درواقع امروز فیلمسازی برای کودکان به ورطه فراموشی سپرده شده است. اگر هم در این میان فیلمی در حوزه کودک ساخته شود براساس علاقه‌های فردی است.
با نگاهی به آثار مختلف سینمای کودک امسال، درمی یابیم که کارها به بهانه کودک بوده‌اند و شخصیت محوری شان کودک نیست. در این میان کسانی که انگیزه‌ای هم داشتند به‌دلیل حمایت نشدن ازاین سینما و تنگ نظری‌ها سرخورده شدند.
کودکان قشر خاصی از این جامعه هستند و ما باید برای آنها فیلم بسازیم؛ چرا که آینده در اختیار آنهاست ولی برای این قشر باید چگونه کار کرد در حالی که آنها روحیه ظریفی دارند و با کوچک‌ترین اشتباهی آسیب می‌بینند. ما کار فرهنگی جدی درمورد آنها در این زمینه انجام نداده‌ایم و برنامه ریزی خاصی نداشته‌ایم.
موفقیت‌های گذشته فیلم‌های کودک و نوجوان به‌خاطر حمایت‌هایی بود که آن زمان از این سینما می‌شد. زمانی که سینما و در پی آن، سینمای کودک در اوج بود، ما شاهد موفقیت‌ها و جوایز فراوانی از جشنواره‌های مختلف دنیا بودیم.
ولی بعد‌ها سرمایه سالاری و تنگ نظری‌ها و حمایت نشدن‌ها انگیزه‌ها را در این سینما کم رنگ کرد و دیدیم کسانی را که با علاقه وارد این نوع سینما شدند چگونه از میدان به‌در رفتند.
بی شک جایگاه جشنواره سینمایی کودک و نوجوان با خود سینمای کودک تعریف می‌شود. این جشنواره می‌تواند در این سینما تاثیر‌گذار باشد مشروط بر آنکه بتواند جذابیت‌هایی ایجاد کند که کودکان را به سوی خودش جلب کرده و از سوی دیگر بتواند مسائل آنها را مطرح کند.
متأسفانه در سال‌های اخیر جشنواره برگزار می‌شود ولی پس از برگزاری آن از فیلم‌های به نمایش درآمده یا حتی جایزه گرفته از آن، حمایتی نمی‌شود. شخصا علاقه‌مند هستم که هر سال فیلمی برای جشنواره کودک بسازم ولی با وجود تلاش‌های من، هیچ حمایتی از آن صورت نمی‌گیرد.
با این حساب من هم مجبورم تصمیمم را تغییر بدهم؛چراکه اگر بخواهم فقط براساس دغدغه هایم که کودکان هستند، فیلم بسازم، از اثرم برای اکران حمایت نمی‌شود. این حرکت یعنی سوزاندن فیلمی که در جشنواره کودک و نوجوان جوایز قابل توجهی به‌خودش اختصاص داده است.
به هر حال باید جدی‌تر به سینمای کودک و نوجوان نگاه کرد و به آن بها داد. در شرایط فعلی این سینما وضعیت خوبی ندارد و دراین میان جایگاه درستی برای جشنواره کودک و نوجوان در این نوع سینما در نظر گرفته نشده است چون اگر جایگاه درستی داشت، با برنامه ریزی از آن و آثارش با اکران مناسب، حمایت می‌شد.
حالا که حمایتی نمی‌شود می‌توان نتیجه گرفت که جایگاهی ندارد. آنچه مشخص است اینکه کودکان همیشه مظلوم بوده‌اند و گویا مظلوم خواهند ماند.
*کارگردان