از جمله در مناطق و نواحی حاشیه‌ای شهر که حریم گسترده‌ای دارند و حتی شامل بافت‌های روستایی هم می‌شوند. البته این محدوده‌ها اکنون حالت شهرک‌ها و محله‌های حاشیه شهر را دارند و امکانات فرهنگی، اجتماعی و رفاهی شهروندان در این بخش‌ها قابل مقایسه با مناطق مرکزی شهر نیست. در این خصوص، ساکنان محدوده مسگرآباد که یکی از محله‌های کم برخوردار از لحاظ امکانات فرهنگی، اجتماعی و رفاهی در جنوب شرقی منطقه ۱۵ است، این روزها با یک مشکل اساسی مواجه هستند که با مسئله نوسازی بافت‌های فرسوده این محدوده در ارتباط است. صادر نشدن پروانه ساخت برای نوسازی خانه‌های کلنگی، دغدغه‌ای است که ساکنان مسگرآباد از آن شاکی هستند. چراکه از دریافت بسته‌های تشویقی برای نوسازی بافت‌های فرسوده محروم هستند. وضع بافت‌های مسکونی در این محدوده به گونه‌ای است که اغلب بناها قدیمی و فرسوده هستند و مغایر با اصول مهندسی ساخته شده‌اند و اکنون نیاز به نوسازی دارند اما در قوانین شهری محدودیت‌هایی برای صدور پروانه ساخت برای این بناها وجود دارد که باعث سردرگمی ساکنان این بناها شده است.
این موضوع به تاریخچه این بخش از شهر برمی‌گردد که در سال‌های اخیر تغییر و تحولات اساسی را شاهد بوده است. مسگرآباد در گذشته‌ای نه چندان دور یکی از مناطق روستایی خوش آب و هوا در حاشیه شهر بوده که اکنون تغییر وضعیت داده و به سمت ویژگی‌های شهری حرکت می‌کند. با این حال، زیرساخت‌های روستایی خود را تا حدودی حفظ کرده و فقط عنوان محله در حاشیه کلانشهر را با خود یدک می‌کشد. تنها خیابان عریض و طویل آن، خیابان شهید علی اوسط از امتداد خیابان کلهر در محله مسعودیه شروع شده و انتهایش به آغل گوسفندان در بالای تپه‌های مسگرآباد منتهی می‌شود. این دوگانگی باعث اختلال در پیوستگی کامل به قوانین و مقررات شهری شده و محدودیت‌هایی را در بهره‌مندی ساکنان این شهر از امکانات شهری ایجاد می‌کند که امید می‌رود مسئولان مربوطه برای حل این مشکل تدابیر لازم را به کار گیرند تا مشکل ساکنان مسگرآباد به حداقل برسد.