به گزارش همشهری آنلاین به نقل هلث‌دی نیوز آنالیز ۲۸ بررسی گذشته در سالمندان نشان داد افراد با میزان بالاتر ویتامین دی خون نسبت به افراد با میزان کمتر این ویتامین با احتمال کمتری ممکن است دچار شکستگی لگن یا سایر شکستگی‌ها در طول پنج تا ۱۵ سال شوند.
اما این تصویر در بررسی‌هایی که اثرات استفاده از مکمل‌های ویتامین دی را آزمایش کرده بودند، متفاوت بود: این بررسی‌ها نشان دادند شاهدی وجود ندارد که ویتامین دی به تنهایی خطر شکستگی در سالمندان را کاهش دهد.
بر عکس، در کارآزمایی‌هایی که ترکیبی از کلسیم و ویتامین دی به کار رفته بود، اثرات محافظتی در حد متوسطی مشاهده شد.
دکتر رابرت کلارک، سرپرست این پژوهش و استاد اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی در دانشگاه آکسفورد در انگلستان در این باره گفت: «درمان ترکیبی با هر دوی کلسیم و ویتامین دی خطر شکستگی لگن را تا یک ششم کاهش دهد و نسبت مصرف دوزهای استاندارد ویتامین دی به تنهایی سودمندتر بود.»
البته این یافته‌ها که حرف نهایی درباره ویتامین دی و شکستگی نیستند. برخی از کارآزمایی‌های در جریان دارند دوزهای بالای ویتامین دی را در افرادی که در معرض خطر شکستگی‌های استخوان هستند، آزمایش می‌کنند.
اما به گفته کلارک در حال حاضر شاهدی وجود ندارد که مصرف مکمل ویتامین دی به تنهایی باعث پیشگیری از شکستگی شود.
پوکی استخوان یک عارضه شایع است به خصوص در سنین بالا افراد را در معرض شکستیگ استخوان قرار می‌دهد. تخمین زده می‌شود که پس از ۵۰ سالگی، نیمی از زنان و یک چهارم مردان به علت پوکی استخوان دچار شکستگی استخوان شوند.
کلسیم جزء اساسی در ساختن و حفظ استخوان‌های محکم است و ویتامین دی به بدن در جذب کلسیم کمک می‌کند و از کارکرد عضلات مورد نیاز برای جلوگیری از سقوط حمایت می‌کند.
- فقط ویتامین دی کافی نیست
کارشناسان می‌گویند هنگامی که موضوع پیشگیری از شکستگی‌ها در افراد دچار پوکی استخوان مطرح است، ففط نیاید به مصرف مکمل‌های ویتامین دی و کلسیم متوسل شد.
افراد برای کمک به حفظ توده استخوانی و قدرت عضلانی باید ورزش منظم هم انجام دهند. ورزش‌هایی که بدن را حالیکه قامت راست می‌ماند، در برابر نیروی جاذبه حرکت می‌دهند، مانند راه‌رفتن سریع، طناب زدن و دویدن ممکن است به حفظ تراکم استخوان‌ها کمک کنند. ورزش‌هایی که به تقویت عضلات یا بهبود تعادل کمک می‌کنند نیز به کاهش خطر افتادن یاری می‌رسانند.
پرهیز از سیگار کشیدن و مصرف الکل هم برای پیشگیری از کاهش تراکم استخوانی ضروری هستند.
اگر در فردی پوکی استخوان تشخیص داده شود، تجویز داروهایی که یا تجزیه استخوان را کاهش می‌دهند یا تشکیل استخوان را تشدید می‌کنند، ممکن است لازم باشد.
به گزارش هلث‌دی آنالیز ۲۸ بررسی گذشته در سالمندان نشان داد افراد با میزان بالاتر ویتامین دی خون نسبت به افراد با میزان کمتر این ویتامین با احتمال کمتری ممکن است دچار شکستگی لگن یا سایر شکستگی‌ها در طول پنج تا ۱۵ سال شوند.
اما این تصویر در بررسی‌هایی که اثرات استفاده از مکمل‌های ویتامین دی را آزمایش کرده بودند، متفاوت بود: این بررسی‌ها نشان دادند شاهدی وجود ندارد که ویتامین دی به تنهایی خطر شکستگی در سالمندان را کاهش دهد.
بر عکس، در کارآزمایی‌هایی که ترکیبی از کلسیم و ویتامین دی به کار رفته بود، اثرات محافظتی در حد متوسطی مشاهده شد.
دکتر رابرت کلارک، سرپرست این پژوهش و استاد اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی در دانشگاه آکسفورد در انگلستان در این باره گفت: «درمان ترکیبی با هر دوی کلسیم و ویتامین دی خطر شکستگی مفصل لگن را تا یک ششم کاهش داد و نسبت مصرف دوزهای استاندارد ویتامین دی به تنهایی سودمندتر بود.»
البته این یافته‌ها که حرف نهایی درباره ویتامین دی و شکستگی نیستند. برخی از کارآزمایی‌های در جریان دارند دوزهای بالای ویتامین دی را در افرادی که در معرض خطر شکستگی‌های استخوان هستند، آزمایش می‌کنند.
اما به گفته کلارک در حال حاضر شاهدی وجود ندارد که مصرف مکمل ویتامین دی به تنهایی باعث پیشگیری از شکستگی شود.
- شکستگی در پوکی استخوان
پوکی استخوان یک عارضه شایع است به خصوص در سنین بالا افراد را در معرض شکستگی استخوان قرار می‌دهد. تخمین زده می‌شود که پس از ۵۰ سالگی، نیمی از زنان و یک چهارم مردان به علت پوکی استخوان دچار شکستگی استخوان شوند.
کلسیم جزء اساسی در ساختن و حفظ استخوان‌های محکم است و ویتامین دی به بدن در جذب کلسیم کمک می‌کند و از کارکرد عضلات مورد نیاز برای جلوگیری از سقوط حمایت می‌کند.
کارشناسان می‌گویند هنگامی که موضوع پیشگیری از شکستگی‌ها در افراد دچار پوکی استخوان مطرح است، ففط نیاید به مصرف مکمل‌های ویتامین دی و کلسیم متوسل شد.
افراد برای کمک به حفظ توده استخوانی و قدرت عضلانی باید ورزش منظم هم انجام دهند. ورزش‌هایی که بدن را حالیکه قامتش راست می‌ماند، در برابر نیروی جاذبه حرکت می‌دهد، مانند راه‌رفتن سریع، طناب زدن و دویدن ممکن است به حفظ تراکم استخوان‌ها کمک کنند. ورزش‌هایی که به تقویت عضلات یا بهبود تعادل کمک می‌کنند نیز به کاهش خطر افتادن یاری می‌رسانندن.
پرهیز از سیگار کشیدن و مصرف الکل هم برای پیشگیری از کاهش تراکم استخوانی ضروری هستند.
اگر در فردی پوکی استخوان تشخیص داده شود، تجویز داروهایی که یا که یا تجزیه استخوان را کاهش می‌دهند یا تشکیل استخوان را تشدید می‌کنند، ممکن است لازم باشد.
از میان بررسی‌هایی که تیم دکتر کلارک آنالیز کردند، ۱۱ بررسی از نوع مشاهده‌ای بودند. این بررسی‌ها سالمندان را در «دنیای واقعی» دنبال کرده و میزان شکستگی‌ها از پنج تا ۱۵ سال پیگیری کرده بودند. در مجموع هر چه میزان‌های ویتامین دی خون افراد در آغاز بررسی بالاتر بود، خطر شکستگی کاهش یافته بود.
البته این یافته‌ها اثر علت و معلولی را ثابت نمی‌کنند. میزان‌های بالای ویتامین دی ممکن است شاخص چیز دیگری باشند.
- مصرف هر دوی کلسیم و ویتامین دی لازم است
غذاهای معدودی هستند که میزان کافی ویتامین دی داشته باشند. در مقابل، بدن می‌تواند هنگام تابیدن نور خورشید به پوست این ویتامین را خودش بسازد. بنابراین افرادی که میزان بالای ویتامین دی در خونشان داشتند، ممکن است زمان زیادی را در خارج از خانه گذرانده باشند.
این بازبینی همچنین شامل ۱۱ کارآزمایی تجویز ویتامین دی به تنهایی و شش کارآزمایی تجویز ویتامین دی و کلسیم بود. افرادی که در این کارآزمایی‌ها شرکت داشتند، ۶۲ تا ۸۵ ساله بودند و برای تا حداکثر پنج سال پیگیری شدند.
در مجموع در افرادی هر دوی کلسیم و ویتامین دی برایشان تجویز می‌شد، نسبت به افرادی که دارونما مصرف می‌کردند یا داروی مصرف نمی‌کردند، ۱۶ درصد کمتر در معرض خطرشکستگی لگن قرار داشتند. خطر شکستگی هر استخوانی هم در آنها ۶ درصد کمتر بود.
- از کجا بدانم آیا باید مکمل مصرف کنم؟
باید از دکترتان بخواهید میزان ویتامین دی خونتان را اندازه بگیرد تا اگر کمبودی دارد تشخیص داده شود. در مورد کلسیم هم باید رژیم غذایی‌تان بررسی شود.
اگر مقدار کافی لبنیات، سبزی‌های با رنگ سبز و غذاهای غنی‌شده با کلسیم مصرف می‌کنید، ممکن است نیاز به مکمل نداشته باشید.
افراد با سن کمتر از ۵۱ باید روزانه ۱۰۰۰ میلی‌گرم کلسیم مصرف کند. بعد از ۵۱ سالگی این میزان باید به ۱۲۰۰ میلی‌گرم افزایش یابد. افراد جوانتر از ۵۰ سال باید روزانه ۴۰۰ تا ۸۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین دی مصرف کنند و در افراد سالمندتر میزان مورد نیاز به ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد بین‌المللی می‌رسد.
برخی از گروه‌های خاص افراد ممکن است نیاز به میزان بیشتری ویتامین دی داشته باشند. حداکثر مقدار مجاز مصرف ویتامین دی در اغلب بزرگسالان ۴۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز است