تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۶

یک روزهایی،‌ همان روزها که کم‌کم دارد سرمای پاییز از راه می‌رسد و باد سرد از لای پنجره می‌آید تو، دلمان به خواندن نامه‌ای گرم می‌شود. به خواندن نامه‌ی سارا نجفی که نوشته: «ممنونم که می‌دانی کم‌کاری‌ام به‌خاطر درس و مدرسه و آزمون و کنکور است، نه این‌که به تو فکر نمی‌کنم. بدان که به یادت هستم و هر پنج‌شنبه می‌خوانمت.»

بعد، همان‌طور که لبخند روی لب‌هایمان نشسته، به نامه‌ی بهاره بیات  می‌رسیم: «من هم به یادت هستم. هنوز هم هر پنج‌شنبه دوچرخه است که از غوغای جهان فارغم می‌کند. دلگیر نشوها. ان‌شاءالله نتیجه که گرفتم تو هم خوش‌حال می‌شوی.»

و فکر می‌کنیم چه خوب که هستید، همه‌ی شما دوستان بامعرفت،‌ که کنکوری می‌شوید،درس و کار و آزمون و تست دارید، اما دوچرخه را فراموش نمی‌کنید و با کلمه‌های مهربانتان پاییزمان را طلایی می‌کنید.

تصویرگری: نسرین خرم‌آبادی

برچسب‌ها