همشهری آنلاین_ پریسا نوری: شهرک امید که یکی از بزرگ‌ترین و مجهزترین شهرک‌های مسکونی کشور است، به دلیل دسترسی مناسب به بزرگراه‌های شهر، جانمایی فوق‌العاده برج‌های مسکونی و به کارگیری استانداردهای لازم و روز دنیا در طراحی این برج‌ها و مقاومت واحدها در برابر زلزله تا ۸ ریشتر، تقریباً منحصربه‌فرد است. کلنگ ساخت شهرک امید در اواخر دوره پهلوی به زمین زده شد و بعد از پیروزی انقلاب به بهره‌برداری رسید. تاریخچه شهرک امید را با تیمسار «نصرت‌الله وزیری» از نخستین ساکنان شهرک و بازنشسته نیروی زمینی ارتش مرور می‌کنیم.
«شهرک امید» در مقایسه با شهرک‌ها و محله‌های اطراف هوای خنک و لطیفی دارد، چون زمین‌های این شهرک در دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده و از سمت غرب و شمال به جنگل‌های سرسبز لویزان مشرف است. همین ویژگی سبب شد در سال ۱۳۵۴ این زمین‌ها برای ساخت شهرکی مجهز و لوکس برای اسکان کارکنان گارد در آن زمان در نظر گرفته شود. طراحی و ساخت این شهرک به یک شرکت فرانسوی سپرده شد و پیشرفت خوبی هم داشت به‌طوری که در عرض ۳ سال، ۷۰درصد کار انجام و برج‌ها قد علم کرده بود. در تیرماه سال ۵۷ نخستین واحد مبله این مجموعه در ساختمان ۱۷ فعلی رونمایی شد. با پیروزی انقلاب اسلامی و انحلال گارد، پیمانکار فرانسوی از ایران رفت و کار ساخت شهرک متوقف شد.
- توقف ۵ ساله ساخت شهرک
بعد از توقف ساخت‌وساز در شهرک، نیروی زمینی حراست و حفاظت از انبارها و وسایل ساخت‌وساز را برعهده گرفت، تا اینکه در سال ۶۱ مجلس، قانونی تصویب کرد که بر اساس آن ساخت و تکمیل مجتمع‌های نیمه‌کاره به وزارت مسکن سپرده شود و وزارت مسکن هم تکمیل پروژه شهرک امید را به وزارت دفاع واگذار کرد. در سال ۱۳۶۳ بنابر تدبیر زنده‌یاد «امیر سپهبد شهید صیاد شیرازی» فرمانده وقت نیروی زمینی، مالکیت پروژه به شرکت تعاونی مسکن امید وابسته به لشکر ۲۱ حمزه واگذار شد. پروژه عمرانی مطابق نقشه قبلی پس از توقفی ۵ ساله مجدداً از سر گرفته شد و سرانجام از اواخر سال ۱۳۶۸ کار واگذاری آپارتمان‌ها و اسکان ساکنان این شهرک آغاز شد. آن زمان قیمت واحدهای فاز یک شهرک متری ۶ هزار تومان و فاز ۲ متری ۸/۹ هزار تومان و فاز ۳ متری ۱۸ هزار تومان بود. بنا به گفته تیمسار وزیری، اعضای اولیه تعاونی مسکن برای خرید واحدهای مسکونی ناگزیر شدند بیشتر ملزومات زندگی خود را به فروش برسانند. ناگفته نماند که بعد از پیروزی انقلاب این شهرک به نام «پروژه قنات کوثر» معروف شد و پس از مدتی به «شهرک امید» تغییر نام داد.
- تکه‌ای از بهشت
شهرک امید بی‌اغراق یکی از سرسبزترین نقاط تهران و به تعبیری تکه‌ای از بهشت است. معابر اصلی و فرعی داخل شهرک در دو طرف پر است از انواع درخت، درختچه و گل‌های تزیینی که پیداست با طراحی و بر پایه اصول شهرسازی فضاسازی شده و به دیوارها و تراس‌ها کشیده شده و نمای ساختمان‌ها چشمنواز شده است. اما عکس‌های قدیمی نشان می‌دهد شهرک در سال‌های ۵۵ تا ۶۵ بیابانی بوده که چند برج در آن قد کشیده‌اند و با وضعیت فعلی شهرک، زمین تا آسمان فرق دارد. تیمسار وزیری درباره ایجاد فضای سبز شهرک می‌گوید: «از سال ۶۳ که این پروژه توسط تعاونی مسکن امید خریداری شد با تلاش هیئت‌مدیره و مجریان در دوره‌های مختلف درخت‌های فراوانی در محوطه شهرک کاشته شد و امروز ۴۰ هکتار از عرصه ۶۰ هکتاری شهرک تحت پوشش فضای سبز قرار گرفته است.»
- برج‌ها و خانه‌های ویلایی
شهرک امید ۱۸ برج ۱۴ الی ۱۸ طبقه و ۱۹۴۶ واحد مسکونی دارد. همچنین در ضلع شمال غربی شهرک و درست در مجاورت جنگل لویزان، ۵۴ ساختمان ویلایی هم دیده می‌شود. زمانی که مهندسان و تکنسین‌های پیمانکار فرانسوی عملیات عمرانی ساخت این شهرک را آغاز کردند، این خانه‌های ویلایی برای اقامت آنها به همراه خانواده‌هایشان ساخته شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت پیمانکاران خارجی به کشورشان، این واحدهای ویلایی به‌صورت اجاره‌ای در اختیار عموم قرار گرفت. استخر و سونای فعلی شهرک امید هم در میان این خانه‌ها واقع شده و سابق بر این استخر روباز و اختصاصی پیمانکاران خارجی این شهرک به حساب می‌آمده که امروزه با تغییر کاربری، مسقف شده و به استخر و سونای عمومی شهرک امید تبدیل شده است.
- ارباب جمشید، مالک اولیه زمین‌های شهرک
شهرک امید در شمال محله قنات کوثر قرار دارد و طبق تقسیمات محله‌ای در سال ۸۷ جزئی از این محله به حساب می‌آید. این شهرک از شمال به بزرگراه شهید بابایی و باغ پرندگان، از شرق به بزرگراه شهیدباقری و از غرب نیز به پارک جنگلی لویزان محدود می‌شود. ساکنان قدیمی قنات‌کوثر می‌گویند مالک اولیه زمین‌های شهرک امید ارباب «مهربان مهربانی» از مالکان زرتشتی بود که پس از فوتش این زمین‌ها به پسرش ارباب «جمشید مهربانی» رسید. دولت وقت هم این زمین‌ها را تملک و اراضی ملی اعلام کرد.
- قنات شهرک زنده است
یکی از جاهای دیدنی شهرک امید، مظهر قنات شهرک است که به قنات کوثر معروف است. این قنات جزو معدود قنات‌های زنده و جاری پایتخت است که از سال‌ها پیش جریان داشته و دارد. قنات «کوثر» از کوهپایه‌های البرز سرچشمه گرفته و به شهرک امید ختم می‌شود. در گذشته آب این قنات در سراسر محله «قنات کوثر» جاری بود و به تهرانپارس سرازیر می‌شد و به تعبیری سرمنشأ سبزی و آبادانی محله بود. وجه تسمیه محله قنات کوثر هم وجود همین قنات بود. بعد از ساخت و شکل‌گیری شهرک امید، این قنات برای شهرک خریداری و از آب آن برای آبیاری فضای سبز داخل شهرک استفاده شد. علاوه بر این، دستگاه‌های تصفیه فاضلاب شهرک امید به گونه‌ای طراحی و اجرا شده‌اند که تمامی آب ورودی به تصفیه‌خانه بعد از انجام عمل تصفیه، دوباره با لوله‌کشی‌های مجزا از آب قنات به چرخه آبیاری فضای سبز شهرک وارد می‌شوند. از سوی دیگر پسماندهای ناشی از این تصفیه پس از مراحل گندزدایی و کلرزنی به‌عنوان کود در محوطه فضای سبز شهرک امید مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- برنده تندیس طلایی کیفیت
شهرک امید در سال ۱۳۸۶ موفق به کسب ایزو ۹۰۰۱ مدیریت کیفیت شد و در مراسمی که در سالن همایش‌های صدا و سیما با حضور مقامات کشور و رؤسای GIC ۳۵ کشور جهان برگزار شد این گواهینامه را همراه با تندیس طلایی از رئیس DIC انگلستان که سرپرستی تیم ۳۵ نفره مهمانان خارجی را برعهده داشت، دریافت کرد. پس از این مراسم مهمانان خارجی به همراه رئیس DIC از شهرک امید بازدید کرده و پس از این بازدید ۶ ساعته این شهرک را واجد شرایط برای دریافت ایزو ۱۴۰۰۱ مدیریت کیفیت مدیریت محیط‌زیست تشخیص دادند و این گواهینامه هم پس ازیک ماه به شهر اهدا شد.
تیمسار وزیری از سال ۱۳۶۹ در این شهرک ساکن شده و با انتخاب اهالی شهرک، سال‌ها عضویت در هیئت‌مدیره و مدیرعاملی این شهرک را برعهده داشته است. او که در حال حاضر سمتی در مشاغل قبلی ندارد، ما را برای کسب اطلاعات و تهیه این گزارش به تیمسار کاریزی که سابقه طولانی در اداره امور شهرک دارد، ارجاع دادند اما به دلیل کسالت تیمسار کاریزی، از او درخواست کردیم تاریخچه این شهرک را برایمان مرور کنند.