غزلیات مولانا چشمه ایست زلال که از قلب او تراویده و بر زبانش جاری گشته است، و یاران مولانا به شیوه تندنویسی آن را به قید کتابت در آوردهاند تا به آیندگانش به میراث دهند...
دیوان غزلیات مولانا بارشِ قلب اوست. از دل بر کاغذ آمده، نه از کاغذ بر کاغذ! او خود، شعری بود مجسّم. راه رفتنش شعر بود، نشستن اش شعر بود، لبخندش شعر بود، مراقبهاش شعر بود، رقصیدنش شعر بود، رباب نواختنش شعر بود، حشر و نشرش با اصناف مختلف مردم از عالِم و عامی و خراباتی و مسلمان و کلیسایی و کنیسایی شعر بود. حتی در خاموشی هم از او شعر می بارید، از زندگی اش شعرِ تر میتراوید! اصلاً زندگانی او، خود، اثری شکوهمند و هنری بود!
دیوان غزلیات مولانا یا دیوان شمس اقیانوسی است ژرف و ناپیدا کرانه، موّاج و مهابت انگیز، که ورود به آن بس دشوار و خطیر است و اما بیرون آمدنش با کراماً کاتبین.
اینک نخستین مجلد شرح این دیوان، پیشِ روی علاقمندان است. در این اثر کل ابیات دیوان غزلیات شمس بیت به بیت شرح و توضیح داده شدهاند.
جلد اول شرح دیوان شمس با توضیح کثیری از نمادها و اصطلاحات به منزله کلید و مرجع مجلدات هفتگانه بعدی است که نمادها و اصطلاحات در مجلدات بعدی به این جلد ارجاع داده میشود.
این کوشش، به قلم استاد کریم زمانی گامی است در جهت شناخت بیشتر آثار مولانا.
نظر شما