقوع آن گذشته باشد. باتوجه به این نکته بدیهی می‌توان گفت ادعای برخی از مدعیان اصلاحات که تلاش می‌کنند درگذشت مرحوم توسلی را ناشی از ماجرای اهانت یک سایت به نوه حضرت امام(ره) قلمداد کنند، فقط یک سوء استفاده سیاسی نفرت‌انگیز و ناجوانمردانه است.
کیهان باز هم لازم دیده که در این مقاله تاکید کند سایتی که مطلب اهانت آمیز نسبت به نوه حضرت امام(ره) را منتشر کرده بود برخلاف آنچه ادعا می‌شود نه فقط کمترین ارتباطی با دولت نهم ندارد، بلکه از سایت‌های منتقد دولت نیز هست و البته برخی گزارش‌ها نیز حکایت از آن دارد که مقاله اهانت آمیز مورد اشاره به تحریک فردی نوشته شده که سابقه فعالیت در جبهه موسوم به دوم خرداد و روزنامه‌های وابسته به این جبهه را داشته است.
کیهان‌می‌افزاید: بعد از اینکه اطلاع موثق یافتیم سایت مزبور ربطی به دولت ندارد پوزش خواستیم. هنوز هم خود را شایسته ملامت می‌دانیم.
روزنامه رسالت نیز با انتقاد از غلامحسین کرباسچی که مقالهای کوتاه در حمایت از آیت‌الله توسلی منتشر کرد، نوشته است: آقای کرباسچی دیروز به تجلیل شخصیتی [آیت‌الله توسلی] پرداخت که معتقد بود وفادار به امام و آرمان‌های اسلام است. مطمئن هستم اگر او همین مقدار وفاداری به امام و آرمان‌های اسلام را که در این مقاله از خود نشان می‌دهد آن سال‌ها نشان می‌داد، مردم انتظاری از وی برای دفاع از امام و انقلاب نداشتند.
نقد مذاکرات ایران و آمریکا
روزنامه سیاست روز در مقالهای دیپلماسی دولت نهم در مورد گفت‌وگو با مقامات آمریکا در عراق را مورد توجه قرار داده و نوشته است: اگرچه دیپلماسی دولت نهم خصوصاً در موضوع هسته‌ای فعال و تهاجمی بوده و ایران از لاک دفاعی و منفعلانه قبلی خارج شده و مواضع قاطع رئیس‌جمهور محترم در سفرهای مختلف نشان از احیای سیاست خارجی ایران دارد، اما برخی مسائل مانند مذاکره منفعلانه با آمریکا و اصرار بر آغاز رابطه با دولت‌های لیبی و مصر و فراموشی برخی مواضع اصولی در این موارد از نکاتی است که چهره درخشان سیاست خارجی دولت نهم را مخدوش کرده است.
در ادامه مقاله آمده است: مگر نه اینکه رهبر معظم انقلاب تأکید کرده بودند، مذاکره با آمریکا در خصوص عراق تنها در صورت تفهیم اتهامات اشغالگران مجاز است، آیا پس از 3 دور مذاکره طولانی این «تفهیم اتهام» تمام نشده است و همچنان باید استمرار یابد؟