همشهری آنلاین_ زهرا کریمی: تجربه حضور گردشگر و کوهنورد در روزهای پایانی و حتی وسط هفته نشان داده است که اهالی محله درکه با اندک امکانات محلی همیشه میزبان گروه‌های کوهنوردی حرفه‌ای یا طبیعت گردهای فصلی هستند. به همین منظور سری به کوچه و بازار بافت قدیم محله درکه زده و گوش به حرف دل اهالی محله درکه داده‌ایم؛ افرادی که برحسب نیاز مطالباتی از مدیران شهری و خدماتی دارند و با امید سازندگی در محله‌شان به پای‌تریبون نشریه همشهری محله آمده‌اند.
وقتی از خیابان فروردین که به نوعی بام درکه است به بافت قدیمی محله درکه نگاه می‌کنیم با درختانی که ردیف پشت سر هم قرار گرفته‌اند می‌توان مسیر کوچه باغ‌ها را پیدا کرد. اما ساخت تک و توک چند آپارتمان بلند این مسیر را قطع می‌کند. «سید محمد میرزمانی» از قدیمی‌های محله درکه می‌گوید: «در این محله طرح تفصیلی با عنوان گردشگری، تفریحی و ورزشی(توریستی) تعریف شده است که مانع ساخت آپارتمان بیش از ۲ طبقه در بافت قدیمی می‌شود. اما آنچه طی ۸ سال اخیر برای بومیان قدیمی محله سؤال شده ساخت تعدادی آپارتمان بیش از ۵ طبقه در بافت قدیمی محله است. چگونه اجازه ساخت گرفته و نمای قدیمی را خدشه‌دار کرده‌اند. »
- مشکل محله درکه یکی دوتا نیست
معبرهای باریک و تو در تو و گاهی پلکانی شدن کوچه‌های محله درکه بافت آن را با بافت سایر محله‌های تهران متمایز کرده است که مشکلات خاص خود را دارد. «مصطفی رستمی» از اهالی قدیمی محله درکه درباره نهرها و ساماندهی نشدن فاضلاب‌ها می‌گوید: «فاضلاب بسیاری از خانه‌هایی که در کوچه‌های بالای محله هستند ساماندهی نشده و به همین دلیل آب در کوچه‌ها رها می‌شود و نمای زشتی به محله می‌دهد. این برای محله‌ای که گردشگر دارد زشت و زننده است. جوی‌های این محله نیاز به نظافت در همه فصول دارد. معمولاً آب نهرها به دلیل ریزش برگ بالا می‌آید و در معبرها سرریز می‌شود یا جاری بودن آب منجر به تخریب پل، جدول یا آسفالت و دیوارکشی‌ها می‌شود و برای عابران خطرساز است.»
- باغ‌های خشک شده بهانه‌ای برای تخریب
باغی در مسیر کوهنوردی در خیابان اصلی درکه وجود دارد که توجه و رسیدگی مالک به آن چشم هر عابری را به خود جلب می‌کند. اهالی از مالکان باغ‌های بزرگ برای حفظ هویت محله‌شان چنین مشارکتی را انتظار دارند. «سید حسین میر عمادی» از اهالی محله می‌گوید: «محله‌های تهران باید با بازپیرایی حفظ و زیبا شوند و این وظیفه تک تک اهالی و نظارت مدیران شهری بر عملکرد صاحبان زمین است. باغ غنجی در مسیر کوهنوردی یکی از بهترین نمونه‌های باغ حفاظت شده است اما تعداد این باغ‌ها کم است. متأسفانه برخی مالکان به درختان باغشان آب نمی‌دهند و خشک شدن درختان را بهانه‌ای برای تخریب می‌کنند و در حقیقت تیشه به ریشه هویت یک محله می‌زنند.»
- سردرگمی گردشگران
در خیابان فروردین فضایی به‌عنوان بارانداز تعبیه شده و کمی آن طرف‌تر جایی برای جمع‌آوری زباله سفره‌خانه‌ها در نظر گرفته شده اما این خیابان که یکی از مسیرهای کوهنوردان است نیاز به توجه و رسیدگی ویژه دارد. «میثم میرزین‌العابدینی» سال‌هاست که در این محله زندگی می‌کند. او می‌گوید: «وجود سگ‌های ولگرد و نیمه‌کاره ماندن دیوار خیابان فروردین، نداشتن تابلوی راهنمای مسیر برای کوهنوردان، چاله و سنگلاخی بودن جاده، نبود جای پارک خودرو و تجمع زباله همه تهدیدهایی برای محله گردشگران و ساکنان محله درکه است ولی متأسفانه نیروهای پاکبان دیر به دیر برای جمع‌آوری زباله به اینجا سر می‌زنند و بوی تعفن محله را پر می‌کند. »
- ترافیک عصرگاهی
هر جای بافت قدیمی محله درکه باشید خروش رودخانه درکه شنیده می‌شود و نسیم آن هم که همه محله را دربرگرفته است ولی این رودخانه آسیب جدی برای ساکنان به شمار می‌آید. «هانیه‌درجزینی» با نارضایتی از بی‌توجهی به محله‌اش می‌گوید: «رودخانه درکه نیاز به توجه و رسیدگی جدی دارد. باید دیوارهای رودخانه دیوارکشی شود تا مدام با ریزش دیواره‌ها مواجه نشویم. درخواست دیگر برای رهایی از ترافیک خیابان اصلی، تعریض خیابان اصلی درکه از حدفاصل خیابان شاه حسینی تا میدان درکه است که مشکلات ترافیکی زیادی را منجر شده است و عصرها در محله زندانی می‌شویم. »
- «سید محسن میرزمانی» عضو شورایاری محله درکه/ پارک خودرو در درکه وجبی شده است
بوی لنت ترمز اتوبوس‌های شرکت واحد و بوق مداوم خودروها برای باز شدن گره ترافیکی برای اهالی عادی است و با آن کنار آمده‌اند. ترفند ساکنان محله برای رهایی از ترافیک و انجام امور شخصی دوچرخه و موتورسیکلت است اما همیشه هم کار راه‌انداز نیست. «سید محسن میرزمانی» یکی از اعضای شورایاری محله درکه است. او مشکلاتی را که اهالی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند به خوبی می‌شناسد. می‌گوید: «سال‌هاست محله درکه به‌عنوان منطقه گردشگری و تفریحی معرفی شده است اما دریغ از تدبیر مناسب برای رفع معضل جای پارک. خیابان منتهی به ورودی کوهستان و باغ‌های پذیرایی باریک است و برای رسیدن به میدان درکه و پایانه اتوبوسرانی و همچنین ابتدای خیابان محلی همیشه ترافیک هست. ای کاش مدیران شهری برای رفاه اهالی و گردشگران درکه فکری کنند. »
میرزمانی یکی یکی پارکینگ‌هایی را که در محله موجود است نشان می‌دهد و می‌گوید: «هر جا زمینی خالی باشد برای پارک خودرو گردشگران برنامه‌ریزی شده است اما باز هم برای جمعیتی که آخر هفته‌ها به اینجا می‌آیند کافی نیست و ترافیک همه را خسته می‌کند. تنها پارکینگی که شهرداری برای این محدوده ساخته است یک پارکینگ کوچک در ابتدای خیابان شاه حسینی هست. قرار بود همه این زمین تبدیل به پارکینگ طبقاتی شود اما بخش بیشتر آن آپارتمان‌سازی و تنها بخش کوچکی از آن پارکینگ شد. مبلغ ورودی آن ۵ هزار تومان است و برای هریک ساعت هم ۲ هزار تومان دریافت می‌شود. گاهی به دلیل پر بودن پارکینگ‌های شخصی این محدوده میدان درکه برای جای پارک آخرین گزینه است. خیلی مواقع گردشگران و اهالی ساعت‌ها هر دو خیابان اصلی منتهی به کوهستان و محله را چندین مرتبه بالا و پایین می‌روند تا جای پارک مناسب پیدا کنند. »
- محله ظرفیت بومگردی دارد
بین کوچه باغ‌ها و خانه‌های قدیمی، باغ و زمین‌های موقوفه وجود دارد که بدون استفاده رها شده‌اند و گاهی جولانگاه معتادان می‌شود. «سید امیرحسین سید ابراهیمی» درباره باغ‌های موقوفه می‌گوید: «به شورایار محله درباره ساماندهی این باغ‌ها پیشنهادهای مختلفی داده‌ایم. شهرداری می‌تواند با اداره اوقاف توافقنامه‌ای را برای نصب آلاچیق و تبدیل آن به بومگردی امضا کند. یکی از نیازهای محله وجود سرویس بهداشتی برای طبیعت گردهاست. معمولاً درخواست طبیعت گردها از اهالی استفاده از سرویس بهداشتی منازل است. نبود جای پارک خودرو و سرویس بهداشتی از نیازهای اصلی محله درکه است.»