بوش: من نامردم اگر تا پایان دوره ریاست جمهوری‌ام یک حالی به ایران ندهم.
باراک: خیلی خوب است. من هم موافقم. فقط شرمنده، زحمت حمله به ایران را گردن من نیندازی، ممنون می‌شوم.
رایس: اتفاقا اسرائیل به ایران حمله کند، بهتر است.
باراک: اینجا کسی غریبه نیست، راستش سربازان ما هنوز که هنوز است به خاطر ضربه‌ای که در جریان جنگ 33روزه از حزب‌الله خوردند، پاتیل پاتیل‌اند.
بوش: سربازان ما هم در خاک عراق گیر هستند.
دیک‌چنی: این وسط یک مسئله است؛ آیا ما برای حمله به ایران، بهانه‌ای داریم؟
رایس: اینکه کاری ندارد؛ می‌گوییم ایران می‌خواهد بمب اتم بسازد، به همین راحتی، بهانه هم جور می‌شود. فقط باید البرادعی را شیرفهم کنیم!
باراک: من یک نظری دارم. چه‌طور است ایران را کمافی السابق، تحریم کنیم، جنگ را کمپلت بی‌خیال شویم. چهار تا عباس پالیزدار، کار یک جنگ را می‌کند!
رایس: نه خیر، حتما باید به ایران حمله کنیم.
باراک: باز گیر دادی ها.
دیک‌چنی: براساس آخرین برآوردهای سیا، ایران درامور عراق دخالت می‌کند، از انرژی هسته‌ای هم که همه می‌دانند، می‌خواهد استفاده بمب‌آمیز کند.
باراک: همچین حرف می‌زنی، انگار داری برای مردم آمریکا گزارش می‌دهی.
دیک‌چنی: چه‌طور است زحمت حمله به ایران را بیندازیم گردن اوباما؟
رایس: این مردک، عشق مذاکره است.
بوش: کاش صدام را نکشته بودیم، ذلیل مرده برای این‌جور وقت‌ها خوب بود!
رایس: چه‌طور است برای اینکه خیطی بالا نیاوریم، فقط یک حمله محدود کنیم و چند جا موشک پرتاب کنیم، بعد دِ در رو!
بوش: کجا را بزنیم حالا؟
رایس: یکی از نیروگاه‌های هسته‌ای را.
بوش: بعد اگر ایران حال ما را گرفت، چی؟
دیک‌چنی: فقط کافی است ایران، تنگه هرمز را ببندد، فاتحه همه ما خوانده است.
بوش: بد نیست مثل هواپیمای ایرباس، یک‌جا را بزنیم، بعد دبه در بیاوریم که مثلاً می‌خواستیم طالبان را در افغانستان هدف بگیریم، اشتباهی خورد به نیروگاه بوشهر!
دیک‌چنی: انگار امروز زیادی خوردی، جورج!
باراک: وزیر جنگ اسرائیلSMS داده.
رایس: چی شده؟
باراک: هیچی، مثل اینکه سربازان ما در مانورشان موفق شده‌اند با تمام قوا به نیروهای فرضی حمله کنند.
بوش: خب، بعد. نتیجه چند چند شد؟
باراک: این‌طور که این مردک SMS کرده، مسابقه کشیده به وقت اضافی و خاک بر سرها در ضربات پنالتی از نیروهای فرضی شکست خوردند! بریم سر حرف خودمان چه‌طور است به جای حمله، پرونده ایران را دوباره ببریم شورای امنیت؟
بوش: بد هم نیست، بالاخره علیه ایران یک اجماع جهانی به وجود می‌آید.
رایس: تو هم دلت خوش است. الان اجماع جهانی علیه آمریکاست، والا تو هر قبرستانی می‌روی، مردم آنجا نمی‌گویند: برو گمشو کله‌پوک!
بوش: کله‌پوک خودتی.
رایس: باباته.
بوش: بلند می‌شم همچین چپ و راستت می‌کنم تا آدم‌شی‌ها.
رایس: [یک فحش بی‌تربیتی] بوش: [یک علامت بی‌تربیتی!]
دیک‌چنی: واقعا قباحت دارد.
شرمنده از اینجا به بعد برق کاخ سفید رفت و ادامه جلسه افتاد یک روز دیگر. مثل اینکه در آمریکا هم آره!]