شهناز دارابیان در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به آثار منتشر نشده همسرش اظهار کرد: کتاب «داستانهای تازه داغ» مجموعه داستانی منتشر نشده از زندهیاد درویشیان است که من نسخه نهایی آن را به موسسه انتشارات نگاه تحویل دادهام و قرار است که این کتاب پس از طی کردن پروسه چاپ، عرضه شود.
وی ادامه داد: از همسرم یک رمان منتشر نشده به نام «همیشه مادر» نیز به یادگار مانده است؛ اما هنوز برنامهای برای انتشار این کتاب ندارم؛ چراکه خودش که زنده بود، قصد انتشار این کتاب را نداشت و معتقد بود که اثر فعلا نباید منتشر شود. البته کار این کتاب تمام شده است؛ اما یک سری مسائل وجود دارد که در شرایطی فعلی نمیخواهم درباره آن صحبت کنم.
همسر زندهیاد درویشیان در توضیح وضعیت جدیدترین اثر منتشر شده از همسرش نیز اظهار کرد: کتاب «سلول ۱۸» نیز در چند ماه گذشته از سوی انتشارات نگاه منتشر شده است که خوشبختانه به سرعت و بعد از گذشت تنها دو هفته به چاپ دوم رفت و مورد استقبال قرار گرفت.
وی افزود: نامههای فراوانی از زندهیاد درویشیان به یادگار باقی مانده است. هم نامههایی که او برای شخصیتهای مختلف فرهنگی و هنری نوشته است و هم نامههایی که افراد مختلف برای او نوشتهاند. حتی نامههای زیادی وجود دارد که او در سالهای زندان برای من نوشته است. من علاقهمند هستم که این نامهها را نیز سروسامان دهم و منتشر کنم، اما این کار نیاز به وقت و حوصله دارد و متاسفانه هنوز موفق به این کار نشدهام و امیدوارم که این کار در آینده نزدیک انجام شود؛ چراکه خودم به این کار علاقهمندم.
دارابیان با اعلام خبر ترجمه رمان «آبشوران» گفت: به تازگی یک ناشر ترکی با نشر چشمه تماس گرفته و خواهان رضایت ما برای ترجمه و چاپ رمان «آبشوران» شده است که ما با این درخواست موافقت کردهایم و به زودی این اثر به زبان ترکی و در کشور ترکیه منتشر خواهد شد.
وی معتقد است که خواندن کتاب «سالهای ابری» راه مناسبی برای شناخت علیاشرف درویشیان است و ادامه داد: رمان چهار جلدی «سالهای ابری» به نوعی زندگینامه خودنوشته علیاشرف درویشان یا اتوبیوگرافی وی است که در آن به بسیاری از اتفاقات زندگی خود اشاره کرده است و علاقهمندان میتوانند با خواندن این کتاب بیشتر با این نویسنده و ادیب ایرانی آشنا شوند. او در این کتاب به خاطرات سالهای زندان هم پرداخته است و اگر اشتباه نکنم جلد چهارم این کتاب به این موضوع میپردازد.
دارابیان با اشاره به دغدغههای علیاشرف درویشیان گفت: به نظر من ویژگی مهمی که محور همه کارهای درویشیان است و او در همه سالهای عمرش به آن پرداخته، توجه به مردم است؛ چراکه دغدغه اصلی علیاشرف درویشیان پرداختن به دردها و خواستههای مردم بود و در همه این سالها به بیان این دغدغه پرداخت.
وی افزود: داستانها درویشیان در کنار فضای غمگین همیشه طنز بسیار قوی داشتند. اگر از خوانندگان آثارش سوال کنید که برخورد شما با متن درویشیان چگونه بوده است، بدون شک به شما خواهند گفت که گاهی ما به قدری به طنز او میخندیم که قهقه میزنیم و گاهی به قدری ناراحت میشویم که گریه میکنیم. یعنی او در نوشتن آثارش به خوبی از پس این فضاپردازیها برآمده است. درویشیان همیشه خوش اخلاق بود و هیچ وقت در زندگی غمگین و ناراحت نبود. در خانه هم طنز قوی داشت و همیشه خنده روی لبانش بود.
همسر زندهیاد درویشیان در توضیح وضعیت سالهای پایانی عمر درویشیان اظهار کرد: در این سالها که درویشیان زمینگیر شده بود، جوانترها بسیار به او سرمیزدند و رابطه بسیار خوبی با او داشتند. البته در سالهای قبل از بیماری همیشه با آنها ایاغ بود و مطالب و نوشتههای آنها را میگرفت، میخواند و برای آنها وقت میگذاشت و زمانی هم که مریض شد جوانترها سنگ تمام گذاشتند و دائم به دیدن او میآمدند.