به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین پژوهشگران کانادایی می‌گویند این «ذرات فوق‌العاده ریز» (UPF) که ناشی از احتراق سوخت به‌خصوص در ماشین‌های دیزلی یا گازوئیلی هستند و قرار گرفتن در برابر میزان‌های بالاتر آن‌ها به‌طور مشخصی احتمال دچار شدن به این سرطان مرگبار را افزایش می‌دهد.
UFP ذرات معلقی هستند که اندازه‌شان در مقیاس نانو (کمتر از یک دهم میکرون یا میلیونیوم متر یا صد نانومتر یک میلیاردیوم متر) است. در حال حاضر شاخص‌های آلودگی هوا ذرات بزرگتر آلودگی هوا در حد ۲.۵ میکرون و ۱۰ میکرون (PM۱۰ و PM۲.۵) در نظر می‌گیرند و مقرراتی برای این ذرات کوچکتر وجود ندارد.
پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند این نانوذرات آلاینده می‌توانند وارد مغز شوند و مواد شیمیایی سرطان‌زا را با خود به درون آن ببرند.
سرطان‌های مغز نادر هستند و دانشمندان محاسبه کرده‌اند که افزایش در میزان قرارگیری در معرض آلودگی هوا در حد نقل‌مکان از ی شهر آرام و خلوت به یک شهر شلوغ می‌تواند باعث افزایش یک مورد سرطان مغز در هر ۱۰۰ هزار نفر مردم شود.
اسکات ویچنتال از دانشگاه مک گیل در کانادا و سرپرست این بررسی می‌گوید: «تأثیر عوامل خطرساز محیطی مانند آلودگی هوا در سرطان مغز برای هر فرد چندان بالا نیست، اما اهمیت آن‌ها این است که همه افراد جمعیت در معرضشان قرار می‌گیرند.»
«بنابراین هنگامی این افزایش اندک خطر را در شمار بسیار زیاد افراد ضرب کنید، ناگهان شمار زیادی از موارد این بیماری را خواهید داشت. در شهر بزرگ با جمعیت بسیار زیاد، این افزایش تعداد سرطان مغز ممکن است قابل‌توجه باشد، به‌خصوص که این تومورها اغلب کشنده هستند.»
این پژوهشگران در این بررسی سوابق پزشکی و میزان قرارگیری افراد در معرض آلودگی هوا در ۱.۹ میلیون کانادایی بزرگ‌سال در فاصله سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۶ آنالیز کردند.
گرچه چنین بررسی‌های بزرگی شواهدی قوی از ارتباط میان آلودگی و هوا و سرطان مغز را به دست می‌دهند، اما رابطه سببی میان این دو را ثابت نمی‌کنند.
ویچنتال می‌گوید: «رابطه مشاهده‌شده میان سرطان مغز و قرارگیری در معرض نانوذرات آلودگی هوا «به‌طور غیرقابل‌انتظاری مداومت داشت»، اما ازآنجایی‌که این نخستین بررسی دراین‌باره است، لازم است سایر پژوهشگران هم نتایج آن را تکرار کنند.
آلودگی هوا اثرات زیان‌بار دیگری هم بر مغز دارد، ازجمله کاهش قابل‌توجه در هوش، زوال عقل و مشکلات بهداشت روانی هم در بزرگ‌سالان و هم در کودکان. سازمان جهانی بهداشت آلودگی هوا «وضعیت اضطراری خاموش بهداشت عمومی» می‌نامد.