به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، در متن این پیام آمده است: «استاد پیشکسوت مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، جناب آقای دکتر حسین زمردیان دار فانی را وداع گفت. ایشان بیش از بیست سال با گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی همکاری داشتند و رئیس گروه واژه‌گزینی تخصصی ژئوفیزیک و عضو گروه مهندسی نقشه‌برداری و شورای هماهنگی علوم بودند. جدیت ایشان در کار و علاقه‌شان به زبان فارسی زبانزد بود. در خردادماه سال جاری نیز، در آخرین جلسه کارگروه ملی اقیانوس‌شناسی جمهوری اسلامی ایران، آقای دکتر زمردیان، به اتفاق آرا، به‌عنوان یکی از مفاخر علوم دریایی کشور انتخاب و معرفی شدند. ایشان منشأ اثرات بسیار بودند و نبودشان ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر خواهد بود.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی درگذشت ایشان را به جامعۀ علمی کشور و خانوادۀ گرامی‌شان تسلیت می‌گوید. یادشان گرامی. ضمناً، به اطلاع می‌رساند که مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد استاد زمردیان ساعت ۱۰ صبح روز یکشنبه، ۵ مرداد ۹۹، در محوطه ساختمان شماره یک مؤسسه ژئوفیزیک، در خیابان کارگر شمالی، مقابل انرژی اتمی، برگزار خواهد شد. حضور عزیزان در این مراسم، با حفظ کلیه شیوه‌نامه‌های بهداشتی، موجب تقدیر است.»
حسین زمردیان متولد سال ۱۳۱۵ در شیراز بود. او پس از طی تحصیلات متوسطه به دانشگاه تهران راه یافت، در سال ۱۳۳۷ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و در همین سال به عنوان دستیار آموزشگاه مؤسسه ژئوفیزیک تازه تأسیس دانشگاه، تدریس رشته گرافی سنجی را برعهده گرفت. او در سال ۱۳۴۳ موفق به اخذ درجه کارشناسی ارشد در رشته «ژئودزی» شد و در سال ۱۳۴۶ دکترای تخصصی خود را در همین رشته از دانشگاه فنی مونیخ دریافت کرد.
زمردیان در فاصله سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۶ به عنوان دستیار پژوهشی در مؤسسه تحقیقات «ژئودزی» آلمان وابسته به آکادمی علوم استان «باواریا» مشغول به فعالیت شد و در اواخر سال ۱۳۴۶ به ایران بازگشت و از ابتدای سال تحصیل ۱۳۴۷ با رتبه استادیاری در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
او را به عنوان پایه‌گذار دانشگاه هرمزگان، ریاست مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ریاست کمیته ملی اقیانوس شناسی وابسته به کمیته ملی یونسکو و ریاست انجمن ژئوفیزیک ایران می‌شناسند و در مسؤولیت‌های علمی و اجرایی چون مؤسس و نخستین رئیس مرکز ملی اقیانوس شناسی تا پیش از بازنشستگی از دانشگاه تهران فعالیت داشت.
زمردیان مدت ۱۰ سال نیز به عنوان نماینده ایران در کمیسیون بین الدول اقیانوس شناسی یونسکو در پاریس در اجلاس‌های سالانه و دوسالانه این کمیسیون حضوری فعال داشت. از جمله آثار او می‌توان به «کاوش ژئوفیزیک»، «ژئوفیزیک کاربردی» (در دوجلد)، «مبانی نجوم»، «اطلس ابرهای دریایی» و «واژه‌نامه علوم زمین» اشاره کرد. همچنین سال ۱۳۶۸ جایزه بهترین ترجمه را برای کتاب «ژئوفیزیک کاربردی» دریافت کرد.