پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهد تسهیلات فیزیکی مدارس بر یادگیری دانش‌آموزان و عملکرد معلمان، نقش بالایی دارد و بر رضایت درونی و اجتماعی آنها از مدرسه مؤثرتر است تا آنجا که در بسیاری از مدارس جهان، ساختمان‌ها و فضاهای آموزشی به گونه‌ای طراحی و ساخته شده‌اند که آینده‌سازان کشورشان در محیطی با استانداردهای آموزشی و رنگ‌های شاد تحصیل کنند و از همه مهم‌تر این مدارس ویژه دانش‌آموزان ثروتمند و تیزهوش نیست.
اما به نظر می‌رسد این موضوع در مدارس کشور ما اهمیت چندانی ندارد. وقتی ۳۰ هزار کلاس درس در استان تهران به بازسازی نیاز دارند و سرانه فضا، تراکم دانش‌آموزی، تجهیزات و امکانات، مقاوم‌سازی و بهسازی مدارس پایتخت کشور بعد از استان سیستان و بلوچستان در رتبه دوم قرار گرفته و با استانداردهای جهانی فرسنگ‌ها فاصله دارد، انتظار پیشرفت و توسعه، رؤیای دست‌نیافتنی است.
نکته مهم دیگر، بی‌رغبتی دانش‌آموزان به حضور در این مدارس است، هنوز خیلی از مدارس پایتخت به‌ویژه محدوده غربی پایتخت، ۲ شیفته‌اند و دانش‌آموزان بعضی از مدارس مجبورند در کلاس‌های فرسوده درس بخوانند. چگونه می‌توان در بچه‌ها ذوق و شوق روزهای نخست ماه مهر را ایجاد کرد هنگامی که مدارس ما نه از کتابخانه و آزمایشگاه مناسبی برخوردارند و نه محیط مناسبی برای ورزش دارند! تعارف را کنار بگذاریم.
نمی‌توان از اول مهر و درس و مدرسه نوشت، ولی نسبت به همه «اما و اگرهایی» که درباره کیفیت آموزشی و امکانات مدارس وجود دارد، بی‌تفاوت بود. نمی‌توان از برنامه‌های ویژه مسئولان، برای روز نخست بازگشایی مدارس نوشت، اما از کنار مدارس شهر تهران که نیازمند تخریب، نوسازی و بازسازی و بهسازی هستند، بدون هیچ نگرانی گذشت و مدعی «آموزش نوین» در مدارس شد.
هرچند با همت خیّران مدارس‌ساز بیش از یک سوم مدارس پایتخت نوسازی شده است. اما اوضاع به‌قدری بحرانی است که همت جمعی مسئولان را می‌طلبد تا نوسازی مدارس فرسوده و قدیمی و ساخت مدرسه در مناطق تازه تأسیس محله‌های شهرمان، سرعت بیشتری به خود بگیرد و دانش‌آموزان پهنه غرب تهران از مدارسی با امکانات و تجهیزات مناسب بهره‌مند شوند.
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۷
زکیه سعیدی-دبیر:چند روزی بیشتر به آغاز فصل تعلیم و تربیت در مدارس نمانده است، مهم‌ترین رخداد فرهنگی که به باور کارشناسان نقش بسیار مهمی در توسعه جامعه دارد اما کمبودها و فضاهای غیراستاندارد مدارس، سد آهنین بزرگی است که راه پیشرفت، تعالی و توسعه‌یافتگی را بسته‌است.