به‌خصوص اینکه این مسئول محلی تاکید می‌کند وضعیت سیستان بحرانی است و این درحالی است که سال گذشته پس از چند سال خشکسالی پی درپی به مدد بارش‌های دور از انتظار، هامون حیاتی دوباره یافت و شادی و نشاط را برای سیستانی‌ها به ارمغان آورد.
این نشاط اما بسیار زودگذر بود و حتی تا پایان اولین ماه بهارهم دوام نیاورد وجای خود را به اندوه ناشی از خشکسالی داد، سیستانی‌ها سال سختی را در پیش دارند.
پرویز آرامنش، مدیرکل محیط زیست استان سیستان وبلوچستان، در این باره به همشهری گفت: هامون برای حیات خود به حداقل ۸ میلیارد متر مکعب آب نیازدارد حال آنکه حجم آب موجود در این تالاب به کمتر از یک میلیارد متر مکعب کاهش یافته به‌طوری که در مناطقی که سال گذشته پس از ورود آب به این زیست بوم با قایق تردد می‌شد، اکنون برای رفت وآمد از اتومبیل استفاده می‌شود.
با وجود این، ورودی آب به هامون به صفررسیده وتقریبا آبی از هیرمند به هامون وارد نمی‌شود. حال آنکه 60 هزار هکتار اراضی پایین دست تالاب زیرکشت غلات برده شده که نیاز مبرم به آب دارد.
تنها امید،بارش است
به گفته وی، مسئولان آب منطقه‌ای استان تلاش می‌کنند نیاز آِب این اراضی کشاورزی را از طریق چاه نیمه‌ها جبران کنند اما حجم آب چاه نیمه‌ها به اندازه‌ای کاهش یافته که انتقال آب عملا منتفی است و درنتیجه تنها امید برای نجات این اراضی، نزولات جوی است.
آرامنش با اشاره به اهمیت تالاب هامون درتلطیف هوای استان افزود: به‌زودی بادهای ۱۲۰روزه آغاز می‌شود که با توجه به خشک شدن این تالاب، پیش‌بینی می‌شود گرد و غبار افزایش یابد؛ پیامد این وضعیت شیوع انواع بیماری‌ها به‌ویژه بیماری‌های تنفسی، پوستی و چشمی است.
علاوه براین، امرار معاش ۸۰ هزار نفر از اهالی منطقه اعم از دامداران، کشاورزان و صیادان که به نوعی وابسته به این تالاب است، در معرض خطر جدی قراردارد.
مدیرکل محیط زیست سیستان و بلوچستان گفت: وضع هامون ازنظرحجم آب حتی از سال‌های ۸۳ و ۸۴ هم بدتر است.