نعمت احمدی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با عیان کردن فسادهای اخلاقی و اقتصادی در شرایط فعلی کشور گفت: در کشور ما مبارزه با فساد صورت نمی‌گیرد؛ زیرا ما یک «فساد» و یک «مفسد» داریم و آنچه که صورت می‌گیرد مبارزه با «مفسد» است. فساد بستری است که عوامل مختلفی در درونش باعث می شود تا من بتوانم از آن سوءاستفاده کنم و در تمام این دوران چه در طول این ۴۰ سال و چه در رژیم سابق، دادگاه‌های مشابه اقتصادی را داشتیم که مبارزه با مفسد بوده نه مبارزه با فساد.
وی با بیان اینکه «فساد بستر مهیا شده‌ای است که مفسدین از درون آن سواستفاده می‌کنند»، گفت: اینکه مفسدین را گزینشی و مقطعی گرفته‌ایم، کاری نکرده‌ایم. اگر ما در یک جایی مثل بانک یک دریچه‌ای را پیدا کردیم و اگر توانستیم آن دریچه را ببندیم بستر فساد را در سیستم مسدود کرده‌ایم و الا با دستگیری یکی دو نفر تحت عنوان مفسد هم باز بستر فسادزا سرجایش است و در آینده هم دوباره فساد رخ می دهد.
وی با اشاره به پرونده فاضل خداداد، گفت: در سال ۷۳ روزنامه‌ها از فساد ۱۲۳ میلیاردی خبر دادند که آن زمان رقم بزرگی بود و نهایتا هم فاضل خداداد متهم اصلی پرونده اعدام شد و برخی از متهمان هم به حبس محکوم شدند در حالی که بستر فسادزا بانک صادرات بود و فاضل خداداد مفسد بود؛ لذا ما کجا مبارزه با فساد کردیم؟ دو نفر که نتوانستند با بستر فساد هماهنگ باشند را کشف کردیم و انگار هنر کردیم.
این وکیل دادگستری تصریح کرد: در بانک مرکزی ارز دو نرخی می‌دهند تا طرف کالای اساسی وارد کند ولی نخ و دیگر کالاها را وارد می کند یا در مواردی دو نفر از مسئولین را می گیریم که باید دارو وارد می کردند ولی لامبورگینی یا بی ام و و ... وارد کردند یا در مواردی که شما ارز دولتی دارید و ارز دولتی در اختیار افراد می گذارید و افراد قادرند که آن را در بازار آزاد بفروشند به بستر فساد می رسید؛ لذا تا بستر فساد را نبندید مشکل حل نمی‌شود.
وی با اشاره به پرونده‌های متعدد پتروشیمی گفت: ببنید چند تا پرونده پتروشیمی داریم. هر جا فساد بزرگی که هست سراغ مفسد- صاحبش – می‌رویم، در صورتی که مفسد گیاه هرزی است که در آن بستر آلوده فساد رشد کرده است و ما باید با علت‌ها مبارزه کنیم نه معلول و تا زمانی که این کار صورت نگیرد مشکل حل نمی‌شود.
احمدی با بیان اینکه «مبارزه باید با بستر فساد باشد»، گفت: ما سیستم بانکی - بانکداری اسلامی- گذاشتیم ولی نزول می‌گیریم. دست سیستم بانکی را باز گذاشته ایم و هر کاری که می‌خواهد انجام می‌دهد. یا مثلا در مورد خصوصی سازی باید بگویم که در همه جای دنیا خصوصی سازی یعنی اینکه ما در یک جایی به دلیل ناکارآمدی دولت بخش خصوصی را وارد کار کنیم تا کار بهتر شود و سرعت تولید بالا رود ولی معلوم است که فساد از خصوصی سازی بیرون می آید.
وی در پایان گفت: مثلا یک آقایی در هیات حاکمه ما وزیر می‌شود و حقوقش پیداست. ۴۰ سال در انقلاب کار می‌کند و ۳۰ الی ۴۰ شرکت دارد، خب از کجا آورده است؟ ما نباید با خودش کاری داشته باشیم و باید سراغ آن منافذی برویم که او توانسته ۳۰ الی ۴۰ شرکت داشته باشد.