اواخر آذر ماه بود که معاون محیط طبیعی اداره کل محیط‌زیست خوزستان نسبت به ورود بی‌حد و حساب زه‌آب‌های ناشی از فعالیت واحد‌های کشت و صنعت نیشکر به تالاب شادگان هشدار داد و گفت: با وجود آنکه مسئولان کشت و صنعت نیشکر وعده داده بودند طرح مدیریت زه‌آب‌های ناشی از فعالیت واحد‌های خود را عملی خواهند کرد اما تأخیر در اجرای این طرح، وضعیت تالاب را در آستانه بحران قرار داده است.
این در حالی است که کارشناسان محیط‌زیست همواره ورود پساب‌های صنعتی، زه‌آب‌های کشاورزی، فاضلاب‌های شهری و خانگی و رعایت نکردن حق‌آبه زیست‌محیطی را از عوامل تهدید‌کننده شادگان ذکر کرده‌اند. اما آنچه بیش از پیش بر این نگرانی دامن می‌زند سخنان دکتر بهروز بهروزی راد است.
وی با اسفبار خواندن وضعیت تالاب شادگان به همشهری گفت: با وجود آنکه عرصه‌های تالاب جزو مناطق حفاظت شده محسوب می‌شود و بر اساس قانون هیچ فرد حقیقی یا حقوقی حق دخل و تصرف در این عرصه‌ها را ندارد اما مشخص نیست به استناد چه مجوزی صدها هکتار از اراضی تالاب شادگان در سه‌راهی آبادان را تغییر کاربری داده و تبدیل به ساختمان و زمین کرده‌اند.
به گفته وی، حجم این دخل و تصرفات به اندازه‌ای است که اگر با آن مقابله نشود حتی با خوشبینی هم تا 20 سال دیگر این زیست‌بوم عملکرد تالابی خود را از دست خواهد داد. این درحالی است که زندگی هزاران نفر به حیات این تالاب وابسته است. در نتیجه به هر دلیلی اگر تالاب خشک شود، مردم دارخوین، آبادان، خرمشهر و شادگان با مشکل جدی مواجه خواهند شد.
بهروزی راد افزود: از یک سو این تالاب به محل دفن زباله شهر‌های آبادان، خرمشهر، ماهشهر و شادگان تبدیل شده و از سوی دیگر در بخشی از این تالاب، لوله‌های نفت و شبکه انتقال نیرو عبور کرده است. مهم‌تر از اینها، ساخت نیروگاه گازی در اراضی این تالاب است.
این نیروگاه که در فاصله 20 کیلومتری خرمشهر - آبادان و در سمت چپ جاده در اراضی تالابی در حال ساخت است و بخش قابل توجهی از آن ساخته شده، حتی اگر مجوز ساخت هم داشته باشد، تهدیدی برای تالاب محسوب می‌شود. با این همه بد نیست از دست اندرکاران این نیروگاه پرسیده شود براساس کدام مجوز زیست‌محیطی اقدام به این ساخت و ساز کرده‌اند.
