این داروها به خانواده‌ای از داروها به نام «آنتی‌کولینرژیک‌ها» تعلق دارند که از قبلاً با مشکلات کوتاه‌مدت حافظه و تفکر مرتبط شده‌اند.
به گزارش بی‌بی‌سی اکنون یک بررسی بزرگ روی بیماران در بریتانیا نگرانی درباره اثرات جانبی درازمدت این داروها بر مغز را برانگیخته است.
البته این پژوهشگران که نتایج کارشان در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» منتشر کرده‌اند، تأکید می‌کنند یافته‌هایشان ثابت‌کننده رابطه سببی نیست و نباید بر این مبنا داروهایشان را قطع کنند.
داروهای با اثر آنتی‌کولینرژیک داروهایی هستند که اثر یک پیام‌رسان شیمیایی در مغز به نام استیل‌کولین را مهار می‌کنند. پزشکان برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها برای شمار زیادی از بیماران از این داروها تجویز می‌کنند.
این داروها ممکن است برای درمان مثانه بیش‌فعال، بیماری مزمن انسدادی ریه، افسردگی، صرع، روان‌پریشی، بیماری پارکینسون و برخی از آلرژی‌ها استفاده شوند. ازجمله داروهای که اثر آنتی‌کولینرژیک دارند می‌تواند به برخی از داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی و داروهای شل کننده عضلانی اشاره کرد.
این بررسی که به‌وسیله پروفسور کارول کوپلاند در دانشگاه ناتینگهام انجام شد، شامل ۵۸۰۰۰ نفر فرد دچار زوال عقل و ۲۲۵۰۰۰ نفر فرد بدون این عارضه بود.
این پژوهشگران سابقه مصرف داروها در این افراد را در بیش از ۲۰ سال گذشته، پیش از تشخیص زوال عقل بررسی کردند.
نتایج نشان داد که رابطه‌ای میان مصرف داروهای با تأثیر قوی آنتی‌کولینرژیک و افزایش خطر دچار شدن به زوال عقل در افراد ۵۵ ساله و بیشتر وجود دارد. در این بررسی فقط برخی از داروهای آنتی‌کولینرژیک شامل داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد پارکینسون، داروهای ضد روان‌پریشی، داروهای فعال‌کننده مثانه و داروهای ضد صرع با زوال عقل رابطه داشتند.
این بررسی رابطه‌ای میان داروهای دیگر با خواص آنتی‌کولینرژیک ازجمله داروهای ضد آسم، شل کننده‌های عضلانی، داروهای ضد بی‌نظمی ضربان قلب و داروهای گوارشی نشان نداد.
البته این پژوهشگران می‌گویند گرچه ممکن است رابطه‌ای میان مصرف این داروها و زوال عقل وجود داشته باشد، اما هنوز شواهد کافی برای ثابت کردن رابطه سببی در این مورد و جود ندارد. ممکن است عوامل دیگری که در این بررسی در نظر گرفته نشده بودند، در این رابطه دخیل باشند.
همچنین امکان دارد برای برخی از بیماران به علت علائمی که درواقع مراحل اولیه زوال عقل که هنوز تشخیص داده نشده است، این داروها تجویز شده باشند.
این پژوهشگران می‌گویند حتی اگر این رابطه واقعی باشد، تأثیر این داروها بر ایجاد زوال عقل بسیار کمتر از سایر عوامل خطرساز برای زوال عقل مانند سیگار کشیدن است.