به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایران، حدود ۱۶ سال قبل مردی به نام فرشاد به قصد رفتن به سر کار از خانه خارج شد و دیگر بازنگشت. ساعاتی پس از آن همسرش شیما و برادر شوهرش به اداره پلیس رفتند و گم‌شدن او را گزارش کردند.
مأموران در تحقیقات اولیه متوجه شدند که فرشاد در آن روزی که ناپدید شده اصلاً به محل کارش نرفته و هرآنچه که برایش اتفاق افتاده در مسیر خانه تا محل کارش بوده است. تحقیقات ادامه داشت تا اینکه سه روز بعد جسد مردی که با مشخصات فرشاد همخوانی داشت کشف شد و پس از شناسایی از سوی همسرش تحقیقات در خصوص این پرونده و چگونگی مرگ او وارد مرحله دیگری شد.
مأموران پس از بررسی جسد و آثار جراحت بر روی بدن او عنوان کردند که فرشاد در یک درگیری به قتل رسیده است به همین خاطر شیما به اداره آگاهی احضار شد تا شاید سرنخی ازعامل یا عاملان قتل همسرش را به دست مأموران بدهد.
همسر مقتول در مورد اینکه آیا فرشاد با کسی دشمنی داشته یا نه به مأموران گفت: شوهرم کمی بد اخلاق بود اما هرگز با کسی درگیر نمی‌شد.
پس از آن فرشید برادر مقتول احضار شد و مدعی شد: من فکر می‌کنم شیما در قتل برادرم دخالت دارد و درگیری و آثار جراحت روی بدن فرشاد کار همسرش بوده است. برادرم با زنش اختلاف زیاد داشتند چراکه شیما تمایل داشت به سر کار برود اما فرشاد موافق نبود و همین مسأله باعث شده بود که آنها مدام با هم درگیر شوند و چندباری هم شاهد تهدید برادرم از سوی شیما بودم.
اظهارات و ادعاها سبب شد تا خانواده مقتول از عروس‌شان به اتهام قتل شکایت کردند. شیما با طرح این شکایت بازداشت شد و چند ماهی مورد بازجویی قرار گرفت اما مأموران مجاب نشدند که او قاتل همسرش است. در حالی که تحقیقات بدون هیچ سرنخی ادامه داشت، مادر فرشاد در شکایتی تازه پسردایی‌های عروسش را به عنوان متهم معرفی کرد و گفت: آنها سه نفر هستند که مدتهاست با پسر من مشکل داشتند و چندباری هم به خاطر حمایت از شیما، فرشاد را کتک زده بودند.
با طرح این ادعا سه پسردایی شیما نیز مورد بازجویی قرار گرفتند اما مأموران متوجه شدند که هیچ‌یک از آنها در قضیه قتل نقشی نداشته‌اند. ضمن اینکه بررسی‌های مأموران مشخص می‌کرد که مقتول تا قبل از حادثه با هیچ‌کدام از آنها دیداری نداشته است. تحقیقات درباره این پرونده در حالی بی‌نتیجه مانده بود که اولیای دم با درخواست دیه از بیت‌المال خواستار صدور رأی شدند.
با توجه به این درخواست مراحل قانونی صورت گرفت و پرونده به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. اولیای دم در آغاز جلسه عنوان کردند: ۱۶ سال از حادثه قتل پسرمان گذشته و در این مدت هرکاری که فکر می‌کردیم می‌تواند به پیدا شدن قاتل کمک کند، انجام داده‌ایم و با این حال سال‌هاست که چشم‌انتظاریم تا ردی از قاتل پیدا کنیم. اما حالا درخواست داریم دیه پسرمان از بیت‌المال پرداخت شود، با این حال همچنان به دنبال قاتل پسرمان هستیم تا شناسایی، دستگیر و مجازات شود.
پس از اظهارات اولیای دم، قضات وارد شور شدند و در نهایت رأی بر پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال را صادر کردند.