این هفته هم خبر رسید که تراکم دانش‌آموزان در کلاس‌های درس منطقه۱۸ به بیش از ۳۲ نفر رسیده است.
البته پیش از این هم در کلاس‌های درس بسیاری از مدارس جنوب پایتخت از جمله مناطق ۱۷ و ۱۹ با تراکم دانش‌آموزان روبه‌رو بودیم و در هر کلاس حدود ۴۰ دانش‌آموز حضور پیدا می‌کردند. همچنان ۲ نوبته بودن مدارس در این مناطق دیده می‌شود و متأسفانه مدرسه‌سازی توسط خیّران هم به دلایل مختلف از جمله شیوع بیماری کرونا و کاهش فعالیت اقتصادی این عزیزان تقریباً متوقف شده است. در کنار این موضوع، در مناطق جنوبی شهر شاهد ساخت واحدهای مسکونی زیادی هستیم و انبوه‌سازان به ساخت مجتمع‌ها و آپارتمان‌ها در این بخش از پایتخت ترغیب شده‌اند. همین موضوع باعث شده تا هر روز به تعداد دانش‌آموزان این مناطق اضافه شود و تراکم دانش‌آموزان در مدارس افزایش پیدا کند.
این در حالی است که طبق ماده ۱۸ قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش که در سال ۱۳۷۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، تعاونی‌ها و نهادهای بخش خصوصی و دولتی که اقدام به ساخت بیش از ٢٠٠واحد مسکونی کنند، باید یک محیط آموزشی به‌عنوان سرانه آموزشی برای ساکنان واحدهای مسکونی در طرح‌هایشان در نظر بگیرند. با این وجود، این قانون به بهانه‌های مختلف دور زده می‌شود و توجهی به آن نمی‌شود. هر نهاد و سازمانی، تأمین مدرسه برای ساکنان مجتمع‌های مسکونی را وظیفه دیگری عنوان می‌کند و همین پاسکاری‌ها باعث شده معضل کمبود مدرسه و فضای آموزشی در جنوب تهران، هر روز ابعاد بزرگ‌تری پیدا کند و سختی و هزینه آن به خانواده‌هایی تحمیل شود که مجبورند فرزندان خود را برای تحصیل به محله‌های دورتر بفرستند.
لازم است اقدام مناسبی برای پیگیری و احیای این قانون از سوی مسئولان انجام و ساخت مجتمع‌های مسکونی بدون در نظر گرفتن واحدهای آموزشی ممنوع شود. همچنین می‌توان صدور مجوز پایان کار به مجتمع‌های بیش از ۲۰۰ واحد را به شرط ساخت و تأمین واحدهای آموزشی از طرف انبوه‌سازان و شرکت‌های تعاونی مسکن منوط کرد.