به گزارش ایرنا به نقل از روابط عمومی مجلس خبرگان رهبری، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام که براساس ماده ۸۶آیین نامه داخلی مجلس خبرگان، مبنی بر گزارش سازمان‌ها و نهادهای زیر نظر رهبری به نمایندگان مجلس خبرگان، گزارشی از روند تاسیس، عملکرد و برنامه‌های آینده مجمع تشخیص مصلحت نظام را ارائه می‌کرد، بابیان سیر تاریخی تأسیس نهاد مجمع تشخیص مصحلت نظام، به نامه‌ای استناد کرد که در سال ۱۳۶۰به عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی از امام برای حل برخی مسائل و بن‌بست‌ها تقاضای راهنمایی نمود که امام نظر اکثریت مجلس و سپس رای دوسوم نمایندگان مجلس را ملاک دانستند.
هاشمی رفسنجانی با تحلیل اقدامات مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان تا سال ۱۳۶۶و نوع برخوردها و تعاملات این دو نهاد، گفت: روسای قوا در سال ۶۶طی نامه‌ای از امام خواستند که در تصمیم خویش برای تاسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام تسریع فرمایند تا کارها و قوانین معطل نمانند و امام در ۱۷بهمن ۱۳۶۶با تعیین شخیصت‌های حقیقی و حقوقی دستور تاسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را صادر فرمودند.
هاشمی رفسنجانی افزود: سرانجام مجمع تشخیص مصلحت نظام ۲۰ سال پیش به دستور امام و به ریاست رییس جمهور وقت، آیت‌الله خامنه‌ای تشکیل شد و در سال ۶۸در بازنگری قانون اساسی، در اصول قانون اساسی گنجانده شد.
رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام بابیان اصول قانون اساسی مربوط به مجمع تشخیص و وظایف آن گفت: علاوه بر داوری دراختلافات مجلس و شورای نگهبان و حل معضلات ، تدوین سیاستهای کلی نظام را شروع کرد که تا بحال سیاستهای کلی ۳۲بخش تصویب شده است.
بنا بر ملاحظاتی نظارت بر اجرای کامل سیاست‌ها عمل نشد
وی افزود: مهمترین بخش سیاستهای کلی حسن اجرای آن است که نظارت آن بر اساس قانون اساسی از وظایف رهبری است و ایشان به مجمع تشخیص تفویض کرده اند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به شرح چگونگی تدوین آیین نامه نظارت در مجمع تشخیص مصلحت پرداخت وگفت: تاکنون بنابر ملاحظاتی نظارت بر اجرای کامل سیاست‌ها عمل نشد.
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بابیان جزئیات مباحث و مذاکرات مربوط به نظارت گفت: مجمع تشخیص در بودجه ۱۳۸۷بندهایی را مغایر سیاستهای کلی دید که طی نامه‌ای به شورای نگهبان اعلام کرد و شورای نگهبان هم برای مجلس شورای اسلامی فرستاد.
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در بخش پایانی سخنانشان با ارائه آماری از جلسات و مصوبات مجمع تشخیص نظام گفت: امیدواریم با انجام درست وظایف مصوب در قانون اساسی، از عهده این مسئولیت مهم برآییم.