دگرگونی‌های ساختاری و پارادایماتیک در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی و حقوقی، کلانشهر معاصر را با نقش‌های متفاوت و بعضاً متعارضی روبه‌رو کرده است. به همین اعتبار، کلانشهر تهران در مقام پایتخت کشور از یک سو، مطالبات پُرفشار حاصل از نقش‌آفرینی در تراز ملی، فراملّی و جهانی و از سوی دیگر توقعات و انتظارات منتج از نقش محلی را پیش رو دار
ردپای حاکمیت چنین تفکری در توسعه شهری تهران را می‌توان در قالب بروز مشکلات عدیده‌ای دید که به نحوی از انحا در نظام‌های متنوع شهر از جمله برنامه‌ریزی و عمران شهری، معماری، حمل‌ونقل، محیط‌زیست و ایمنی شهری رخ می‌نماید. چنین روندی موجب شده تا نحوه مواجهه با این مسائل و مشکلات فزاینده که پیش روی صاحبان اندیشه در حیطه نظر و حرفه‌مندان در مقام عمل قرار دارد خود به یک ابرچالش تبدیل شود. ابرچالشی که دیگر با تدابیر پوسیده و امتحان‌پس‌داده گذشته امکان‌پذیر نیست؛ بلکه مستلزم ایده‌ها و راهکارهای نوآورانه و خلاقانه برای ارتقای کیفیت زندگی و اعاده حقوق عمومی در شهر است.
رسالت حوزه پژوهش و دست‌اندرکاران و ذی‌مدخلان این حوزه از جمله مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران و جشنواره حاضر همانا مسئله‌یابی درست و کوشش برای رفع آنها از مجرای تحقیقات کاربردی و نوآورانه است. ما در مقام یک متخصص، یک کنشگر اجتماعی، یک مسئول دولتی، یک استاد دانشگاه، یک دانشجو و از همه مهم‌تر یک شهروند تعهد داریم نه فقط به خانه و خانواده‌مان، بلکه به شهر به‌منزله بستر حیات جمعی و مدنی و به انسان‌ها فارغ از همه تفاوت‌هایشان. میثاق جمعی ما، تحقق شهری برای زیست بهتر است؛ «شهری برای همه».
منبع: وی‍ژه نامه شهرپژوه