این کشور از جنوب شرق با یونان، از شمال با مونته‌نگرو، از شمال شرق با صربستان و از شرق با مقدونیه همسایه است. در غرب این کشور دریای آدریاتیک قرار دارد.
سرزمین کنونی آلبانی از زمان پیش از تاریخ سکونتگاه بشر بوده است. این کشور به دلیل قرار گرفتن در مسیر امپراتوری‌هایی چون روم، عثمانی، بیزانس و یونانی‌ها در طول تاریخ شاهد خشونت‌ها و جنگ‌های زیادی بود.
این کشور سال‌های زیادی تحت سلطه امپراتوری عثمانی بود. پس از جنگ دوم بالکان در اوایل قرن بیستم، عثمانی‌ها از منطقه آلبانی عقب‌نشینی کردند و این کار زمینه‌ای برای استقلال آلبانی شد.
البته آلبانی این استقلال را بیشتر مدیون کشورهایی چون ایتالیا و مقدونیه است که نمی‌خواستند صربستان قوی شود زیرا در آن زمان صربستان تلاش داشت بخش‌هایی از آلبانی را تحت تسلط خود درآورد.
بعد از استقلال آلبانی تحت حمایت امپراتوری آلمان قرار گرفت و به همین دلیل در جنگ جهانی اول کشورهای فرانسه، مونته‌نگرو، صربستان، اتریش و ایتالیا آن را تا پایان جنگ تصرف کردند.
در جنگ جهانی دوم هم آلبانی جزو اولین کشورهایی بود که آلمان آن را اشغال کرد. نکته جالب درباره این اشغال این است که آلمانی‌ها آلبانی را به عنوان تبعیدگاه یهودی‌ها در نظر گرفتند و به این ترتیب آلبانی تنها کشور اروپایی است که جمعیت یهودیانش پس از جنگ جهانی دوم افزایش یافت.
پس از جنگ جهانی دوم کمونیست‌ها حکومت را در آلبانی در دست گرفتند. در ۲۰ فوریه ۱۹۹۰ حکومت ۵۰ ساله کمونیسم در آلبانی رسما پایان یافت. این روز، روز رسمی آزادی در این کشور است.
آلبانی آب و هوای نسبتا معتدلی دارد. تابستان‌ها هوا گرم و خشک و زمستان‌ها هوا سرد و مرطوب است. اغلب خاک این کشور را کوه و تپه پوشانده است.
سیاست در آلبانی
در آلبانی رئیس جمهور رئیس حکومت است و نخست‌وزیر رئیس کابینه. در سال ۲۰۰۵ انتخابات سراسری برگزار شد که طی آن حزب راست دموکرات که رهبری آن را رئیس‌جمهور پیشین سالی برشیا به عهده داشت، پیروز شد.
به این ترتیب سالی برشیا که متخصص قلب است به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد. رئیس جمهور آلبانی در حال حاضر بمیر تپی است.
اقتصاد در آلبانی
تولید ناخالص داخلی این کشور ۷۶/۱۹ میلیارد دلار است که ۷/۲۱ درصد آن در بخش کشاورزی، ۳/۲۰ درصد در بخش صنعت و ۵۸ درصد در بخش خدمات تولید می‌شود.
نیروی کار این کشور را یک میلیون و ۹۰ هزار نفر تشکیل می‌دهد که البته ۳۵۲ هزار مهاجر نیز در این کشور به عنوان نیروی کار مشغول فعالیت هستند.
بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری در این کشور ۱۳ درصد است اما برخی منابع تا ۳۰ درصد هم گزارش کرده‌اند. یک چهارم جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در این کشور سه درصد است.
محصولات صادراتی این کشور شامل منسوجات و پاپوش، آسفالت، آهن و سنگ آهن، نفت خام، سبزیجات، میوه و تنباکو است که به کشورهای ایتالیا (۷/۶۷ درصد)، صربستان و مونته‌نگرو (۸/۵درصد) و یونان (۵/۴درصد) صادر می‌شود.
واردات این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد غذایی، منسوجات و مواد شیمیایی است که از کشورهای ایتالیا (۱/۳۲ درصد)، یونان (۷/۱۷ درصد)، ترکیه (۱/۸درصد) و آلمان (۵/۷درصد) وارد می‌شود.
مردم آلبانی
جمعیت این کشور سه میلیون و ۶۰۰ هزار و ۵۲۳ نفر است که میانگین سنی آنها ۲/۲۹سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان ۵۳/۸۰سال و برای مردان ۹۵/۷۴سال است.
۹۵ درصد از جمعیت این کشور را آلبانیایی‌ها و ۳ درصد را یونانی‌ها تشکیل می‌دهد. ۷۰ درصد آلبانیایی‌ها مسلمان هستند، ۲۰ درصد مسیحی ارتودوکس و ۱۰ درصد کاتوللیک پیرو کلیسای رم.
زبان رسمی این کشور آلبانیایی است. ۷/۹۸درصد از جمعیت بالای ۹ سال این کشور توانایی خواندن و نوشتن دارند.
ارتباطات در آلبانی
در آلبانی تلویزیون و رادیوی ملی با شبکه‌های خصوصی در رقابت است. شبکه‌های خصوصی صدا و تصویر از دهه ۹۰ میلادی مانند قارچ در این کشور زیاد شده‌اند.
البته در این کشور افراد سیاسی، گروه‌های مذهبی و دولتمردان حق ندارند شبکه خصوصی رادیو و تلویزیون راه‌اندازی کنند.
آلبانی در یک نگاه
| مساحت | ۲۸،۷۴۸ کیلومتر مربع |
| جمعیت | ۳،۶۰۰،۵۲۳ نفر |
| پایتخت | تیرانا |
| واحد پول | لک |
| دامنه اینترنتی | al. |
| پیش‌شماره | ۳۵۵+ |