به گزارش همشهری آنلاین، این دو پرتابگر که از شانس‌های کسب سهمیه المپیک توکیو به شمار می‌روند، بهمن‌ماه پارسال برای برپایی اردویی تمرینی راهی بلاروس شدند. طبق برنامه قرار بود این دو ملی‌پوش برای سه ماه در بلاروس تمرین کنند و آخر فروردین‌ماه گذشته به تهران بازگردند که ویروس کرونا یک‌باره همه برنامه‌های آنها را به هم ریخت. از آنجا که همه پروازهای ورودی و خروجی کشورها به خاطر شیوع گسترده ویروس کرونا بسته است، شیری و رسولی هیچ راهی برای بازگشت ندارند و مجبور هستند فعلا در بلاروس بمانند؛ آن‌هم در شرایطی که هیچ پولی برای ادامه اقامت خود در این کشور ندارند.
شیری دراین‌باره به «شرق» می‌گوید: «کرونا تازه به بلاروس رسیده و متأسفانه هرروز اوضاع این کشور بدتر می‌شود. طوری که روزانه هزار نفر به این ویروس مبتلا می‌شوند. با توجه به جمیعت ۱۰میلیونی و کم بلاروس، این آمار واقعا خیلی خطرناک است. کشور در حالت قرنطینه است و ما هم چاره‌ای جز در خانه ماندن نداریم. هیچ پروازی به سمت ترکیه یا تهران وجود ندارد. سرگردانیم و نمی‌دانیم باید چه کار کنیم. حالا باز جای شکرش باقی است که ویزای ما را دوباره تمدید کردند. ویزای ما سه‌ماهه بود که آخر فروردین تمام شد. از مسئولان ورزش کشور می‌خواهم به ما کمک مالی کنند. واقعا شرایط بدی اینجا داریم».
عضو تیم ملی پرتاب دیسک به شرایط نامناسب مالی خودش و حسن رسولی اشاره می‌کند: «متأسفانه الان هیچ پولی برای ادامه اقامتمان در بلاروس نداریم. باید کرایه خانه بدهیم. خرج خوردوخوراک داریم. پول‌هایی که فدراسیون دوومیدانی برای این سه ماه به ما داده بود، تمام شده و هرچه هم که خودمان داشتیم، خرج کردیم. از فدراسیون تقاضا کردیم که برای ما پول بفرستد اما نفری ۵۰۰ دلار بیشتر برایمان نفرستادند. ۵۰۰ دلار واقعا مبلغ کمی است. همین پول فدراسیون هم تمام شده و الان دارم به سفارت ایران در بلاروس می‌روم تا از آنها پول قرض کنم. ما در این اردوی تمرینی زیر نظر یکی از مربیان بلاروسی تمرین می‌کردیم و حقوق او را ۱۵ روز یک‌بار می‌دادیم. الان حتی به این مربی هم بدهکاریم».
او درباره کیفیت اردویی که در بلاروس پشت‌سر گذاشتند، گفت: «خوشبختانه اردویی که در بلاروس داشتیم، خوب بود. هم من و هم حسین رسولی توانستیم در تمرینات رکوردهایمان را بزنیم و بین ۶۲ تا ۶۳ متر پرتاب کنیم. اگر کرونا به وجود نمی‌آمد و یک مسابقه در اینجا برگزار می‌شد، حتما ما می‌توانستیم تا ۶۵ متر که رکورد ورودی بازی‌های المپیک است هم برسیم. اما از شانس بد ما هم کرونا آمد و هم اینکه المپیک توکیو لغو شد».
شیری بااین‌حال امیدوار است که او و رسولی می‌توانند سهمیه دوم پرتاب دیسک ایران را در بازی‌های المپیک توکیو کسب کنند. هر کشور تنها می‌تواند دو نماینده در هر ماده دوومیدانی در بازی‌های المپیک داشته باشد که درحال‌حاضر فقط احسان حدادی توانسته سهمیه پرتاب دیسک را کسب کند.
او ادامه می‌دهد: «امیدوارم که اگر ما به تهران برگشتیم، به حال خود رها نشویم. ما الان شرایط خوبی داریم و در این مدت خیلی پیشرفت کرده‌ایم. باید حتما مربی بالای سرمان باشد تا بتوانیم به این روند ادامه بدهیم. ما به خاطر اینکه در ایران مربی ثابتی نداریم، مجبوریم به خارج از کشور برویم و در اردوهای کوتاه‌مدت زیر نظر مربیان خارجی تمرین کنیم. همین مربی بلاروسی که ما با او تمرین کردیم، یکی از مربیان خوب است. او رکورددار پرتاب دیسک بلاروس است.
او می‌گوید اگر فدراسیون شما با من قرارداد یک‌ساله ببندد می‌توانیم به ایران بیایم. متأسفانه وضعیت فدراسیون دوومیدانی هم معلوم نیست و رئیس ندارد و دارد با سرپرست اداره می‌شود. واقعا نمی‌دانیم شرایط چطور می‌شود اما اگر حمایت شویم صد درصد می‌توانیم جواز حضور در المپیک را به دست آوریم».
فدراسیون دوومیدانی یکی از پرچالش‌ترین فدراسیون‌های ورزشی در چند سال اخیر بوده که همواره در چند سال اخیر به سوء‌مدیریت متهم شده است. دوره چهارساله ریاست مجید کیهانی در این فدراسیون در حالی تمام شد که اهالی این رشته امیدوار بودند با آمدن رئیس جدید سروسامانی به ورزش مادر داده شود که این‌طور نشد. انتخابات این فدراسیون اسفندماه گذشته برگزار شد و در نهایت افشین داوری به ریاست رسید اما چند روز بعد از انتخابات وزارت ورزش و جوانان این انتخابات را ابطال کرد. این انتخابات در شرایطی برگزار شد که تعداد زیادی از هیئت‌های استانی به خاطر شیوع ویروس کرونا نتوانستند در آن حضور پیدا کنند. ضمن اینکه گفته شد رأی یک استان به‌صورت غیرحضوری ارسال شده و در رأی برخی استان‌ها هم شائبه‌هایی وجود داشته است.
در نهایت این اعتراض‌ها موجب شد تا وزارت ورزش و جوانان تصمیم به ابطال این انتخابات بگیرد. یکی از معترضان سرسخت برگزاری انتخابات فدراسیون دوومیدانی مجید کیهانی بود که بعد از داوری هشت رأی به دست آورد. فدراسیون دوومیدانی در حالی هشت ماه است با سرپرست اداره می‌شود که ورزشکاران المپیکی‌اش به دلیل نداشتن برنامه‌ریزی درست با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند. باید دید مهدی مبینی، سرپرست موفق این فدراسیون چه تدبیری درخصوص بلاتکلیفی دو ملی‌پوش پرتاب دیسک ایران اتخاذ می‌کند.