به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایبنا، بنابر گزارش گاردین، لوسی اِلمان، نویسنده بریتانیایی متولد ایالات متحده چهار دهه پس از اینکه پدرش برنده جایزه تیت بلک شد توانست جا در پای پدر بگذارد و قدیمیترین جایزه بریتانیا را از آن خود کند.
ریچارد اِلمان، منتقد ادبی و دانشآموخته مطالعات جیمز جویس در سال ۱۹۸۲ برای نگارش زندگینامه جیمز جویس برنده جایزه تیت بلک شده بود. لوسی اِلمان شب جمعه به عنوان برنده بخش داستان جایزه تیت بلک شد و جایزه ده هزار پوندی را از آن خود کرد.
«اردکها؛ نیوبریپورت» هزار صفحه است، با تکنیک جریان سریال ذهن نوشته شده است و در واقع یک جمله بلند است که هزار صفحه به طول میانجامد. راوی داستان نامی ندارد و در اوهایوی دوران ترامپ زندگی میکند. متأهل است و چهار فرزند دارد و قبلاً معلم کالج بوده است. دچار سرطان میشود، برای درمان کالج را رها میکند، درمان میشود، و در دوره بازپروری به سر میبرد. خود را مشغول آشپزی میکند.
در بخشی از داستان مادر این خانم توسط خواهرش از غرق شدن در دریاچه نیوبریپورت نجات پیدا میکند. مادر در دریاچه اردکها را دنبال میکرد. داستان با موضوعی ساده شکل میگیرد اما در واقع مشکلات دنیا در ذهن راوی رژه میرود. کل داستان در واقع در یک جمله نوشته شده است که با علایم نگارشی چون ویرگول و نقطه ویرگول به بخشهای مختلف تقسیم میشود.
مجله «گاردین» در سال ۲۰۱۳ نوشت لوسی اِلمان «یکی از رازهای مهم دنیای ادبیات مدرن است.» کمی بعد هشتمین رمان اِلمان یعنی «اردکها، نیوبریپورت» در کنار الیف شافاک، مارگارت آتوود، برناردین اواریستو و چیگوزی اوبیاما در میان نامزدهای نهایی جایزه معتبر منبوکر سال ۲۰۱۹ قرار گرفت و حتی برنده جایزه گلداسمیت شد.
البته نویسنده انگلیسی، که در ایالات متحده به دنیا آمده است، با دنیای جوایز غریبه نیست و اولین کتابش تحت عنوان «دِسرهای شیرین» پیش از این برنده بهترین داستانِ گاردین شد. «دسرهای شیرین» وقتی وارد بازار کتاب شد که او در مجله ادبی تایمز درباره هنر مطلب مینوشت. جالب اینجاست که بلومزبری، ناشر آثار اِلمان کتاب را رد کرد و نویسنده کتاب را در نشری کوچک به نام گالی بِگر در نورویچ منتشر کرد.
منتقدین معتقدند «اردکها» در واقع آزمایشی تجربی است که با وجود خلاقانه بودن توانسته منظور خود را در یک مکان و فضای خاص به خواننده منتقل کند. بسیاری «اردکها» را به دلیل طول رمان و تکنیک روایی جریان سیال ذهن با «اولیسِ» جیمز جویس مقایسه کردند. منتقدی دیگر میگوید از خواندن رمان لذت برده است اما به طور دقیق موضوع داستان را درک نکرده است و نمیتواند دقیقاً بگوید کتاب شاهکار یا مجموعه بدی از کلمات است! پابلیشرز ویکلی هم نوشت «اردکها روایت تکنفرهای است که موضوعات دنیای معاصر ایالات متحده را بررسی میکند و بیشک خارقالعاده است.»
در بخش زندگینامه جایزه تیت بلک ۲۰۲۰ هم جورج سرتز برای کتاب «عکاس در شانزده سالگی: مرگ یک جنگجو»، که زندگینامه مادرش، مگدا است، به عنوان برنده اعلام شد.
جایزهی ادبی جیمز تیت بلک سال ۱۹۱۹ میلادی توسط جانت کوتس، همسر وی، بنیانگذاری شد تا یادآور همسر درگذشتهاش باشد. این جایزه ده هزار دلاری هر ساله به بهترین اثر داستانی تخیلی و نیز بهترین زندگینامه اعطا میشود. فارغالتحصیلان دانشگاه ادینبورو هر سال با بررسی ۴۰۰ اثر برندگان این جایزه ادبی را معرفی میکنند. مراسم امسال هم در حاشیه فستیوال ادبی ادینبورو، که به صورت آنلاین در حال برگزاری است، اعلام شد.
دی. اچ. لارنس، آنجلا کارتر، گراهام گرین، جیم گریس و ضیاء حیدررحمان از جمله نویسندگانی بودهاند که پیش از این موفق به کسب این جایزه شدهاند.