و به این ترتیب احتمال کشف حیات در فراسوی منظومه شمسی تقویت می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فرانسه این گروه دانشمندان این گمان قبلی را تایید کردند که این سیاره با نام HD 189733b در جو خود دارای آب است.
این دانشمندان از آزمایشگاه رانش جت (JPL) ناسا که نتایج کار خود را در نشریه علمی Nature منتشر کرده‌اند، از تلسکوپ مداری هابل استفاده کردند تا یک مشخصات طیف‌نگاری مادون‌قرمز را از جو این سیاره به دست آورند.
در طیف نگاری نور به اجزای آن شکسته می‌شود تا به اصطلاح "اثر انگشت" مواد شیمیایی که نور را تابانده‌اند مشخص شود.
این دانشمندان شاخص اشتباه‌ناپذیر متان را در این طیف نگاری یافتند، مولکولی که مرکب از کربن و هیدروژن است، و میتواند نقشی کلیدی در ایجاد شرایط برای ایجاد حیات داشته باشد.
البته در مورد سیاره HD 189733b وجود حیات تقریبا ناممکن است.
این سیاره که در کهکشان والپکولا -Vulpecula یا روباه کوچک - قرار دارد، از نوع سیاره‌های بزرگ یا "مشتری های داغ" است، که سطحی سوزان دارد که آب مایع نمی تواند در آن وجود داشته باشد.
فاصله HD 189733b از ستاره‌اش کمتر از فاصله عطارد از خورشید است. حدود دو روز طول میکشد تا این سیاره مدارش را کامل کند و درجه حرارت 1650 سانتیگرادی سطح آن میتواند نقره را ذوب کند.
اما مسئله مهم موفقیت در یافتن متان است.
این تکنیک را میتوان به سایر سیاره‌ها که به دور ستاره‌های سردتر می‌چرخند گسترش داد که در "ناحیه گولدیلاکس" Goldilocks Zone قرار دارند که درجه حرارت آن نه چندان سرد و نه چندان گرم، بلکه دمای آن درست در حدی است که حیات را بپروراند.
مارک سواین از JPL که سرپرست این تحقیق بوده است، در این باره گفت: "این دستاورد سنگ‌‌بنایی برای شناسایی مولکولهای پری-بیوتیک در سیاره‌های است که حیات میتواند در آنها به وجود آید."
بیش از 270 سیاره در فراسوی منظومه شمسی که سیاره‌های خارجی (explanets) نامیده می‌شوند، وجود دارند که اولین آنها در 13 سال پیش شناخته شدند.