به گزارش همشهری، وی در این مجموعه برای جذب مخاطب عام تنها به بیان مسائل عاطفی بسنده نکرده و دغدغه‌های اجتماعی جامعه خود را از دید یک زن مد نظر قرار داده است.
این ترانه‌سرا کوشیده با دیدی متفاوت، اتفاقات پیرامون خود را به شعری عاطفه‌مند و لطیف همراه با زبانی عامه‌پسند برای مخاطبان تبدیل کند. هیچ‌یک از ترانه‌های این مجموعه، روی ملودی از پیش ساخته نوشته نشده‌اند. بیان متفاوت، جزئی‌نگری و ایجاز از ویژگی‌های اشعار اوست. شعرهای این مجموعه زبانی سالم و فصیح دارند.
مولاوردی از شاعران و ترانه‌سرایانی است که از زوایای پنهان زبان معیار و محاوره و از اصطلاحات و مثل‌ها در اشعار خود استفاده می‌کند. از وی مجموعه شعرهای «دنیای من... دیوار»، «شاید تو، شاید عشق» و «عشق، منتظر نمی‌ماند» قبلا منتشر شده بود. مولاوردی به تازگی برگزیده اشعار «مهدی شادخواست» را با نام «تنها باد عاشق می‌شود» به آلمانی ترجمه کرده است. ترانه‌ای از این مجموعه در ادامه آمده است:
برای رسیدن به شهرِ خوشی
تلاشی نکردیم همراه شیم
یکی خسته بود و یکی تب‌زده
نخواستیم از راهش آگاه شیم
دل و دستمونو واسه دلخوشی
نشد که شبیهِ یه پیچک کنیم توی گیر و دار امید و خیال
فقط وقت کردیم به هم شک کنیم
دوتامون دلیلِ جدا موندنیم
دلیلِ نفس‌های بد بودنیم
دلیلِ یه کوهِ بلندِ غرور
شب و دلخوری و قدم‌های زور
درست مثل ساعت که تکراریه
پر از وقتِ رد کردنِ خواهشیم
دو دستی دلِ خواستنو پس زدیم
توی خواب دنبالِ آرامشیم
واسه این‌که ثابت بشه محکمیم
کمر خم نکردیم جلو پای هم
شبا با یه دنیا گلِ رازقی
پامونو گذاشتیم تو رؤیای هم
دوتامون یه مشتیم که تو خالیه
پر از ادعاییم که پوشالیه
پر از حسرت گریه و شونه‌ایم
دوتامون یه جورایی دیوونه‌ایم