حالا که دیگر خبری از باغ‌های پر و پیمان گلابدره نیست و ساختمان‌ها حاشیه رودخانه قدیمی را اشغال کرده‌اند، بوی زباله جایگزین عطر خوش گلاب در حاشیه رود شده است. اهالی محله از انباشت زباله در حاشیه رودخانه گلایه دارند و شب‌ها بوی زباله و فاضلاب عطر خوش کوچه‌های گلابدره را به خاطره‌ای دور در ذهن اهالی تبدیل می‌کند. به همین بهانه سری به محله گلابدره زده‌ایم و از نزدیک مشکلاتی که جمع شدن زباله در حاشیه رودخانه و بوی بد فاضلاب در برخی معابر این محله برای اهالی ایجاده کرده بررسی کرده‌ایم.
از بوستان سورتمه و از حاشیه روددره گلابدره که به سمت این محله قدیمی حرکت می‌کنیم، نمای ساختمان‌های مسکونی‌ای که روی سطح ناهموار تپه بنا شده‌اند، نخستین تصویر از محله گلابدره است که به چشم می‌آید. خانه‌های قدونیم‌قدی که انگار یک قدم دیگر لازم دارند تا تن به آب بزنند. در بن‌بست گل محمدی، جایی که خانه‌ها انگار سر خم کرده‌اند به سوی رودخانه، جمعی از همسایه‌ها به شستن فرش مشغول‌اند. از باریکه آب کف‌آلودی که تازه جان گرفته و از سراشیبی به سوی رودخانه راه باز می‌کند، می‌گذریم و به انتهای کوچه بن‌بست می‌رسیم. اینجا در نزدیک‌ترین فاصله ممکن میان خانه‌های گلابدره با رودخانه، دیواری سنگچین در دل تپه ساخته شده که انگار حکم پایه محکم خیابان‌ها و خانه‌های روی تپه را دارد. چند لوله فلزی از دل دیوار سنگچین بیرون زده و آب کف‌آلود خانه‌های بالادست و فاضلاب‌های سطحی را به دل رودخانه می‌ریزد.؟ گودرزی، دبیر شورایاری گلابدره که همراهمان است می‌گوید: «یک روز در همین نقطه آب چشمه‌ای به طرف رودخانه جاری بود و حالا که به واسطه ساخت‌وسازها خبری از آب زلال چشمه نیست، جای آن را آب مصرفی چند خانه بالادست و فاضلاب‌های سطحی گرفته و متأسفانه فاضلاب معابر و خانه‌های بالادست با این لوله‌ها به رودخانه می‌ریزد.»
محله به شبکه فاضلاب شهری وصل نیست
این روزها معضل بزرگ اهالی گلابدره، فاضلاب‌هایی است که در برخی کوچه و خیابان‌های این محله جاری شده و مشکلات زیادی برای ساکنان ایجاد می‌کند. شورایاران می‌گویند بیش از ۱۰ سال است که عملیات حفاری برای اتصال به شبکه فاضلاب شهری آغاز شده است، اما این پروژه مدت‌هاست در مراحل پایانی کار متوقف شده و در نتیجه معابر و کوچه‌های گلابدره به شبکه فاضلاب شهری متصل نشده‌اند. رضا ترابی گودرزی یکی از ساکنان محله گلابدره می‌گوید: «سیستم فاضلاب محله گلابدره بسیار قدیمی است. چاه فاضلاب خانه‌های قدیمی پر شده و از طرفی شبکه فاضلاب محله هم هنوز کامل نشده است. بنابراین آب مصرفی خانه‌ها وارد آب‌های سطحی، جوی‌ها و در نهایت رودخانه گلابدره می‌شود. این مشکل در فصل گرما با انتشار بوی بد فاضلاب در کوچه‌ها و خیابان‌های محله بیشتر خودنمایی می‌کند. » انتهای خیابان شکیبایی و حاشیه پیاده‌رو باغ وزیری که روزگاری تفرجگاه محبوب اهالی گلابدره بود، یکی از همان معابری است که فاضلاب‌های محلی مثل جویی باریک وارد روددره می‌شوند. دبیر شورایاری گلابدره می‌گوید: «حفاری برای اتصال به شبکه فاضلاب شهری در خیابان‌های اصلی محله انجام شده اما هنوز این پروژه به بسیاری از کوچه‌های فرعی محله نرسیده است. از طرفی تا تکمیل حفاری، امکان اتصال به شبکه فاضلاب نیست و این مشکل همچنان پابرجا خواهد ماند. در چند سال اخیر موضوع را از شورای‌شهر و اداره آب و فاضلاب پیگیری کرده‌ایم اما تا امروز خبری از تکمیل پروژه نیست. عملیات حفاری پیشرفته زیادی داشت و آن‌طور که مسئولان اداره آب و فاضلاب گفته‌اند تنها ۱۵درصد تا تکمیل عملیات باقی مانده، اما چند سالی است که عملیات حفاری متوقف شده و مشکلات بسیاری برای اهالی ایجاده شده است. با وجود این شورایاری پیگیر حل این مشکل است و امیدواریم با تخصیص بودجه لازم ادامه کار حفاری هرچه زودتر آغاز شود.»
زباله‌ها پای دیوار نیمه‌تمام
گلایه اهالی گلابدره تنها به بوی بد فاضلاب در برخی کوچه‌های این محله ختم نمی‌شود. بن‌بست گل محمدی در محله گلابدره روزگاری یکی از ورودی‌های این محله خوش‌آب و هوا بود. جایی که روزهای آخر هفته، ساکنان گلابدره برای گذران اوقات فراغت و سفره انداختن کنار رودخانه در آن گرد هم می‌آمدند. این روزها اما در انتهای بن‌بست، انواع زباله‌ها از پلاستیک‌های مصرفی تا مصالح ساختمانی و حتی لوازم دورریختنی خانه، چهره زشتی به حاشیه رودخانه داده است. جایی که بیشتر به زباله‌دانی می‌ماند تا حاشیه رودخانه‌ای که روزی تفرجگاه اهالی گلابدره بوده است. محمد نیازی یکی از اهالی محله می‌گوید: «انباشته شدن زباله در این نقطه از محله که بوی بدی دارد و چهره محله را هم زشت کرده، دلایل زیادی دارد. شهرداری سطل‌های زباله را به موقع تخلیه می‌کند اما به نظر می‌رسد تعداد سطل‌های زباله در برخی خیابان‌های محله کافی نیست و متأسفانه بعضی از همسایه‌های نزدیک رودخانه زباله‌های‌شان را به حاشیه رودخانه پرت می‌کنند. البته گاهی رهگذران و شهروندانی که آخر هفته به بوستان سورتمه می‌آیند هم بی‌تقصیر نیستند.» از بن‌بست گل محمدی راهی به حاشیه رودخانه باز نیست. زباله‌هایی که در زمین انتهای کوچه روی هم تلنبار شده به یک دیواره سیمانی نیمه‌کاره می‌رسند. گودرزی می‌گوید: «بعد از سیل سال ۱۳۶۶ تجریش، حاشیه رودخانه گلابدره دیوارچینی شد. آن دیواره تا ۳ سال پیش هم پابرجا بود اما با سیلابی شدن رودخانه، دیواره فرو ریخت و مدتی بعد هم کار ساخت دیواره جدید شروع شد. اما با گذشت ۳ سال هنوز دیواره جدید نیمه‌کاره است و با توجه به اینکه امکان دسترسی آسان به حاشیه رودخانه وجود ندارد، این نقطه از محله به حال بن‌بست درآمده و زمینه برای تبدیل شدن آن به زباله‌دانی مهیا شده است.»
بیش از ۱۰ سال است که عملیات حفاری برای اتصال به شبکه فاضلاب شهری آغاز شده، اما این پروژه مدت‌هاست در مراحل پایانی کار متوقف شده و در نتیجه معابر و کوچه‌های گلابدره به شبکه فاضلاب شهری متصل نشده‌اند