به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌ام‌دی این بررسی جدید که نتایج آن در ژورنال JAMA Network Open منتشر شده است، نشان می‌دهد بیش از یک چهارم از بیماران بالای ۶۵ سال دچار کووید-۱۹ با نشانه‌های روان‌آشفتگی یا اغتشاش شعور به بخش اورژانس مراجعه می‌کنند و بیش از یک سوم آنها علائم معمول این بیماری مانند سرفه یا تب را ندارند.
این پژوهشگران از دانشکده پزشکی دانشگاه ماساچوست آمریا می‌گویند یکی از پیام‌های اصلی این بررسی این است که در شرایط کنونی باید هر کسی به خصوص افراد سالمند را از لحاظ دچار بودن احتمالی به کووید-۱۹ غربالگری کرد.
روان‌آشفتگی یا دیلیریوم، مجموعه‌ای از نشانه‌های سردرگمی، عدم تشخیص موقعیت و محیط، بی‌توجهی و سایر تغییرات شناختی- می‌تواند نشانه شایعی از هر عفونتی در سالمندان باشد که دستگاه ایمنی‌شان به طور متفاوتی نسبت به جوانترها به ویروس‌ها و باکتری‌ها واکنش نشان می‌دهد.
تا به حال روان‌آشفتگی به عنوان یک علامت کمتر شایع کووید-۱۹ شناسایی شده است، اما یافته‌های این بررسی ممکن است بیانگر آن باشد که اکنون این نشانه ممکن است با شیوع بیشتری در سالمندان و افراد دچار شکل شدید کووید-۱۹ یا بیماران نیازمند به دستگاه تنفس مصنوعی بروز کند.
به طور کلی بیمارانی که به هر علتی دچار روان‌آشفتگی می‌شوند معمولا مدت بیشتری در بیمارستان بستری می‌مانند و با احتمال بیشتری ممکن است بمیرند.
پژوهشگران در این بررسی سوابق پزشکی ۸۱۷ بیمار کووید-۱۹ را در هفت بیمارستان در پنج ایالت آمریکا از هنگام اوج‌گیری پاندمی کرونا در میانه ماه مارس (اواخر اسفند) آنالیز کردند. همه این بیمارن ۶۵ ساله و بالاتر بودند و میانگین سنی‌شان ۷۷ سال بود.
بیش از ۲۸ درصد بیماران با روان‌آشفتگی بیماری کرونایشان تشخیص داده شده بود و روان‌آشفتگی ششمین علامت شایع بیماری پس از تب، تنگی نفس، اکسیژن پایین خون، سرفه و ضعف بود. در همین حال بیش از ۳۷ درصد این بیماران هیچکدام از علائم شایع کووید-۱۹ را نداشتند و در ۱۶ درصد بیماران روان‌آشفتگی نشانه اولیه بیماری بود.
افراد دچار روان‌آشفتگی با احتمال بیشتری بالای ۷۵ سال داشتند، در آسایشگاه یا محل‌های نگهداری با کمک زندگی می‌کردند، بیماری پارکینسون داشتند، در گذشته داروهای روانگردان دریافت کرده بودند و مشکلات بینایی یا شنوایی داشتند.
این پژوهشگران می‌گویند روان‌آشفتگی به عنوان یک علامت شایع کووید-۱۹ به خصوص در سالمندان باید مورد توجه قرار بگیرد تا امکان سریع‌تر شناسایی و درمان بیماران آسیب‌پذیر در معرض خطر پیامدهای بد بالینی هستند، فراهم شود.