همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: منطقه ۱۴ با وسعت ۶۴ کیلومترمربعی‌اش فقط ۴ پایگاه اورژانس دارد که با توجه به جمعیت ساکن و عبوری منطقه، این تعداد پایگاه جوابگو نیست. اما اخیراً باخبر شدیم یک پایگاه اورژانس دیگر در منطقه راه‌اندازی شده است. اتفاق خوبی که می‌تواند امدادرسانی را برای شهروندان در کمترین زمان ممکن میسر کند. این پایگاه در مجموعه ورزشی تختی راه‌اندازی شده است و غیر از پیامدهای مثبتی که برای حفظ سلامت ورزشکاران دارد کمک زیادی به شهروندان محله افسریه و شهرک‌های نظامی محله قصر فیروزه می‌کند. درباره فعالیت این پایگاه اورژانس و نحوه خدمت‌رسانی آن، پای صحبت‌های «سیدیحیی‌هاشمی» رئیس پایگاه اورژانس ورزشگاه تختی نشستیم.
- افزایش پایگاه‌های اورژانس
منطقه ۱۴، محدوده نسبتاً پرجمعیتی است و ساکنان آن روزانه شهروندان زیادی برای انجام کار یا سفرهای درون‌شهری از این منطقه عبور می‌کنند. از سوی دیگر روزانه در خیابان‌های پیروزی، ۱۷ شهریور و خاوران و همچنین بزرگراه‌های شهید محلاتی و بسیج که دورتادور منطقه را احاطه کرده‌اند و گذرگاهی برای رفت‌وآمد شهروندان هستند، حوادث رانندگی زیادی رخ می‌دهد که وجود پایگاه‌های اورژانس را ضروری‌تر می‌کند.
«سیدیحیی‌هاشمی» رئیس پایگاه اورژانس ورزشگاه تختی درباره اهمیت این پایگاه در منطقه می‌گوید: «منطقه ۱۴، ۴ پایگاه اورژانس دارد که در بلوار پاسدار گمنام، بوستان نارنج، بوستان گلنما و خیابان نبرد واقع شده‌اند. اما متأسفانه در قسمت شرق منطقه یعنی محدوده بزرگراه بسیج، هیچ پایگاه اورژانسی وجود نداشت و مشکلات زیادی را برای امدارسانی ایجاد می‌کرد. این در حالی است که بزرگراه بسیج یکی از شریان‌های پرحادثه منطقه است و به دلیل ترافیک همیشه نیروهای امدادرسان دیر به محل حادثه می‌رسند. هر آمبولانس هنگام وقوع حادثه در کمترین زمان ممکن که بین ۴ تا ۶ دقیقه است باید خود را به مصدوم برساند، اما به دلیل کم بودن پایگاه‌های اورژانس در منطقه بیشتر از ۱۵ دقیقه طول می‌کشد که نیروهای امدادرسان به محل حادثه برسند.»
- تلاش برای رسیدن به زمان طلایی
هاشمی معتقد است، با توجه به جمعیت منطقه و حجم تردد شهروندان عبوری، اگر ۵ پایگاه اورژانس دیگر هم ایجاد شود باز هم کم است. او در ادامه می‌افزاید: «اورژانس تهران آمادگی لازم برای ایجاد پایگاه در مناطق و مکان‌های پر تردد را دارد، به‌خصوص در ورزشگاه‌ها که امکان بروز حادثه در آنها زیاد است. با مسئول چند ورزشگاه در شرق رایزنی کردیم، اما به دلیل نبود فضای کافی موافقت نکردند تا اینکه سراغ مدیر مجموعه ورزشی تختی رفتیم.
«حمیدرضا حسین پور» رئیس این ورزشگاه از طرح پیشنهادی ما استقبال و امکانات لازم برای ایجاد پایگاه اورژانس را در این مجموعه فراهم کرد.» به باور هاشمی، با ایجاد پایگاه اورژانس در مجموعه ورزشی تختی، علاوه بر امدادرسانی به ورزشکاران مصدوم در کمترین زمان ممکن، آمبولانس به محله افسریه و شهرک‌های نظامی قصر فیروزه و حتی محله مشیریه در منطقه ۱۵ هم اعزام می‌شود.
او می‌گوید: «اگر آمبولانس در زمان طلایی که ۱۰ دقیقه اول است، نتواند خود را به مصدوم برساند، سلامتی بیمار به خطر می‌افتد یا جان خود را از دست می‌دهد.» به گفته هاشمی، یک دستگاه آمبولانس، یک دستگاه موتورلانس و موتور چهارچرخ از داشته‌های این پایگاه اورژانس است.
- کارساز در زمان بحران
«حمیدرضا حسین‌پور» مدیر مجموعه ورزشی تختی است و برای شکوفایی و رونق این ورزشگاه از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کند.
او برای حفظ سلامت ورزشکاران و تماشاگران با ایجاد پایگاه اورژانس در ورزشگاه موافقت کرده است و این اقدام را گامی مهم برای کاهش حوادث می‌داند. حسین‌پور در این‌باره می‌گوید: «مجموعه ورزشی تختی از ورزشگاه‌های پررفت‌وآمد تهران است که به دلیل تنوع رشته‌های ورزشی، امکان وقوع حادثه در آن زیاد است. بنابراین، وجود یک پایگاه اورژانس می‌تواند بروز حوادث جبران‌ناپذیر را به حداقل برساند. در این ورزشگاه فضای بدون استفاده‌ای وجود داشت. بنابراین، وقتی به من پیشنهاد شد، استقبال کردم. وجود این پایگاه در زمان بحران هم می‌تواند کارساز باشد، چراکه ورزشگاه تختی یکی از مکان‌هایی است که هنگام زلزله، نقطه امن برای اسکان شهروندان به شمار می‌آید.»
- نادر افشار، تکنیسین آمبولانس بیمارستان شهید لواسانی/با خانواده مصدوم همدردی می‌کنم
تکنیسین‌های آمبولانس، افرادی آماده به خدمت در هر ساعت از شبانه‌روز هستند؛ مخاطب آنها می‌تواند سالمندی باشد که به دلیل بالارفتن فشارخون احساس خطرکرده یا راننده‌ای که دچار حادثه شده یا حتی کسی که مشکوک به سکته قلبی است. تکنیسین‌های آمبولانس این افراد را حمایت می‌کنند بی‌آن‌که خستگی روزانه باعث شود خم به ابرو بیاورند.
«نادرافشار» تکنیسین آمبولانس بیمارستان شهید لواسانی یکی از این افراد است. به قول خودش، در سال‌های خدمتش اتفاق‌های تلخ و شیرین زیادی را به چشم دیده است. مهم‌ترین هدفش در زندگی، نجات بیمار است. او تعریف می‌کند: «من در کنار کمک به بیمار به خانواده او هم فکر می‌کنم. مادری که پسر جوانش تصادف کرده یا زنی که همسرش دچار ایست قلبی شده است بی‌قراری و عجز و لابه می‌کند.
سعی می‌کنم حال آنها را درک کنم. بارها شده است که رفتار خوبی با من نداشته‌اند. فکر می‌کنند که آمبولانس دیر به محل حادثه رسیده است و بعضی‌هایشان هم ناسزا می‌گویند. در تمام این موارد خونسردی‌ام را حفظ می‌کنم. در آن لحظه فقط به نجات بیمار فکر و سکوت می‌کنم.» تکنیسین‌های آمبولانس برای زندگی بخشیدن به فرد بیمار از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کنند، اما گاهی بخت یاری نمی‌کند و مصدوم جان خود را ازدست می‌دهد.
برای افشار هیچ چیز به اندازه گریه و بی‌تابی خانواده مصدوم آزاردهنده نیست. او ادامه می‌دهد: «البته کار ما همیشه با خاطرات تلخ همراه نیست. رخدادهای زیبا و شیرین هم زیاد دارد. وقتی بیماری احیا می‌شود و به زندگی برمی‌گردد خستگی از تنمان بیرون می‌رود.» او خدمت به دیگران را بهترین راه برای جلب رضایت خداوند می‌داند و خوشحال است که می‌تواند در این راه قدم بردارد.