به نوشته گاردین پزشکان مدعی‌اند که این عمل می‌تواند به هزاران زنی سود برساند که پس از یائسگی دچار مشکلات وخیم سلامت مانند بیماری‌های قلبی و پوکی استخوان می‌شوند.
همچنین متخصصان می‌گوید همین عمل می‌تواند زندگی‌های میلیون‌ها زن دیگر را به تأخیر انداختن علائم آزارنده یائسگی مانند افسردگی و اضطراب، مشکل خواب، گرفتگی، تعریق شبانه و افت میل جنسی را بهبود بخشد.
این عمل با هزینه ۷۰۰۰ تا ۱۱۰۰۰ پوند برای زنان تا ۴۰ سال به‌وسیله یک شرکت انگلیسی در بیرمنگام که ریاست آن سایمون فیشل یک متخصص آی‌وی‌اف و رئیس گروه مراقبت باروری بریتانیا به عهده دارد، عرضه می‌شود.
پروفسور فیشل می‌گوید: «این عمل بالقوه می‌تواند برای هر زنی که می‌خواهد به هر دلیلی یائسگی‌اش را به تأخیر بیندازد یا زنانی که باید هورمون‌درمانی جایگزین شوند، بسیار سودمند باشد.»
۹ زن تا به حال این عمل، برداشتن و منجمد کردن بافت تخمدانی را برای به تأخیر انداختن یائسگی‌شان در سنین بالاتر انجام داده‌اند. پزشکان با جراحی لاپاراسکوپی با یک برش کوچک یک قطعه کوچک بافت تخمدانی را برمی‌دارند و بعد از برش دادن آن را منجمد می‌کنند تا نگهداری کنند.
هنگامی‌که این زنان احتمالاً چند دهه بعد وارد دوره یائسگی می‌شوند، بافت منجمد تخمدانی را می‌توان ذوب کرد و دوباره در بدن پیوند زد. پزشکان برای بازیابی هورمون‌های جنسی در این زنان معمولاً محلی را برای پیوند بافت تخمدانی انتخاب می‌کنند که جریان خون خوبی داشته باشد، مانند زیر بغل. اگر پیوند بافت تخمدانی موفق شود، باید بتواند میزان هورمون‌های جنسی در حال کاهش را بالا ببرد و یائسگی را متوقف کند.
پزشکان از عمل مشابهی برای حفظ باروری دختران و زنانی که قرار است برای سرطان درمان شوند، فراهم می‌کند. پزشکان پیش از درمان ضد سرطان مقداری از بافت تخمدان بیمار را برمی‌دارند و منجمد می‌کنند. اگر زن بخواهد در آینده بچه‌دار شود، سپس این بافت ذوب و دوباره در نزدیکی لوله‌های رحمی کاشته می‌شود تا تخمک‌های بالغ آزادشده از این بافت را برداشته شوند و زن باردار شود.
اینکه عمل جدید چه مدت یائسگی را به تأخیر بیندازد، بسته به سن زن هنگامی برداشتن بافت و بازگرداندن آن به بدن دارد. بافتی که از تخمدان یک زن ۲۵ ساله برداشته می‌شود، ممکن است یائسگی را برای ۲۰ سال به تأخیر بیندازد، درحالی‌که بافت تخمدانی برداشته‌شده از بدن یک زن ۴۰ ساله فقط می‌تواند یائسگی را برای ۵ سال به تأخیر بیندازد.
به گفته پروفسور فیشل یک زن جوان در حال حاضر می‌تواند انتظار داشته باشد آن‌قدر عمر کند که ۳۰ تا ۴۰ سال را در دوران یائسگی بگذارند. و بااینکه بسیاری از این زنان از هرمون‌درمانی جایگزین سود می‌برند، این شیوه برای همه مناسب نیست.
ریچارد آندرسون، معاون رئیس مرکز بهداشت تناسلی در دانشگاه ادینبورو که ۲۵ سال است منجمد کردن بافت تخمدانی برای زنان و دختران جوان انجام می‌دهد، می‌گوید اینکه پیوندهای بافت تخمدانی می‌توانند میزان هورمون‌های جنسی را دوباره بالا ببرند، خبر جدیدی نیست، اما آنچه هنوز چندان روشن نیست: «این است که آیا انجام این کار بی‌خطر و مؤثر هست یا نه.»
درعین‌حال این عمل جدید ممکن است درمان باروری را هم متحول کند. بافت تخمدانی حفظ‌شده و پیوند شده را برخلاف روش معمول آی‌وی‌اف، لازم نیست با دارو برای تخمک‌گذاری تحریک کرد و احتمالاً تعداد تخمک‌های بیشتری تولید خواهد کرد. فیشل می‌گوید اگر در زنان به‌طور روتین در دهه ۲۰ زندگی‌شان مقداری از بافت تخمدان برداشته و نگهداری شود. این زنان در سنین بالاتر که می‌خواهند بچه‌دار شوند، به هزاران تخمک دسترسی خواهند داشت.