به گزارش همشهری آنلاین به نقل از انتخاب، زانیا استاماتاکی مدرس ارشد و محقق ایمونولوژی ویروسی در دانشگاه بیرمنگام در مقاله‌ای برای گاردین به بررسی تلاش‌های سیستم ایمنی بدن ما برای مبارزه با ویروس کرونا پرداخته است. او در این مقاله می‌نویسد: من به عنوان دختر یک زوج افسر نیروی هوایی و یک پرستار، مجذوب سیستم‌های دفاعی هستم. هیچ چیز چشمگیرتر از سیستم ایمنی بدن انسان نیست.
سیستم ایمنی بدن انسان مجهز به زرادخانه‌ای غنی برای دفاع در برابر انواع مختلف پاتوژن است. ویروس‌ها برای فریب، دور زدن و فرار از این دفاع‌ها تکامل یافته اند. سیستم ایمنی بدن ما نیز به نوبه خود آموخته است که این تاکتیک‌های مخفی ویروس را بشناسد و از آن جلوگیری کند. در کووید-۱۹، دشمن تکه‌ای از مواد ژنتیکی است که دارای یک غلاف لیپیدی (چربی) و یک تاج پروتئین است.
استاماتاکی در ادامه این مقاله می‌نویسد: بنابراین سیستم ایمنی بدن ما چگونه می‌تواند در برابر عفونت‌های ویروسی از خود دفاع کند و چگونه این امر در مورد کووید-۱۹ صدق می‌کند؟ بیماری ناشی از ویروس کرونا، کووید-۱۹ اولین بار در حدود ۵ ماه پیش در انسان تشخیص داده شد. این ویروس از خانواده کروناویروس است.
"کرونا" به زبان یونانی به معنی تاج است. این ویروس با یک لایه بیرونی پروتئین پوشیده شده و ویروس مانند تاج آراسته شده است. این تاج‌ها به ویروس کمک می‌کنند تا خود را به سلول‌های هدف وصل کند. جامعه تحقیقاتی به سرعت در مورد ایمنی نسبت به کووید-۱۹ می‌آموزد و ما نیز دانش خود را در مورد ویروس‌های تنفسی مشابه به کار می‌گیریم تا آنچه را که انتظار می‌رود در این بیماری شاهد باشیم، پیش بینی کنیم.
نکته مهم، این است که کرونا نمی‌تواند به خودی خود به خانه‌ها یا بدن ما وارد شود و ما به ویروس اجازه ورود می‌دهیم. به عنوان یک ربات به ویروس فکر کنید. این ویروس قادر به تولید مثل نیست، بنابراین به یک کارخانه مواد متشکل از پروتئین‌ها، لیپیدها (چربی‌ها) و نوکلئوتیدها(اسیدهای نوکلئیک) برای ساختن نسخه‌هایی از خودش نیاز دارد. لیپید به ویروس اجازه می‌دهد تا خود را به غشای سلول هدف وصل کند. سپس ویروس با سلول همراه می‌شود و فهرستی از دستورالعمل‌های ساخت و مونتاژ ویروس‌های جدید را منتشر می‌کند. این فهرست خرید به زبان ژنوم ویروس، در نوکلئوتیدها (RNA) نوشته شده است. اولین کار ویروسی که وارد بدن ما می‌شود حمله به سلول‌های هدف است تا بتواند به راحتی لباس خود را از تن درآورده و RNA خود را مستقر کند.
هنگامی که ویروس داخل بدن می‌شود به سلول فرمان می‌دهد و ماشین آلات سلولی را وام می‌گیرد تا ویروس‌های بیشتری را بسازد. اما این‌ها قبل از این است که سلول‌های ایمنی بدن متجاوزان را شناسایی کرده و زنگ خطر را فشار دهد. پروتئین‌های آنتی بادی که قادر به چسبیدن به پروتئین‌های ویروس هستند و از اتصال آن‌ها به سلول‌های هدف جلوگیری می‌کنند، آنتی بادی‌های خنثی نامیده می‌شوند و تولید آن‌ها اغلب با هدف واکسیناسیون محافظ است.
سلول‌های آلوده ما قربانی نهایی می‌شوند و با نمایش سیگنال‌های بیماری برای سلول‌های T، که سریعاً آن‌ها را کشف کرده و می‌کشند نابود می‌شوند. سلول‌های T. محافظان سلولی هستند. قاتلان سریالی قدرتمند که می‌توانند قطعات پپتید ویروس نمایش داده شده در سطح سلول آلوده را تشخیص دهند. با انجام این کار، آن‌ها بارهای زیادی از آنزیم‌های سمی را که سلول‌های آلوده را در "اتصال مرگ" می‌کشند، آزاد می‌کنند. این برنامه استراتژیک توسط سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن ویروس از کارخانه‌های تکثیر آن سازماندهی شده و می‌تواند منجر به کاهش بار ویروسی در بیمار شود. چندین روز طول می‌کشد تا سلول‌های T. ضد ویروسی گسترش یابند و آنتی بادی‌ها تولید شوند. این پوشش نقره‌ای است: حافظه سلول‌ها اطمینان می‌دهند که اگر دوباره با همان ویروس روبرو شویم، می‌توانیم بلافاصله با دفاع از قبل موجود، واکنش نشان دهیم. ویروس سارس-کوو-۲ برای بشریت جدید است، بنابراین هیچ حافظه ایمنی محافظی برای آن نداریم. واکسن‌های آماده شده با استفاده از قسمت‌های بی ضرر ویروس می‌توانند در ساخت حافظه ایمنی به ما کمک کنند.
ویروس برای انتقال از بدنی به بدن دیگر، سوار قطرات می‌شود که می‌تواند تا دو متر با سرفه یا عطسه شلیک شوند. قطرات می‌توانند چندین ساعت بر روی سطوح زنده بمانند و این امکان را می‌دهند تا توسط میزبان جدید دریافت شوند. مطالعات در مورد میزبانی حیوانات نیز در حال گسترش است. تاکنون این ویروس در چند گرگ، گربه، ببر و سگ شناسایی شده است. هنوز مرگ و میر شدید حیوانات گزارش نشده است، اما مشخص نیست شرایط در بلند مدت چگونه خواهد بود.
تفاوت سن در تلفات برای کووید-۱۹، با استثنائات، بیانگر این است که یک سیستم ایمنی سالم معمولاً قادر به کنترل عفونت است. در همین حال، یک سیستم ایمنی پیر یا ضعیف ممکن است برای استقرار یک زرادخانه محافظ تلاش کند. نکته مهم این است که کرونا نمی‌تواند به خودی خود به منازل یا بدن‌های ما دسترسی پیدا کند ما باید اجازه ورود آن را بدهیم. به همین دلیل است که توصیه‌های رسمی بر تمیز کردن دست‌ها و جلوگیری از لمس صورت‌های ما متمرکز شده است.
سیستم ایمنی بدن معمولاً در دو هفته قادر به از بین بردن بیماری است. با این حال، ما هیچ درکی در مورد اجزای زرادخانه ایمنی بدن نداریم که به این شاهکار کمک می‌کنند: برخی واکسن‌ها با ایجاد آنتی بادی‌های خنثی کننده قوی کار می‌کنند. سایر واکسن‌ها سلول‌های T. قدرتمند حافظه تولید می‌کنند. آنتی بادی‌های ضد ویروسی به زودی سه تا چهار روز پس از شناسایی ویروس ظاهر می‌شوند، اما آیا آن‌ها در برابر عفونت مجدد آینده محافظت می‌کنند؟ ما معتقدیم که آنتی بادی‌های دیگر کروناویروس‌ها (سارس، مرس) از یک تا سه سال دوام می‌آورد. از آنجا که این ویروس جدید است، ما هنوز جواب این سوال را نمی‌دانیم.
سازمان بهداشت عمومی انگلیس ۱۶۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ داوطلب را برای پایش آنتی بادی‌ها ضد ویوس کرونا یک بار در ماه به مدت شش تا ۱۲ ماه به کار گرفته است تا تأیید کند که آیا بدن می‌تواند پاسخ‌های طولانیمدت آنتی بادی را به ویروس جدید کرونا یا ویروس سارس-کوو-۲ تولید کند یا خیر. تعیین کیفیت این آنتی بادی‌ها برای درک حفاظت طولانی مدت از اهمیت برخوردار است.
قوی‌ترین سلاح ایمنی ما در برابر کووید-۱۹ چیست؟ سلول‌های T. ممکن است نقش مهمی داشته باشند. ایمونولوژیست‌ها و ویروس شناسان در تلاش هستند تا همبستگی‌های حفاظتی را کشف کنند و واکسن‌هایی را ارائه کنند که دفاعی درازمدت علیه کووید-۱۹ ارائه دهند. سال‌ها سرمایه گذاری در تحقیقات به معنای این است که می‌توانیم از رویکردهای موجود برای پاسخ به این تهدید جدید استفاده کنیم و بسیج زودهنگام سرمایه گذاران تحقیق، افراد نیکوکار و دانشگاهیان در حال هدایت منابع برای تقویت این تلاش‌ها در مقیاس بی سابقه‌ای هستند. تجربه به ما آموخته است که واکسن‌ها می‌توانند عفونت‌های این سیاره را ریشه کن کنند (به عنوان مثال آبله).
سلاح مخفی ما تحقیق است. دانشمندان در تلاش هستند تا کووید-۱۹ را درک کنند و همکاری برای این تلاش مهم است. اما تا زمانی که واکسن یا معالجه درمانی در دسترس نباشد، ما باید برای محافظت از خود و خانواده خود سخت تلاش کنیم و با استفاده از فاصله جسمی، ماسک صورت و بهداشت معقول، مانع از انتقال آن شویم. اگر همه ما وظیفه خود را انجام دهیم، این ویروس کوچک که دنیا را درگیر کرده شانس زندگی نخواهد داشت.