حرکت بزرگ دینی مذهبی که بدون حمایت و پشتوانه دولتی توانسته جوش و خروشی حسینی ملت ایران را در ماه محرم و صفر به تصویر بکشد.
محرم و عزاداری اباعبدالله‌الحسین(ع) در آن برای ما حکم یک فرهنگ غنی را از گذشته تا به امروز داشته و اگر می‌خواهیم در راستای ترویج این فرهنگ غنی و آموزه‌های آن گام موفقی برداریم باید از ظرفیت دینی، فرهنگی و اجتماعی این ایام نهایت استفاده را ببریم.
ایام سوگواری ابا عبدالله‌الحسین(ع) به واسطه حضور پرشور و داوطلبانه نوجوانان و جوانان، با هر تفکر و باوری در مساجد و تکایا فرصت خوبی است برای اینکه واعظان، سخنرانان و مداحان در کنار مدیحه‌سرایی و عزاداری و سوگواری خود با زبان شیرین و دلچسب درباره مکتب عاشورا، اهداف عاشورا و چگونگی پیاده کردن این اهداف در زندگی روزمره با نسل جوان سخن بگویند و بکوشند تا جوانان ما جذب این فرهنگ غنی شوند.
تکرار برخی سخنرانی‌ها و روایت سنتی ماجرای عاشورا دیگر امروز در میان نسل جوان خریدار چندانی ندارد و ما باید بکوشیم با بهره‌گیری از روحانیت جوان و به روز، درس‌های عاشورا را به جوانان منتقل کنیم. متأسفانه ما در سال‌های گذشته نتوانسته‌ایم از بستر خوبی که به مناسبت سوگواری اباعبدالله‌الحسین(ع) در مساجد و محله‌های شهر فراهم می‌شود بهره‌کافی و وافی ببریم، در واقع نتوانسته‌ایم از تریبون‌هایی که به نام امام(ع) حسین است حرف امام حسین(ع) را منتقل کنیم و بگوییم پیام بزرگ عاشورا این بود: «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید و اجازه ندهید انسانیت و جوانمردی در جامعه رنگ ببازد.» امروز جامعه ما نیازمند دریافت درس‌هایی از عاشوراست تا مردمش بتوانند با آموختن این درس‌ها یک زندگی شیرین اجتماعی را کنار هم تجربه کنند.
غفلت ما از تبیین فرهنگ عاشورایی موجب شده تا امروز شاهد بروز آسیب‌هایی بر پیکر عزاداری این ایام در قالب پوشش دختران و پسران، آرایش‌های نامتعارف، قرائت اشعار نامناسب مداحی و... باشیم، موضوع مهمی که باید مورد توجه کارشناسان دینی و روحانیت باشد. حرکت در مسیر مقابله با آسیب‌های وارده بر ایام سوگواری محرم باید آگاهانه و با ظرافت از سوی روحانیت دنبال شود، مبادا برخی رفتارها و نقدها به جوانان موجب گریز و دوری آنها از مساجد شود.