در این میان سهم کمیته ملی المپیک برای محقق ساختن وعده‌های موجود چیست؟ آنها خود چه وعده‌ای برای نتایج المپیک پکن می‌دهند؟
پاسخ‌های رئیس کمیته ملی المپیک اما برگرفته از تحلیل‌هایی است که او نسبت به توان ورزشکاران ایرانی در مواجهه با واقعیت‌های ورزش جهان دارد. رضا قراخانلو در این گفت‌وگو در کنار تشریح برنامه‌های کمیته المپیک، نگاه انتقادی به موضوعات مورد پرسش دارد.
قراخانلو که در زمان مدیریت محسن مهرعلیزاده در انتخاباتی پرحاشیه رئیس المپیک ایران شد در حالی پاسخگوی همشهری بود که همچنان به پیشینه دانشگاهی خود اشتغال دارد.
از این دریچه پاسخ‌های او نیز سبقه‌ای علمی و دانشگاهی دارد و وقتی که در قامت رئیس کمیته ملی المپیک قرار می‌گیرد همچنان سعی می‌کند پاسخ‌هایش تحلیلی و مبتنی بر واقعیت باشد تا وعده و آرزو.خیلی‌ها منتقد هستند در مورد چگونگی کسب سهمیه المپیک.
- یعنی از کسب سهمیه المپیک انتقاد می‌کنند؟
به این شکل که ورزشکاران ایرانی عمدتاً در مسابقات درجه A جهانی موفق نیستند و برای ورود به المپیک در مسابقات کم‌اهمیت‌تر از جهانی شرکت می‌کنند. این یعنی در المپیک ما از قبل شکست خورده‌ایم.
از یک نگاه این می‌تواند درست باشد. اگر ورزشکاری قوی باشد و با برنامه‌ریزی در سطح بالایی کار کند، طبیعی است که در مسابقات المپیک او امید اول مدال‌آوری خواهد بود. اما واقعیت این است که اگر در مرحله اول موفق نشویم، مراحل دیگری برای حضور در المپیک وجود دارد.
هر رشته باید در پروسه زمانی به المپیک برسد. از طرف دیگر کسب سهمیه در میادین درجه دوم و سوم می‌تواند علامت خوبی نباشد. چقدر خوب است فدراسیون‌ها به درجه‌ای از توان برسند که در مرحله نخست جواز حضور در المپیک را بگیرند تا در مدت زمان باقی‌مانده تدارک مناسبی برای المپیک ببینند.
- وعده‌هایی داده می‌شود در مورد تعداد کاروان ورزشی ایران؛ اینکه در پکن، کاروانی حدود ۵۵ نفر شرکت می‌کنند و یا در المپیک لندن ۱۱۴ نفر.
به نکته خوبی اشاره کردید، در واقع این یک بحث کمیت و کیفیت است. واقعیت ورزش کشور ما این سهمیه‌ها است و خروجی آن چه می‌تواند باشد. هردو اینها به نظر من مهم است و باارزش.
در کشورهای توسعه‌نیافته می‌بینید که هم کمیت حضور بالاست و هم کیفیت آن. از طرف دیگر حضور در مسابقات المپیک همراه با بهترین تیم‌های دنیا هم حائز اهمیت است.
اما اعتقاد دارم حضور سیاهی لشگر با تعداد بالا در المپیک همه واقعیت ورزش کشور نیست وبررسی نتایج را دچار اشکال می کند. در هر صورت در رده‌بندی کشورهای جهان این مدال‌هاست که جایگاه‌ها را مشخص می‌کند. یک مسئله دیگر هم وجود دارد؛ در کنار حضور و مدال‌آوری، رکوردها هم در المپیک مهم است. یک جا وزنه‌زدن بیشتر، دویدن در زمان کمتر و ... اینها یک نگاه کیفی است.
- افزایش تعداد ورزشکاران، انتظار مدال‌آوری را هم افزایش می‌دهد. در المپیک قبل گرچه در مدال طلا افت کردیم اما از نظر تعداد مدال رشد داشتیم.
من در مورد دوره قبل یک توضیحی بدهم. در آتن مدال‌آوری ما به شکل قابل باوری افزایش یافت، این خیلی بیشتر از سطح توقع بود و غیرقابل پیش‌بینی. البته در کنار آن قرعه مناسب و تلاش بچه‌ها هم قابل بررسی است.
برای این دوره ما یک پیش‌بینی در مورد مدال‌آوری قهرمانان خود کرده‌ایم، البته برخی دیگر از ورزشکاران را در جعبه سیاه قرار داده‌ایم. شرایط، قرعه و رقبا هم در این موضوع مهم است. امیدواریم از نظر مدال‌آوری هم عملکرد قابل‌قبولی داشته باشیم.
- چه ورزشکارانی را مدال‌آور می‌دانید؟
در کنار رضازاده، در کشتی فرنگی حمید سوریان می‌تواند در کورس مدال‌آوری باشد. در تکواندو همچنان شانس آقای ساعی محفوظ است. در کشتی آزاد اگرچه هنوز نفرات اصلی معلوم نشده‌اند اما شانس مدال‌آوری آنها وجود دارد.
در بوکس و در مورد آقای احسان حدادی به هیچ‌وجه ساده‌اندیشی نکرده‌ایم که بخواهیم به سمت مدال حرکت کنیم. اگرچه یک مقدار مشکل به نظر می‌آید، اما حتی از خانم سارا خوش‌جمال‌فکری هم می‌خواهیم به مدال‌آوری فکر کند. درست است که واقعیت را نمی‌توان با حساب ریاضی بررسی کرد اما امیدواریم قسمت پنهان ورزش خود را متبلور کند.
- در مورد وعده سازمان که در پکن حدود ۵۵ سهمیه کسب می‌کنیم و اینکه در المپیک لندن هم ۱۱۴ سهمیه، آیا آن را با واقعیت‌های ورزش کشور یکسان می‌دانید؟
الان ما ۳۹ سهمیه کسب کرده‌ایم، در جودو امیدواریم ۶ سهمیه دیگر کسب کنیم، در کشتی آزاد حدود ۷ سهمیه اضافه می‌شود. دوومیدانی خیلی امیدوار است ۲ سهمیه دیگر به دست آورد. باز هم رشته‌های دیگری هستند پس هنوز ناامید نیستیم. بنابراین فکر می‌کنم به حدود ۵۰ سهمیه برسیم.
- بعضی فدراسیون‌ها به دنبال وایلدکارت المپیک هستند، کمیته المپیک در این مورد چه نظری دارد؟
اینکه بعضی فدراسیون‌ها چون فکر می‌کنند، ضعیف هستند و ناامید، به دنبال وایلدکارت هستند به نظر نقطه ضعف آنها محسوب می‌شود. به نظرم آنها پذیرفته‌اند که عقب هستند. من وایلدکارت را مثبت ارزیابی نمی‌کنم.
- و امسال سال المپیک است. بودجه کمیته به چه صورت خواهد بود؟
در سال ۸۷، بنده، دبیرکل و خزانه‌دار تقسیم‌بندی‌هایی انجام دادیم و از فدراسیون‌ها خواستیم برنامه‌های خود را در ۹ فصل ارائه کنند تا طبق آن توافق‌نامه امضا شود.
- امسال بودجه فدراسیون‌هایی که به المپیک رفته‌اند به اندازه‌ای خواهد بود که نیاز آنها برآورده شود؟
امسال ۴۷ میلیارد بودجه بوده که ۲۰ میلیارد آن در اختیار فدراسیون‌ها قرار گرفته. بر این اساس بودجه المپیک تحت تأثیر آینده‌نگری، کار روی امیدهای المپیک لندن و ارتقای ورزش قهرمانی قرار خواهد گرفت.