همشهری آنلاین- مهین قاسمخانی: «صادق افشاری» یکی از ساکنان قدیمی حسن‌آباد می‌گوید: «افزایش جمعیت زمانی رخ داد که بزرگ‌ترین شهرک صنعتی خاورمیانه یعنی شهرک صنعتی شمس‌آباد در نزدیکی حسن‌آباد قد علم کرد. بسیاری از مردم از شهرهای دور و نزدیک به امید یافتن شغل به اینجا آمدند و بعد از آنکه در شهرک صنعتی مشغول کار شدند، خانواده‌های خود را هم به حسن‌آباد منتقل کردند که نزدیک‌ترین محل به شهرک صنعتی بود.»
این افزایش جمعیت ابتدا برای اهالی حسن‌آباد خوشایند بود. آنها بر این باور بودند که افزایش جمعیت به ارتقای کیفیت زندگی و جذب امکانات شهری منجر خواهد شد، اما نه تنها این‌گونه نشد، بلکه روز به روز بر تراکم جمعیت اضافه شد و آنها مجبور شدند اندک داشته‌های خود را هم با مهاجران شریک شوند.
یکی از اهالی حسن‌آباد که مایل به ذکر نامش نیست، می‌گوید: «ما رشد جمعیت حسن‌آباد را یکی از امتیازهای همجواری با شهرک صنعتی شمس‌آباد می‌دانستیم و فکر می‌کردیم با رشد جمعیت امکانات بیشتری به اینجا داده خواهد شد که البته این‌طور نشد.»
بعد از موج مهاجرت‌های کارگری، حالا حسن‌آبادی‌ها با موج تازه‌ای از مهاجرت مواجه هستند. «امین راغب» یکی از ساکنان قدیمی حسن‌آباد می‌گوید: «در اینجا پذیرای تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی هستیم؛ به‌طوری که امروزه در برخی از نقاط حسن‌آباد تعداد اتباع خارجی تنه به تنه تعداد ساکنان بومی می‌زند.»
اما مشکلات و تغییر بافت جمعیتی حسن‌آباد به همین‌جا ختم نمی‌شود. «علیرضا زندی کریمخانی» رئیس شورای حسن‌آباد می‌گوید: «بعد از ساخت ندامتگاه بزرگ تهران (زندان فشافویه) در نزدیکی حسن‌آباد، با طیف جدیدی از مهاجران مواجه شده‌ایم. این مهاجران اغلب خانواده‌هایی هستند که یکی از اعضای آنها در ندامتگاه فشافویه زندانی است. ما در شورا و همه اهالی فهیم حسن‌آباد باور داریم که همه زندانیان تبهکار نیستند و هر خانواده‌ای که یک عضو زندانی دارد، الزاماً با مشکلات فرهنگی مواجه نیست، اما با این حال شکی نیست که وقتی ده‌ها و صدها خانواده با این ویژگی در یک محدوده کوچکی مانند حسن‌آباد ساکن می‌شوند، باید منتظر تبعات و پیامدهای ناخوشایندی هم بود.»
زندی کریمخانی اضافه می‌کند: «ما با استقرار مجتمع ندامتگاهی در نزدیکی حسن‌آباد مخالفتی نداریم، اما اگر قرار است چنین مجتمع عظیمی در همسایگی ما باشد، انتظار داریم مسئولان بیش از گذشته به نیازهای ما توجه کنند. یکی از دلایلی که سبب شده تا خانواده‌های زندانیان، حسن‌آباد را برای سکونت انتخاب کنند، نبود امکانات رفاهی در اطراف ندامتگاه است. اگر این خانواده‌ها در اطراف مجتمع از امکانات رفاهی مانند سرویس‌های بهداشتی و حتی مجتمع‌های اقامتگاهی برخوردار باشند، بی‌شک به راحتی تصمیم به تغییر محل زندگی خود نمی‌گیرند. زندان فشافویه را در نزدیکی حسن‌آباد ساختند، اما امکاناتی که لازمه استقرار چنین مجتمعی بود، ایجاد نکردند.