او در احاطه‌ی کاغذها، روزنامه‌ها، مجله‌ها و کتاب‌های روی میز است. قرار است برای جلسه‌ی هفتگی روزنامه برود و ما برای دقایقی پای صحبت‌های پر امید «شهریار شمس مستوفی»، سردبیر روزنامه‌ی همشهری می‌نشینیم.
- شما از روز اول شاهد تولد دوچرخه بودید و خیلی از جریاناتش را می‌دانید. دوچرخه را در ۱۹ سال گذشته بررسی کنید؟
روزنامه‌ی همشهری اولین روزنامه‌ای بود که بخشی را به‌طور مستقل برای کودک و نوجوان راه انداخت. اول آفتابگردان و بعد دوچرخه منتشر شد.
این یکی از بهترین کارهایی بود که مؤسسه‌ی همشهری انجام داد تا به‌عنوان زمینه‌ای برای موفقیت روزنامه‌ی همشهری باشد. دوچرخه تنها ضمیمه‌ای بود که با این منطق راه افتاد که ما خوانندگانمان را از کودکی آموزش بدهیم تا وقتی بزرگ‌تر شدند، همشهری را بخوانند. بقیه‌ی ضمائم در بدو انتشار چنین هدفی نداشتند و به دلایل متفاوتی شکل گرفته بودند. اما دوچرخه کاملاً فکرشده و با تفکری بلندمدت و استراتژیک شکل گرفت و این باعث شد که دوام هم پیدا کند.
خیلی از ضمائم همشهری در دوره‌های مختلف با مشکلاتی روبه‌رو شدند، اما دوچرخه چون مثل خود روزنامه‌ی همشهری با فکری قوی و پشتوانه‌ی استراتژیک تدوین شده بود، هیچ‌وقت اتفاق بدی برایش نیفتاد و همه‌ی مدیران همشهری در همه‌ی ادوار سعی کردند دوچرخه را حفظ کنند. حالا هم با فراز و نشیب‌هایی که هم مؤسسه و هم روزنامه با آن روبه‌رو بود، دوچرخه را حفظ کردند.
یکی دیگر از دلایل حفظ‌شدن دوچرخه، کیفیتش بود. همیشه مدیرانی که دوچرخه را درآوردند، از ابتدا آقای عموزاده‌خلیلی و بقیه‌ی دوستانی که زحمت کشیدند؛ طوری کار کردند که هیچ‌وقت کیفیت دوچرخه دچار خدشه نشد و همیشه کیفیتش را حفظ کرد. شاید بشود گفت که دوچرخه بهتر هم شد و توانست روزآمد باشد.
نکته‌ی سوم که باعث موفقیت دوچرخه شد، استفاده از خود بچه‌ها در تهیه‌ی مطالب بود در سال های گذشته خیلی از نشریات کودک بودند که بعد از مدتی تبدیل شدند به حرف‌های بزرگ‌ترها برای
بچه‌ها.
اما دوچرخه این خصوصیت را حفظ کرد که بخش عمده‌ای ازمطالب، حرف خود بچه‌ها باشد؛ یعنی تریبونی بود که خود بچه‌ها می‌توانستند حرف بزنند و همکارانی که در دوچرخه بودند، همیشه این اصل را رعایت کردند.
این اتفاق‌هایی بود که هم دوچرخه و هم مخاطبانش را حفظ کرد و هم مدیران را متقاعد کرد که وجود دوچرخه در کنار روزنامه، همیشه لازم و ضروری است.
- آینده‌ی دوچرخه را چه‌طور می‌بینید؟
مثل بقیه‌ی مطبوعات کاغذی که در دوره‌های مختلف با فراز و فرودهایی روبه‌رو بودند، دوچرخه هم این مشکل را دارد.
حالا با توجه به سیاست‌های مؤسسه در حوزه‌ی معاون دیجیتال و ورود به فضای مجازی و با توجه به این که نسل جدید خیلی موبایلی است، دوچرخه هم می‌تواند به این حوزه وارد شود و در فضای مجازی فعالیت کند.
ضمن این‌که حضور دوچرخه به‌عنوان یک نشریه‌ی کاغذی حتماً ضروری و لازم است، اما باید رسانه‌های جدید را هم درک کنند و با آن کار کنند.
- در فضای مجازی دوچرخه کنار اخبار بزرگ‌ترها قرار می‌گیرد. برای این برنامه‌ای دیده شده است؟
پیشنهادم این است حتماً دوچرخه باید اپلیکیشن خاص خودش را داشته باشد.
- دوچرخه امروز را چه‌طور ارزیابی می‌کنید؟
دوچرخه‌ی الآن به روز است توانسته مخاطبان جدیدی برای خودش داشته باشد؛ فرقی که دوچرخه با روزنامه‌ای مثل همشهری دارد این است اگر ما مخاطبی را جذب می‌کنیم و نگهش می‌داریم دیگر همیشه مال ماست؛ اما دوچرخه به دلیل شرایط سنی‌اش مثل کیهان بچه‌های قدیم است، من خودم کیهان بچه‌ها را آرشیو می‌کردم ولی از یک سنی که گذشتم دیگرنخواندم.
دوچرخه همیشه باید در حال جذب مخاطب جدید باشد و در این حوزه موفق بوده است و توانسته مخاطب خودش را جذب کند، گرافیک زیبایش کمکش می‌کند ولی به دلیل مشکلاتی که در کاغذ وجود دارد، قطع دوچرخه تغییر کرده است که امیدواریم به قطع جذاب قبلی برگردیم.
-----------------------------------------------------------------------------------
عکس‌‍‌ها: محمود اعتمادی/ دوچرخه