به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اسپوتنیک، با استناد به گفته کارشناسان سازمان ملل هر سال تا ۷۰۰ هزار نفر بر اثر میکروب‌های مقاوم در مقابل آنتیبیوتیکها جان خود را از دست می‌دهند.
ابرمیکروب‌ها با سرعت تمام در سراسر جهان گسترش می‌یابند و دانشمندان میکروارگانیزم‌های جدیدی را کشف می‌کنند که حتی آخرین نوع آنتیبیوتیکها قادر به نابودی آن‌ها نیستند.
محققان بریتانیا، آمریکا و چین در باکتری‌هایی که در قطب یافت شدند که ژن مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک به نام blaNDM-۱ را دارند.. میکروب‌هایی که آن را در «دی‌ان‌ای» خود داشته باشند در مقابل بسیاری از آنتیبیوتیکها مقاوم‌اند.
باکتری‌های دارای ژن blaNDM-۱ در سال ۲۰۰۸ در شرایط کلینیکی توصیف شد و در سال ۲۰۱۰ در هند کشف شد و پس از ۵ سال تا مناطقی در اشپیتسبرگن غربی گسترش یافت که احتمالا توسط پرندگان مهاجر در جزایر بریتانیایی و یا سفر افراد در آنجا گسترش یافت.
باکتری آفریقایی حصبه سالمونلا با قدرت مقاومت بسیار بالا یکی دیگر از خطرناک‌ترین میکروب‌هاست. در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۹ در کنگو یک سوپرمیکروب کشف شد که مقاومت زیادی در مقابل آنتیبیوتیکها نشان می‌داد. باکتری حصبه سالمونلا توانسته است خود را با ارگانیزم انسان وفق بدهد. این باکتری در سال ۲۰۰۴ در کنگو ظاهر شد و توانست در ۳ شهر این کشور گسترش یابد.
در پی تحقیقاتی که ناسا روی ویروس‌ها و باکتری‌ها در شرایط خارج از جو زمین انجام می‌دهد، ۲ بار در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ این باکتری را در شرایط بدون جاذبه زمین در فضاپیما کشت داد و سالمونلا در این حالت بین ۳ تا ۷ برابر قدرتمندتر و خطرناک‌تر شد.
یک ابرمیکروب دیگر در قلب اروپا کشف شده است. در ماه اکتبر سال ۲۰۱۹ محققان فرانسوی اطلاع دادند آنتیبیوتیکها نتوانستند از پس سودوموناس آئروژینوزا برآیند. این سوپرباکتری در یک کودک فرانسوی کشف شد که طی ۲ سال ۲ بار مورد عمل جراحی کبد قرار گرفته بود. پزشکان دو سال و نیم با این باکتری مبارزه کردند. مشخص شد که این باکتری با از دست دادن حساسیت در برابر آنتیبیوتیکها دفاع در مقابل دیگر داروها را از دست داده است. یعنی احتمال نابودی آن با کمک داروهای قدیمی ممکن خواهد بود.
سودوموناس آئروژینوزا یک بیماری‌زای فرصت‌طلب است. این باکتری از سیستم ایمنی ناتوان کسانی بهره‌گیری کرده و در آن‌ها عفونت و سموم مضر برای بافت‌ها ایجاد می‌کند.
این ارگانیسم بیشتر از راه میوه، گیاهان و سبزی‌ها، عیادت‌کنندگان و بیمارانی که از دیگر بخش‌ها منتقل می‌شوند وارد بیمارستان می‌شود. گسترش و انتشار از بیماری به بیمار دیگر از راه دست‌های پرسنل بیمارستان و همچنین تماس مستقیم بیمار با منابع آلوده مانند خوردن آب و خوراک آلوده رخ می‌دهد.