زینب زینال‌زاده-خبرنگار: سکوت کوچه «یاس» شکسته شده و صدای رفت‌وآمد خودروهای سنگین و جابه‌جایی تیرآهن‌ها به گوش می‌رسد.

کارگران پشت دیوارهای بلند مشغول کار و تلاش‌اند و این سوی دیوار «اهالی» نگران و مضطرب هستند. شناسنامه پروژه در قالب یک تابلو زردرنگ روی دیوار، مقابل در ورودی نصب شده که نشان می‌دهد عملیات عمرانی مربوط به ساخت بیمارستان «سوانح و سوختگی» است. پروژه‌ای که هیچ سنخیتی با بافت مسکونی کوچه ندارد و همین ناهمگونی موجب نارضایتی اهالی شده است و آنها به دنبال مرهمی هستند تا روی جراحت‌های ناشی از ساخت این بیمارستان قرار دهند. به گفته خودشان هرچه فریاد می‌زنند صدایشان شنیده نمی‌شود و هرچه جست‌وجو می‌کنند درمانی برای دردشان نمی‌یابند.

  • منتظر پاسخ مسئولان ذیربط هستیم

در این ماجرا هرچه پیش رفتیم، ماجرا به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ختم شد اما بر خلاف پیگیری‌ها، موفق نشدیم با مسئولان این وزارتخانه گفت‌وگو کنیم. بنابراین همشهری محله آمادگی شنیدن و انعکاس صحبت‌های مسئولان وزارت بهداشت را نیز دارد.

  •  قانونی که اجرا نمی‌شود
    «حسین علی معمر» نماینده مردم محله، مسئول پیگیری پرونده مربوط به پروژه بیمارستان «عمیدی» است. او می‌گوید: «دراین‌باره، اعتراض اهالی یک سوی ماجراست و اجرا نشدن قانون موضوعی دیگر. اعتراض مردم ممکن است همیشه به حق نباشد، اما در این‌باره به حق است و همه مسئولان و متولیان ساخت این بیمارستان به آن واقف‌اند. نکته مهم در اجرای این پروژه اجرا نشدن قانون است. نه تنها من، که نماینده مردم در این موضوع هستم، به جرئت می‌گویم همه مسئولان ذیربط می‌دانند که ساخت این بیمارستان در این کوچه قانونی نیست.»
     معمر، سال‌هاست برای گره‌گشایی از مشکل اهالی کوچه یاس تلاش می‌کند و در ادامه صحبت‌هایش به قوانین ساخت بیمارستان اشاره می‌کند و می‌گوید: «ضوابط و قوانین و آیین‌نامه‌های مربوط به ساخت بیمارستان، مکان‌های درمانی باید در جایی ساخته شوند که عرض خیابان اصلی 20‌متر و خیابان فرعی 12‌متر باشد اما عرض خیابان یوسفیان 15‌متر است و خیابان وزوایی 10‌متر. علاوه بر این، بیمارستان نباید با ملک مسکونی یا مراکز آموزشی غیرمرتبط همجوار باشد در حالی‌که این ملک، داخل بافت مسکونی است و در 70 متری آن 2 دبستان قرار دارد. همچنین ساخت چنین بیمارستانی به این حجم طبقاتی و زیربنایی، باید در 30 هزارمترمربع ساخته شود اما این ملک حدود 5 هزارمترمربع مساحت دارد. عمل نشدن قوانین از یک سو و اعتراض اهالی از سوی دیگر، باید مسئولان را مجاب کند که دست از ساخت این بیمارستان بردارند اما چرا تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است، برای همگان جای تعجب دارد.»

  •  جانمایی نادرست
    براساس ضوابط، ساخت بیمارستان در نقطه‌ای که تجمع مراکز درمانی وجود دارد، درست نیست. معمر می‌گوید: «در همجواری این بیمارستان، مرکز درمانی «نور»، بیمارستان‌های «پاسارگاد»، «سجاد»، «مهرداد»، «خانواده» و «نور» و چندین کلینیک وجود دارد. بنابراین با استناد به این ضابطه، باز هم ساخت این بیمارستان غیرقانونی است.» او می‌گوید: «صرف وقف بودن ملک، نمی‌تواند ملاک نادیده گرفتن سایر موارد از جمله قانون باشد. این ملک که حدود 5 هزارمترمربع مساحت دارد، سال 1338 هنگامی که هیچ مرکز درمانی و بافت مسکونی در این محدوده وجود نداشته، توسط مرحوم دکتر «ابوالحسن عمیدی‌نوری» وقف درمانی شده است. این کار به اقتضای آن زمان صورت گرفته و بی‌شک اقتضای حال حاضر این نیست و بی‌تردید برای چنین مواردی تبصره‌هایی وجود دارد که درظاهر مسئولان، تمایلی به اجرای تبصره‌ها ندارند.»

بیش از 20 پلاک ثبتی در اطراف این پروژه بیمارستانی قرار دارد که برخی از آنها همسایه دیوار به دیوار هستند. معمر می‌گوید: «ساخت بیمارستان سوانح سوختگی در کوچه یاس، علاوه بر مشکلات زیست‌محیطی و آلودگی‌های صوتی و هزاران مشکل دیگر، مسائل روحی و روانی همراه دارد و این مسئله بیش از هر چیز دیگری موجب اعتراض شهروندان است.» تعویض این ملک با ملک دیگر در مکان مناسب، راه‌حل این مشکل است که معمر به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: «زمانی که «محمدباقر قالیباف» شهردار تهران بود، قرار شد این ملک با ملک 20 هزارمترمربعی در یکی از مناطق تهران تعویض و بیمارستان آنجا ساخته شود اما بنا به دلایلی این کار عملی نشد.» جانمایی نادرست این بیمارستان از همان ابتدا با اعتراض اهالی همراه بود و به گفته معمر کار ساخت بیمارستان 4 سال متوقف شده بود که با آغاز به کار دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران، مجوز ساخت صادر و براساس مصوبه کمیسیون ماده ۵ شهرداری قرار شد اینجا، بیمارستان تخصصی سوانح سوختگی در ۱۰طبقه فوقانی و ۵ طبقه زیرزمین و پارکینگ ساخته شود.