مریخ دو قمر کوچک دارد. فوبوس قمر داخلی‌تر به قطر 22 کیلومتر و «دیموس» (Deimos) قمر کوچک‌تر به قطر 12 کیلومتر است. فوبوس برای دانشمدان جالب‌تر است چون احتمالا یخ آب و مواد غنی از کربن در آن فراوان است.
تصاویری که به وسیله «دوربین با توان تفکیک بالا» (HiRiSE) تهیه شده می‌تواند اطلاعاتی درباره منشا و تکامل فوبوس در اختیار دانشمندان قرار دهد.
به گزارش سایت نجوم، دوربین مذکور که بر روی مدارگرد اکتشافی مریخ نصب شده، قادر به تهیه تصویر در کانال‌های آبی، سبز، قرمز و رنگ‌های نزدیک به فروسرخ است.
مدارگرد اکتشافی با سرعت 12480 کیلومتر بر ساعت در فاصله 250 تا 316 کیلومتری از سطح مریخ به گرد آن می‌چرخد.
سطح برخوردی فوبوس خراشیده و شیار خورده است و در دیواره دهانه‌‌های بزرگ آن لغزش‌هایی مشاهده می‌شود.
بزرگترین عارضه سطح فوبوس گودال «استیکنی» (Stickney) به قطر 9 کیلومتر است. این گودال حاصل برخوردی است که تقریبا قمر را خرد کرده است. ترکیب داده‌های حاصل از طول‌موج‌های مختلف تصویر برداری شده نشان می‌دهد که دیواره استیکنی آبی‌تر از بقیه قسمت‌های فوبوس است.
در صورتی که سطح فوبوس هم مثل سطح ماه باشد، رنگ آبی‌تر به این معنا است که مواد در این قسمت تازه‌تر هستند و هنوز به اندازه بقیه قسمت‌های فوبوس در معرض فضای باز قرار نگرفته‌اند.
مدار گرد CRISM نیز سال گذشته تصاویری از قمرهای مریخ تهیه کرده است. با ترکیب این تصاویر و تصاویر HiRISE دانشمندان می‌توانند نقشه کانی‌ها و نوع خاک قمرها را به دست بیاورند.
فوبوس و دیموس هم مثل ماه در گرانش سیاره مادر قفل شده‌اند و همواره یک سوی آن‌ها به سمت مریخ است. به عقیده دانشمندان این دو قمر کوچک و تاریک شاید سیارک‌هایی از کمربند سیارکی و غنی از کربن مریخ- مشتری باشند که به دام گرانش مریخ افتاده‌اند.
