به‌ویژه با افزایش انواع خودروها که نقش تأثیرگذاری در آلودگی شهرهای بزرگ دارند. در این میان، استفاده از وسایل نقلیه غیرموتوری مانند دوچرخه از گزینه‌های مناسب برای کاهش آلودگی هوا در شهرهای بزرگ است و اغلب کارشناسان این وسیله نقلیه سبک و غیرموتوری را جایگزین مناسبی برای انواع خودروها می‌دانند. شهرداری تهران هم در این زمینه گام‌های مؤثری در سال‌های اخیر برداشته و با ایجاد مسیرهای تردد دوچرخه و همچنین ایستگاه‌های ویژه این وسیله نقلیه غیرموتوری در میدان‌ها و نقاط پر تردد شهر، نقش تعیین‌کننده‌ای در ترویج فرهنگ استفاده از دوچرخه برای رفت و آمدهای درون‌شهری داشته است. اهمیت این مسئله بیشتر از آن جهت است که دوچرخه‌سواری به‌عنوان‌گونه‌ای از حمل‌ونقل غیرموتوری مزایای متعدد اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی دارد و طبعاً بر این اساس توجه ویژه‌ای در سالیان اخیر به آن شده است.
از سوی دیگر امروزه کارشناسان به شدت بر توسعه پایدار در ابعاد مختلف تأکید دارند و گسترش شیوه‌های حمل‌ونقل پایدار بر اساس همین رویکرد مورد توجه قرار گرفته است. دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل پایدار در مقایسه با سایرگونه‌های حمل‌ونقل درون‌شهری ویژگی‌ها و مزیت‌های فراوانی همچون عدم آلودگی محیط‌زیست شهری، عدالت در دسترسی به امکانات شهری، گسترش سلامت و نشاط فردی و اجتماعی، تحرک بخشی به فضاهای شهری، ایجاد تعامل اجتماعی و غیره است. البته برخی محدودیت‌های فرهنگی، فردی و اجتماعی و نبود تسهیلات و زیرساخت‌های مورد نیاز برای دوچرخه در برخی نقاط شهر از جمله موانع توسعه فراگیر فرهنگ استفاده از این وسیله نقلیه غیرموتوری و مفید برای محیط‌زیست شهری و همچنین سلامت شهروندان است که نیاز به فرهنگسازی و توجه ویژه مسئولان مربوطه دارد. مدیران شهری در مناطق شرق تهران در این زمینه برنامه‌های متعددی دارند و گام‌های اساسی هم برداشته‌اند. از جمله توسعه مسیر تردد دوچرخه در منطقه ۸ و رساندن آن به حدود ۵۰ کیلومتر در سال‌های آینده و نیز برنامه‌های مشابه در مناطق ۴، ۱۳، ۱۴ و ۱۵ که همگی نشان از عزم جدی مدیریت شهری در این زمینه دارد و همکاری و مشارکت تک تک شهروندان را می‌طلبد.