همشهری آنلاین: از دیر زمان رسم است که مردم مناطق روستایی کرمانشاه به ویژه روستای «زردویی» یک شب مانده به سال تحویل و نوروز، آیین ویژه‌ای برپا می‌کنند که در نوع خود ویژه و بی‌همتا و این آتش‌افروزی مغایر با آتش‌افروزی جشن چهارشنبه‌سوری در کرمانشاه است.
جوانان روستا، یک روز مانده به زمان برپایی مراسم به کوه و جنگل می‌روند و برای برگزاری "آگر نورزی" هیزم جمع می‌کنند و به محل برپایی مراسم می‌برند و در آنجا هیزم‌ها را کوه می‌کنند.
براساس باوری دیرین مردم زردویی معتقدند برخی سال‌ها زن و برخی سال‌ها مرد هستند. آنها به سال زن «دایه نوروز» و به سال مرد «باوه نوروز» می‌گویند. به باور زردویی‌ها اگر سالی که زن باشد، یکی از زنان روستا باید نقش دایه نوروز و اگر سالی که مرد باشد باید یکی از مردان روستا نقش باوه نوروز را ایفا کنند و به کوه و محل انباشت هیزم‌ها بروند و هیزم‌ها را بیفروزند.
آنها طبق رسم دیرین خود هیزم‌ها را روشن می‌کنند و از آن آتش مشعلی را برمی‌افروزند و با خود به روستا می‌آورند. هنگام عزیمت دایه نوروز یا باوه نوروز از کوه به داخل محل، اهالی زردویی که پشت سر آنها راه افتاده و به کوه رفته‌بودند مشعل‌های جداگانه‌ای را با آتش برافروخته‌شده توسط دایه نوروز یا باوه نووز می‌افروزند و پشت سر آنها به صورت یک درمیان زن و مرد به سمت روستا حرکت می‌کنند، عده‌ای هم در مسیر آنها می‌ایستند و به تعبیری به پیشواز آنها می‌آیند. در این میان نیز دایه نوروز یا باوه نوروز باید سال نو را به تک‌تک اهالی تبریک بگویند و سال خوبی را برای آنها آرزو کنند.
بعد از این کار، همگی در میدان روستا جمع می‌شوند. نکته جالب توجه دیگر این آیین، رسم آزادکردن پرندگان است. یعنی هر کسی پرنده‌ای در قفس دارد به میدان روستا می‌آورد و پرنده خود را رها می‌کند.
به‌گفته برخی مطلعین محلی، تاریخ برگزاری مراسم "آگر نوروزی" در روستای زردویی به بیش از دو هزار سال پیش می‌رسد و از آن زمان تاکنون این مراسم در این روستای تاریخی برگزار می‌شود. اجرای مراسم شاد، خواندن ترانه‌های کردی، اجرای هلپرکه، پختن آش و نان هم از دیگر برنامه‌های مفرح آگر نوروزی است.
از دیگر زیبایی‌های این مراسم صف مشعل به دستان است که پشت سر باوه نوروز یا دایه نوروز راه می‌افتند و به سمت روستا می‌روند. در این هنگام مسیر باریک کوهستانی غیرقابل توصیف است.
حال چند سالی است که گردشگران زیادی هنگام برگزاری مراسم "آگر نوروزی" به روستای زردویی می‌روند و هیجان این رسم را بیشتر می‌کنند.
گفتنی‌است همه، پیر و جوان، مرد و زن و به ویژه کودکان با شور و شوقی فراوان در این آیین شرکت می‌کنند. همچنین آنهایی که از روستا مهاجرت کرده‌اند نیز خود را زمان برگزاری این مراسم به روستایشان می‌رسانند تا از آن بی‌بهره نمانند. البته آگری نوروز مختص روستای زردویی نیست و در دیگر روستاهای کرمانشاه و همچنین مناطقی از استان ایلام و کردستان نیز برگزار می‌شود.