به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایندیپندنت، موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن همواره به برگزاری نمایشگاه‌های چشمگیر مد معروف بوده است؛ از نمایشگاه نگاه به گذشته کریستین دیور- که پربازدیدکننده‌ترین نمایشگاه موزه شد- تا نمایشگاه موفقیت‌آمیز الکساندر مک‌کوئین، زیبایی وحشی در سال ۲۰۱۵.
موزه ویکتوریا و آلبرت در تازه‌ترین تلاش خود از این سنت پیش‌آزموده دوری گزیده و بر اهمیت اجتماعی و شیوه خیاطی یک لباس خاص تمرکز کرده است: کیمونو. کلمه کیمونو به معنای «پوشیدنی»، اولین بار در قرن ۱۹ به کار برده شد و توضیحی بود برای یک لباس بسیار ساده و با دوخت سرراست که پارچه از طرف چپ آن روی سمت راست آمده و با شالی به نام «اوبی» دور کمر محکم می‌شود.
نمایشگاه «کیمونو؛ از کیوتو تا نمایش مد» از ۲۹ فوریه تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰ برپاست و تاریخچه کیمونو را از مراحل اولیه آن در دهه ۱۶۶۰ تا امروز، چه در ژاپن و چه در بقیه جهان به معرض نمایش می‌گذارد.
بخش اول موزه در نیمه قرن هفده آغاز می‌شود، وقتی که یک فرهنگ پرجنب‌وجوش مد در ژاپن پاگرفت. این بخش از موزه بازدیدکنندگان را با جامعه مدگرای آن زمان ژاپن آشنا می‌کند که در آن «اشتیاق طبقه‌ای از افراد مشهور به پوشیدن آخرین مد، از سوی تولیدکنندگان لباس و همچنین فروشندگان و توزیع‌کنندگان پاسخ داده می‌شد» و بی‌شباهت به وضع امروز نبود.
نمایشگاه با عرضه لباس‌های ساخت ژاپن برای آلمانی‌ها و کیمونوهای مزین به گلدوزی‌های زربافت و پارچه‌های نخی هندی ادامه می‌یابد و سپس وارد دوره قرن نوزدهم می‌شود؛ زمانی که شور و شوق جهانی برای هنر و طراحی ژاپنی به اوج رسید.
آخرین بخش نمایشگاه با عرضه نمونه‌هایی از آثار طراحان بزرگ و لباس‌های شاخصی که در فیلم‌ها و اجراهای هنری بر تن هنرمندان دیده شده، نشان می‌دهد که کیمونو چطور همچنان منبع الهام مد در سرتاسر جهان است.
پیراهن دوخت الکساندر مک‌کوئین برای بیورک خواننده، که در تصویر او بر آلبوم «هوموژنیک» نیز دیده دیده می‌شود، یک کیمونوی متعلق به فردی مرکوری، پیراهن مدونا در موزیک‌ویدئوی ترانه «هیچ چیز مهم نیست» مربوط به سال ۱۹۹۸ و طراحی شده توسط ژان‌پل گوتیه و همچنین کیمونوهای هنرپیشه‌های جنگ ستارگان، طراحی جان مولو و تریشا بیگار، از جمله لباس‌های شاخص این نمایشگاه به شمار می‌روند.
آنی جکسون، مدیر نمایشگاه «کیمونو؛ از کیوتو تا نمایش مد» درباره اهمیت عرضه لباس فردی مرکوری گفت: «مرکوری یکی از بااستعدادترین و پرجذبه‌ترین موزیسین‌های قرن بیستم است و ما از اینکه کیمونوی متعلق به او را به نمایش گذاشته‌ایم بسیار خوشحالیم.» او گفت: «کیمونو پوشیدن مرکوری نشان می‌دهد که این لباس تا چه حد قدرت درنوردیدن مرزهای ملیتی، فرهنگی، و همچنین هویت جنسیتی و جنسی را دارد.»
در بخش دیگری از نمایشگاه کیمونوهای طراحی ایو سنت لورن، ری کاواکوبو و جان گالیانو نشان‌دهنده نقش کیمونو به عنوان منبع الهام طراحان مد است. هم‌زمان نقاشی‌ها، چاپ‌ها و دیگر اشیای موجود در نمایشگاه زمینه مضاعفی را برای داستان باشکوه کیمونو از نظر سبک، هنجارهای جنسیتی، سیاست و پروپاگاندا فراهم می‌کند.
جکسون گفت: «از فرهنگ پیچیده کیوتو در قرن ۱۷ تا خلاقیت قدم‌روهای امروزی مد، اهمیت زیبایی‌شناسانه و تاثیر فرهنگی یگانه کیمونو، به این لباس جایگاه ویژه‌ای در داستان مد می‌بخشد.»
در مجموع، تقریبا ۳۰۰ اثر در این نمایشگاه عرضه می‌شود از جمله کیمونویی که به طور ویژه برای این نمایشگاه ساخته شده، برخی آثاری که از مجموعه ویکتوریا و آلبرت قرض گرفته شده‌اند و بقیه اشیایی که سخاوتمندانه از سوی موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی در بریتانیا، اروپا، آمریکا و ژاپن قرض داده شدند.