به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، فریده ابیکه-ایمیدی Faridah Àbíké-Íyímídé، نویسنده جوان، میگوید: دانشجویی شکستخورده بودم که مینوشتم تا کلمات جای دوست را برایم پر کنند. داستان او درباره دو دانشآموز سیاهپوست در یک مدرسه مخصوص نخبگان است که باید با نژادپرستی در آنجا مقابله کنند. فریده که اکنون دانشجوی ۲۱ سالهای در بریتانیا است، برای کتابش قراردادی یک میلیون دلاری با یک ناشر امریکایی امضا کرده است.
او وقتی این رمان را مینوشت، ۱۹ ساله بود و مشغول تحصیل در زبان انگلیسی، چینی و انسانشناسی در ابردین در شمال شرقی اسکاتلند بود. رمان نوجوانانه او با نام تکخالِ پیک (Ace of Spades) ماجرای دو دانشآموز سیاهپوست در مدرسه خصوصی نخبگان است که به دنبال آنند بدانند که چه کسی شایعات تخریبگری را درباره آنها پخش میکند. انتشارات مکمیلان امریکا این رمان را ژوئن آینده منتشر میکند.
فریده میگوید: «سال اولم در دانشگاه بود و دوستان زیادی نداشتم، چون من به دلیل مسلمان بودنم نوشیدنی الکلی نمینوشم. بنابراین اوقات زیادی در اتاقم میماندم و سعی میکردم کاری برای انجام دادن پیدا کنم. در اون دوران برنامههای تلویزیونی زیادی تماشا میکردم و فکر میکردم چه خوب بود اگر برنامههای تلویزیونی که با آنها بزرگ شدهام، مثل پرتی لیتل لایرز و گاسیپ گِرل، شخصیتهای سیاهپوست بیشتری داشتند، بنابراین برنامه نوشتن یک رمان را ریختم. من در طول روز کارهای دانشگاه را انجام میدهم و وقتی به خانه میآیم، تا ۴ صبح مینویسم.
او سال ۲۰۱۸ با یک نماینده ادبی از آزبورن به توافق رسید و کتاب قبل از فرستاده شدن به امریکا، ویرایش شد. او میگوید هرگز تصور نمیکرد روزی چنین معامله بزرگی انجام دهد و اینکه همیشه دوست داشت نویسنده شود. این نویسنده جوان معتقد است دوران دانشگاه زمان مناسبی برای امتحان کردن چیزهای مختلف است، چون بعد از آن باید به طور جدی وارد بازار کار شد. او که خود در مدرسهای معمولی در لندن همراه دیگر سیاهپوستان و آسیاییها تحصیل کرده، میگوید آنچه پولدارها انجام میدهند و در مدرسه مخصوص طبقات مرفه میگذرد با تخیل خود پیش برده است.
آزبورن رمان تکخال پیک را تلاقی برنامه تلویزیونی Gossip Girl و فیلم سینمایی Get out توصیف میکند و اینکه نشان میدهد دانشآموزان سیاهپوست چطور برای رسیدن به چیزی که سفیدها به راحتی به دست میآورند، باید از سد موانع بسیار عبور کنند. بکی واکر ادیتور آزبورن معتقد است که فریده برای نویسندهای استثنایی بودن چیزی کم ندارد.