پرتغال با یک تساوی برابر فنلاند جواز حضور در یورو 2008 را چند لحظه پیش قطعی کرده بود، اما اسکولاری از شدت انتقادها خسته شده بود و دیگر نمی‌توانست به آنها گوش کند.
پرتغال همچون دوره گذشته که میزبان بود، یکی از بخت‌داران قهرمانی اروپاست، اما این بخت به‌اندازه 4 سال پیش ارزیابی نمی‌شود. آنها این‌بار از امتیاز میزبانی بی‌بهره‌اند و از تجارب بازیکن بزرگی مثل لوئیس فیگو هم نمی‌توانند استفاده کنند.
اکنون مردم پرتغال امیدوارند رابطه اسکولاری با مطبوعات کمی بهبود یابد تا آنها دوباره به تیمشان امیدوار شوند. نایب قهرمانی در یورو 2004 و درپی آن کسب رده چهارم در جام جهانی 2006 انتظارها را از تیم پرتغال بالاتر برد. پرتغالی‌ها راه رسیدن به سوئیس و اتریش را بسیار خوب شروع کردند، اما برخلاف انتظار آن طور که پیش‌بینی می‌شد ادامه ندادند. آنها در گروه A بعد از لهستان و بالاتر از صربستان، فنلاند، بلژیک، قزاقستان، ارمنستان و آذربایجان دوم شدند و به مرحله پایانی رسیدند.
درپی تساوی 1-1 برابر صربستان، اسکولاری که به‌شدت از وقت‌کشی صرب‌ها به تنگ آمده بود، در حالتی کم‌نظیر سعی کرد ایویتسا دراگوتینوویچ مدافع صربستان را بزند ، اگرچه موفق نشد، اما از سوی یوفا محروم شد و مجبور به عذرخواهی شد.
تیم اسکولاری در ماه‌های اخیر اصلا خوب بازی نکرده است، اما او امیدوار است در یورو 2008 تیمش به روزهای درخشانش برگردد. اسکولاری ازجمله مربیانی است که به ترکیب ثابت تیمش پایبند است و فقط وقتی مجبور شود آن‌را تغییر می‌دهد، ولی نخست باید تیم ثابت مورد علاقه‌اش را پیدا کند.
آنچه که قطعی به‌نظر می‌رسد حضور ریکاردو در دروازه پرتغالی‌هاست. ریکاردو یکی از دروازه‌بان‌های پنالتی‌گیر اروپا ست. وی در یورو 2004 و جام جهانی 2006 انگلیسی‌ها را در ضربات پنالتی نقره‌داغ کرد. ریکاردو اکنون 32 ساله است و کماکان بهترین دروازه‌بان پرتغال به‌شمار می‌رود ولی روی ارسال‌های دچار ضعف می‌شود.
برای پست مدافع راست در سیستم 1-3-2-4 اسکولاری میگل انتخاب شده قطعی است. این مدافع نفوذی گرچه فصل خوبی را با والنسیا پشت‌سر نگذاشته، اما به‌مراتب بهتر از پائولو فریرا، بازیکن تیم چلسی است که همیشه در حد متوسط ظاهر می‌شود. در سمت چپ هم مارکوکانیرا هم‌باشگاهی میگل شانس بیشتری دارد.
در پست مدافع میانی دست اسکولاری باز است. او ریکاردو کاروالیو را در اختیار دارد که از بهترین مدافعان میانی لیگ برتر انگلستان به‌شمار می‌رود. جهت پست بازیکن کناری او، بعد از آسیب‌دیدگی شدید ژرژ آندراده که 6 ماه پیش رخ داد، نگاه‌ها به فرناندو میراست. این اتفاق، یعنی مصدومیت آندراده و جانشین شدن او به‌وسیله فرناندو میرا، قبل از جام جهانی هم روی‌داده بود.
اسکولاری روی نیمکت ذخیره‌ها هم بازیکنان مستعدی دارد که از آن جمله می‌توان به ژوزه بوسینگلوا مدافع راست نفوذی پورتو اشاره کرد که به‌تازگی به چلسی منتقل شده است. په‌په مدافع برزیلی‌الاصل رئال‌مادرید که ارزش‌هایش را در فصل تازه پایان یافته اسپانیا نشان داد هم دیگر مدافعی است که می‌شود روی او حساب کرد. کنار گذاشته شدن مانیش از تیم ملی پرتغال بسیار عجیب بود، چون اسکولاری از موقعی که مربی پرتغال شده بود تا به امروز همواره از وی بیشترین استفاده را می‌کرد. در غیاب او ژوائو موتینیو هافبک تازه اوج گرفته اسپورتینگ لیسبون می‌تواند بهترین گزینه برای قرار گرفتن در پست هافبک دفاعی در کنار کاشینیتا باشد.
فوتبال پرتغال همچون هلند هیچگاه از حیث داشتن بال‌های باتکنیک و بازیساز کمبودی احساس نکرده است. در حال حاضر ریکاردو کورشما، سیمائو سابروسا و نانی می‌توانند در این پست بازی کنند، که انتخاب دو بازیکن از بین آنها کار ساده‌ای نیست.
ریکاردو کورشما آنچنان در پورتو درخشیده که هرگز نمی‌توان از کنار نام او و ضربات بیرون پای جالبش بی‌تفاوت عبور کرد. سیمائو سابروسا و نانی هم فصل خوبی را سپری کرده‌اند و به‌نظر می‌رسد، سیمائو از دید اسکولاری بازیکن باتجربه‌تر و مؤثرتری باشد. ضمنا اسکولاری کماکان به‌دنبال این است که مناسب‌ترین مکان را برای بازی دکو پیدا کند، اما همه می‌دانند که دکو فصل اسفناکی را در بارسلونا پشت‌سر گذاشته است. کریستیانو رونالدو بازیکنی است که در ترکیب پرتغال یار آزاد محسوب می‌شود و می‌تواند به همه جای زمین سرکشی کند. او تنها مهره بدون جانشین تیم پرتغال است.
برای پست مهاجم نوک هوگو آلمیدا با نیروی جوانی جلوتر از نونوگومژ باتجربه قرار می‌گیرد. آلمیدا که تازه 24 ساله شده فصلی بسیار خود در ترکیب وردربرمن پشت سر گذشت.
نونوگومژ که در زمان حضور پدرو پائولتا هم مجبوربه نیمکت نشینی بود، اکنون باید به خاطر هوگو آلمیدا روی نیمکت ذخیره‌ها قرار گیرد. هلدر پوستیگا هم مانند چند سال گذشته یک مهره نیمکت‌نشین است که احتمالاً در دقایق حساس پایانی بازی‌ها به میدان می‌آید.
ستاره،رونالدو
کریستیانو رونالدو بهترین بازیکن حال حاضر جهان، فوق ستاره تیم ملی پرتغال است. وی در پنجم فوریه سال 1985 در منطقه فونچال شهر مدیرای پرتغال به دنیا آمده است.
نام رونالدو که در کشور پرتغال بیسار کمیاب است، دلیل علاقه پدر این بازیکن به رونالدو ریگان بر او نهاده شده است. رونالدو در تابستان 2003 از اسپورتینگ لیسبون راهی منچستر یونایتد شد. بازیهایی که الان رونالدو برای منچستر یونایتد انجام می‌دهد با آنچه در دو سال اول حضورش در اولدترافورد انجام می‌داد به‌هیچ‌وجه قابل مقایسه نیست. رونالدو به قدری در این سال‌ها پیشرفت کرده که از 22 سالگی بازوبند کاپیتانی پرتغال را به بازو بسته است. او تمام مشخصه‌های یک بازیکن کامل را دارد.
بسیار باتکنیک است و این تکنیک را دراختیار تیمش قرار می‌دهد. سانترهای دقیقی انجام می‌دهد. با هر دو پا به توپ ضربه می‌زند. در زدن ضربات سر بسیار خوب عمل می‌کند و تازگی‌ها شلیک‌های محکم راه دور روی ضربات آزاد را به توانایی‌هایش افزوده است. اسکولاری امیدوار است رونالدو همانی باشد که او را در طول فصل، در پیراهن منچستر یونایتد دیده‌ایم.
مربی، لوئیس فیلیپه اسکولاری
متولد نهم نوامبر 1948 (59 ساله) است. او در دوران بازیگری بازیکن تیم‌های نه‌چندان سرشناس کاکمیاس و جوونتود بود و در پایان دوران بازیگری‌اش به تیم CSA ملحق شد و از همان جا مربیگری را در سال 1982 شروع کرد.
جوونتود، پلوتاس و گرمیو دیگر تیم هایی بودند که وی در برزیل مربیگری کرد. اسکولاری به جز برزیل در کشورهای عربی هم مربیگری کرد و حتی یک سال مربی تیم جوبیلو ایواتای ژاپن بود. در پی نتایج ضعیف برزیل در سال 2001 مربی تیم ملی کشورش شد و این تیم که نه‌چندان پرامید نبود را قهرمان جهان کرد.
بعد از قهرمانی در جام جهانی، همه چیز برای اسکولاری تغییر کرد. بسیاری از تیم‌های ملی و باشگاهی به این مربی پیشنهاد مربیگری دادند، اما او به‌دلیل نزدیکی فرهنگ و مشابهت زبان پرتغال را انتخاب کرد. اسکولاری در سال 1999 و 2002 به‌عنوان بهترین مربی آمریکای جنوبی انتخاب شد. در حال حاضر پیشنهادهای زیادی به دست او رسیده است ولی او همه چیز را به بعد از یورو 2008 موکول کرده است. فیل بزرگ را به‌عنوان یک تئوریسین کاردان می‌دانند که بازیخوان قابلی هم هست. با توجه به پیشینه قابل‌توجه او حداقل انتظار از اسکولاری، رساندن پرتغال به مرحله نیمه‌نهایی بازی‌ها خواهد بود.