همشهری آنلاین _ پوریا شیرینگو* : قبل از باز کردن مبحث باید به نکته‌ای اشاره کنم. این روزها برخی از آموزشگاه‌ها کلاس‌های حضوری برگزار می‌کنند که در این صورت توصیه می‌کنم هنرجویان و کودکان از وسایل شخصی استفاده کنند، ماسک بزنند و فاصله اجتماعی را با مربی، کارکنان آموزشگاه و سایر هنرجوها رعایت کنند تا به این بیماری مبتلا نشوند. در شرایط بحرانی کنونی، استفاده از وسایل مشترک در آموزشگاه‌ها به هیچ عنوان صلاح نیست و مربیان باید با جدیت این موضوع را رعایت کنند.
بر گردیم به بحث اصلی یعنی آموزش مجازی یا آنلاین. این روش آموزشی سال‌ها در دنیا رایج بوده و مورد استفاده قرار می‌گرفته است و در کشور ما هم کم و بیش استفاده می‌شده که با همه‌گیری بیماری کرونا رایج‌تر شده است. این روش آموزشی قبل از هرچیزی نیاز به اینترنت پرسرعت دارد؛ چراکه از این طریق می‌توان مطالب و آموزش‌ها را به خوبی و با کیفیت بالا به هنرجو منتقل کرد.
نکته و موضوعی که مربوط به مربی است و باید توسط او رعایت شود این است که قبل از هر چیز باید یک ویدئوی خوب با کادر و زوایه درست از آموزش درس مورد نظر تهیه کند به گونه‌ای که هنرجو به تصویر مسلط باشد و هر آنچه مربی آموزش می‌دهد برایش قابل فهم و البته قابل دیدن باشد. اگر هنرجو به‌طور مثال در آموزش آنلاین موسیقی به دست مربی و نحوه گرفتن و زدن‌ساز تسلط نداشته باشد و زاویه فیلم به گونه‌ای باشد که حرکت دست مربی را خوب نبیند، قطعاً دچار مشکل می‌شود و ممکن است از یادگیری دلسرد شود. نکته دیگر این است که مربی باید تأخیری را که در ارسال تصویر وجود دارد، در نظر بگیرد. در برخی نقاط سرعت اینترنت ضعیف است و ممکن است صدا یا تصویر مربی با تأخیر به هنرجو برسد در نتیجه هنرجو هم با تأخیر پاسخ دهد. بنابراین مربی با علم به این موضوع باید وضعیت را مدیریت کند.
شرایطی که هنرجو در آموزش مجازی یا آنلاین باید رعایت کند این است که قبل از هرچیزی باید خط موبایل را قطع کند تا تلفن حین آموزش زنگ نخورد و اختلالی در یادگیری ایجاد نشود. هنرجو هم باید مانند مربی کادر و زوایه‌بندی درستی از مکان داشته باشد تا مربی او را به خوبی ببیند و بتواند ضعف‌ها و نقاط قوت یادگیری را تشخیص دهد و بیان کند.
یکی از دغدغه‌های خانواده‌ها این است که آموزش مجازی برای رشته‌های هنری مانند موسیقی و کودکان کم‌سن و سال مناسب نیست. به صراحت می‌گویم این تفکر درست نیست. قبول دارم آموزش مجازی و آفلاین با آموزش آنلاین متفاوت است و خانواده‌ها با دیدگاهی که نسبت به آموزش مجازی دارند، در مورد آموزش آنلاین قضاوت می‌کنند. در آموزش مجازی خانواده سی. دی یا دی. وی. دی تهیه می‌کند و کودک آموزش می‌بیند. در این روش ارتباط مستقیم بین مربی و هنرجو وجود ندارد و آموزش‌ها کلی هستند و ممکن است متناسب با سن و فهم کودک نباشند. در آموزش آنلاین نکته مهم این است که هنرجو و مربی در زمان آموزش با هم در ارتباطند و با هم سخن می‌گویند و کودک اگر مشکلی داشته باشد، مربی یادآوری می‌کند. در حقیقت آموزش آنلاین با همان شرایط کلاس حضوری یکسان است، اما در یک فضای مشترک برگزار نمی‌شود و ارتباط تصویری است.
بنابراین بازدهی آموزش مجازی قطعاً از آموزش آنلاین کمتر است و به خانواده‌ها اطمینان می‌دهم در آموزش آنلاین هنرجو هر آنچه لازم است می‌آموزد و در شرایط بحرانی کنونی، بهترین گزینه است.
*رهبر ارکستر کوبه‌ای و کارشناس استعدادیابی کودکان