در کتاب‌های ستاره‌شناسی، اغلب، کهکشان‌ها به صورت جزیره‌هایی آرام از ستارگان نشان داده می‌شوند، اما همیشه این‌طور نیست. روی دیگر سکه زمانی دیده می‌شود که دو کهکشان با هم برخورد کنند. در برخورد کهکشان‌ها، به دلیل فاصله بسیار زیاد ، معمولا ستارگان با هم برخورد نمی‌کنند اما به دلیل گرانش بسیار زیاد کهکشان‌ها، معمولا تغییر شکل زیادی در ظاهر دو کهکشان رخ می‌دهد، ستارگان بسیاری از مدار‌های خود خارج می‌شوند و گازهای میان ستاره‌ای متلاطم می‌شوند.
پس از برخورد، ممکن است کهکشان‌ها با هم ادغام شوند یا بار دیگر از هم جدا شوند. همانند دو دسته بزرگ از زنبورها که از درون یک‌دیگر عبور می‌کنند. اما به دلیل فعال شدن مناطق ستاره‌سازی، معمولا پس از این برخوردها فرآیند ستاره سازی کهکشان‌ها شتاب می‌گیرد و می‌تواند به 100 برابر مقدار اولیه خود برسد. البته مدت زمان این برخوردها می‌تواند صدها میلیون سال به طول انجامد.
به گزارش سایت نجوم به نقل از ناسا، دیروز در هجدهمین سالگرد پرتاب تلسکوپ فضایی هابل، 59 عکس از این برخوردها برای عموم منتشر شد.
بیشتر این عکس‌ها حاصل کار پروژه GOALS است. در این پروژه تلسکوپ‌های فضایی هابل، چاندرا و اسپیتزر برای یافتن کهکشان‌هایی که در ناحیه فروسرخ درخشان هستند، با هم همکاری می‌کنند.
تصویر بزرگ این برخورد کهکشانی را اینجا ببینید (حجم عکس حدود 1400 کیلو بایت است)
