با رعایت برخی اصول ساده میتوان از بروز بسیاری از حوادث ناگوار پیشگیری کرد. در زمان وقوع حادثه آتشسوزی، یکی از مهمترین اقدامات برای نجات جان دانشآموزان، فرار از منطقه خطر است که باید برای آن طرح و برنامه از پیش تعیین شود.
توانایی شما برای تخلیه دانشآموزان در مواقع آتشسوزی بستگی به برنامهریزی قبلی دارد. آتش میتواند به سرعت پخش شود، شما یک و یا ۲ دقیقه برای فرار از منطقه ناایمن وقت دارید. داشتن طرح فرار میتواند تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
طرح یا نقشه فرار یعنی دانستن مسیری به نسبت امن، که از جایی که قرار دارید آغاز و پس ازطی مسافتی شما را به محل امن خارج از ساختمان برساند.
همه دانشآموزان را در کلاس جمع کنید، مسیر راههای فرار از داخل کلاس تا محیط امن خارج از ساختمان و حیاط را به آنها نشان دهید.
مطمئن شوید که مسیرهای فرار باز باشند، چیدمان و قراردادن هرگونه کالا در راهروها، پلکانها، پیش ورودیها و نزدیک درهای خروج ممنوع است.
درها باید به سمت خروج و به آسانی باز شوند.
مکانی را در خارج از ساختمان، برای تجمع دانشآموزان مشخص کرده تا افراد در آن تجمع و حضور و غیاب شوند.
سالی ۲بار طرح فرار از ساختمان از سوی دانشآموزان، معلمان و مدیریت تمرین شود.
به دانشآموزان بیاموزید، به هیچ عنوان در هنگام دیدن دود و شعله در کلاس (زیر میز، پشت کمد و...) مخفی نشوند.
زمانی که همه افراد از محل خارج شدند و مطمئن شدید که کسی در معرض خطر قرار ندارد، در صورتی که کاربرد خاموشکننده را میدانید و با توجه به ابعاد آتش، قادر به خاموش کردن آن هستید، بهگونهای به آتش نزدیک شوید که در صورت توسعه آن راه فرار شما بسته نشود، آنگاه اقدام به اطفای حریق کنید. در غیراین صورت بیتردید همه افراد داخل ساختمان را به فضای امن باز مانند حیاط یا خیابان، هدایت و منتظر رسیدن آتشنشانی بمانید.